ทนต่อไปด้วยความเข้าใจว่า โลกเราก็มีสิ่งมีชีวิตแบบนี้ สถานที่สังคมมีผลต่อตัวเรามาก ถ้าไม่เหมาะกับเราทั้งที่เราไม่ได้อะไรกะใครมาก ขอให้เปลี่ยนงานเปลี่ยนสถานที่
หลายคนไปฝืนกับสิ่งที่ไม่ใช่ สุดท้ายมันก็ไม่ใช่
อย่าว่าแต่ปุถุชนคนทำงานใช้ชีวิตสามัญอย่างเราๆ แม้พระผู้ปฏิบัติดี ก็ไม่ต่างกัน ไปอยู่ในสังคมไม่ดีก็อยู่ยาก ไปอยู่ในสถานที่ไม่ใช่ก็ปฏิบัติทางจิตไม่ได้
เขาลูกนั้นถ้ำลูกนี้ป่าตรงนู้นสุสานตรงนี้ ไม่ใช่สถานที่เหมาะกับทุกคน เหมาะกับบางองค์ เท่านั้น
สถานที่ ตี่ลี่ ฮวงจุ้ย ชัยภูมิ ผู้คน ล้วนมีอิทธิพลแก่เราแน่นอน
ไปอยู่ในสถานที่ไม่สัปปายะต่อตน จิตไม่สบายเครียดป่วยง่าย ไปเจอผู้คนไม่เป็นมิตรจิตใจคับแคบไม่ถูกชะตาศรศิลป์ไม่กินกันกับเรา คือไม่เห็นหัวเรา
ต่อให้เป็นสังคมองค์กรหรูแค่ไหนก็ไม่มีความหมาย
ช่วงที่เรียนศึกษาโหงวเฮ้ง เคนถามอาจารย์ว่า
ศิษย์ : อาจารย์ครับจะดูโหงวเฮ้งเจ้านายแบบไหนที่ว่าดีเราจะได้อยู่กะเขานานๆ ?
อาจารย์ : ต่อให้เขามีโหงวเฮ้งที่ดี แต่เขาไม่เห็นหัวมึงจะมีความหมายอะไร คนเราสำคัญที่ศรศิลป์มันกินกัน มันจะออกอาการเป็นมิตร
คนเราเคมีไม่ตรงกัน แค่หน้ามึงผิดระเบียบเขาก็จะเป็นจะตาย ไม่เคยได้ข่าวหรือไงแค่มองหน้ามันก็หาว่าหาเรื่อง
ศิษย์ : ก็ลำบากนะอาจารย์ถ้าสมมติเราต้องทำงานกะคนไม่เป็นมิตรกะเรา
อาจารย์ : เอ็งก็แก้ด้วยการทำตัวเป็นมิตรเข้าไว้แล้วก็ไม่ต้องไปคาดหวังอะไร ไม่ต้องคิดเล็กคิดน้อย หน้าที่รับผิดชอบอะไรทำให้ดี รอบคอบ
อย่าผิดพลาดมีจุดอ่อน เพราะในท่ามกลางฉลาม เอ็งสะเพร่าทำเลือดออก เอ็งก็จะโดนรุมทึ้งทันที ต้องอยู่อย่างมีสติ แต่ถ้าจำเป็นต้องอยู่ เอ็งก็จะได้วิชาติดตัว
ศิษย์ : วิชาอะไรอาจารย์ มีแต่ทุกข์ ต้องคอยหวาดระแวง ต้องอดทนกับอะไรก็ไม่รู้
อาจารย์ : เอ็งจะได้เรียนรู้ทุกข์ เข้าใจทุกข์ แล้วเอ็งจะเห็นคุณค่าของความสุข พอเอ็งมีความสุข เอ็งจะได้ไม่หลง และสร้างเหตุแห่งทุกข์ต่างๆ
การที่เอ็งต้องหวาดระแวง ทำให้เอ็งได้ฝึกการมีสติจากชีวิตจริง ไม่ใช่นึกอยากพูดอะไรก็พูด นึกอยากนินทาใครก็นินทา โฟกัสในสิ่งที่ควรโฟกัส
และที่ต้องอดทน ก็ทำให้รู้จักการสั่งสมขันติบารมี รู้จักอดทนอดกลั้น วันข้างหน้าจะได้ไม่สติแตกง่ายๆ อะไรก็ทนไม่ได้ สั่งสมความอดทนเอาไว้บ้างยามเด็กหนุ่มสาว แก่ตัวจะได้ไม่เป็นมนุษย์ป้า
ศิษย์ : มีเหตุผลดีนะอาจารย์ แต่ถ้าผมมีความรู้มีศักยภาพที่จะหางานได้ใหม่ ผมจะไปเสียเวลาให้กับคนเส็งเคร็งพวกนั้นสังคมที่มันใจแคบ วัฒนธรรมที่เอาแต่พวกพ้องหรือคนที่สยบยอม ชอบความเป็นทาสที่ต้องก้มหัวให้ ต้องยืนกุมไข่นอบน้อม และไม่เห็นหัวผมทำไม ?
อาจารย์ : ก็ถ้าเรามีความรู้มีความสามารถ จะโง่อยู่ทำไมเอ็งก็ต้องมีความนับถือตัวเอง
ครูที่ว่าเก่งแต่เอ็งเรียนกะเขาไม่รู้เรื่อง หรือเขามีอคติกะเอ็ง ก็อย่าไปเสียเวลา ไปเรียนกะมัน !
หนังสือตำราใครว่าดีแต่เอ็งอ่านไม่รู้เรื่อง ก็แค่โยนมันทิ้งไป !
ใครเก่ง ไม่ว่าหัวหน้า เพื่อน แต่เขาไม่เห็นหัวมึงมีความหมายอะไร !
ใครๆเขาว่าให้คบบัณฑิต คบคนดี แต่บัณฑิต หรือคนดีบางคนมันใจแคบดูถูกคนอย่างมึงมึงจะไปเสียเวลากะมันทำไม !
สร้างสรรค์ จรรโลงใจ Relax เป็นตัวตัดสินเอ็งพอเข้าใจไหม
ศิษย์ : พอเข้าใจแล้วครับท่านอาจารย์
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
