อย่ารอให้ถึงวันที่ผิดหวัง ถึงค่อยทบทวนตัวเอง
ผมเชื่อว่าใครหลายคนเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางที่ไม่สิ้นสุด เช่น การเดินตามความฝัน การทำงานที่ต้องปรับตัวอยู่ตลอด หรือความสัมพันธ์ที่ไม่คืบหน้าไปไหนสักที
ผมเองก็เป็นหนึ่งในคนที่ท้อแท้กับระยะทางที่ไม่เห็นเส้นชัยเช่นนี้ แต่หลังจากได้อ่านหนังสือ Overdose ก็ได้ต่อยอดแง่คิดที่ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นทันทีครับ
หนังสือเล่มนี้เขียนโดย นิชตุล เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นเกี่ยวกับความเจ็บปวดและแหลกสลายในหลายสถานการณ์ เรื่องที่ผมยกมาชวนคุยกันในวันนี้ชื่อว่า “Out of the Woods” ครับ (มี Spoil)
เป็นเรื่องของนักดนตรีคู่รักคู่นึงที่กำลังจะไปดูคอนเสิร์ตของวงอื่นด้วยกัน ระหว่างรอเวลาคอนเสิร์ตเริ่ม พวกเขาก็นั่งคุยกันอยู่ในห้องพักโรงแรมหรู ต่างฝ่ายต่างรำลึกความหลังและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมาร่วมกัน
ไม่ว่าจะเป็นตอนฝึกเล่นกีต้าร์กันกับเพื่อน ตอนขึ้นคอนเสิร์ตร่วมกับเพื่อนในวง และอีกหลายช่วงเวลาที่น่าจดจำ ฝั่งผู้ชายคิดว่านี่คือสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย การได้เป็นนักดนตรี การได้มีคอนเสิร์ตเป็นของตัวเอง และการได้รักกับหญิงสาวชาวร็อกที่เล่นดนตรีเหมือนกัน
แต่อยู่ ๆ บทสนทนามันก็ค่อย ๆ เปิดเผยว่าชายหนุ่มเอากีต้าร์ตัวโปรดของเขาไปขาย แล้วก็เอาเงินมาเช่าห้องโรงแรมหรูและมาคอนเสิร์ตที่นี่
พอถึงเวลาคอนเสิร์ต ทั้งสองคนก็หยิบเข็มฉีดยาฉีดเข้าเส้น แล้วออกไปสนุกสุดเหวี่ยงด้วยกัน ด้วยฤทธิ์ยา และบรรยากาศที่กระตุ้นเร้าอารมณ์ อยู่ ๆ ก็ทำให้ฝ่ายหญิงเต้นจนล้มลงหมดสติ
ฝ่ายชายที่อยู่ในสภาพมึนเมาไม่ต่างกันอยู่ ๆ ก็ตัดพ้อในทำนองว่า ตกลงความหมายของชีวิตมันคืออะไรกันแน่ บางทีเราอาจจะไม่ต้องตามหามันก็ได้ เพราะสุดท้ายชีวิตก็บังคับให้เราต้องเลือกอะไรบางอย่างอยู่ดี ก่อนล้มลงด้วยอีกคน
จุดพลิกผลันของเรื่องนี้ก็คือเพื่อนร่วมวงของทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต วงของพวกเขาก็เลยดิ่งลงเหว หน้าที่การงานหายหมด ความผิดหวังและเจ็บปวดทำให้ทั้ง 2 คนตัดสินใจเอากีต้าร์ไปขายและมาเดตกันเป็นครั้งสุดท้ายในคอนเสิร์ตที่นี่ เพราะในเข็มฉีดยานั้นมีสารที่ทำให้พวกเขาหลับโดยไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
หลังจากอ่านเรื่องดังกล่าวจบ คำถามที่ผุดขึ้นมาในหัวแทนที่การเดินทางที่ไม่สิ้นสุดก็คือ “แล้วถ้าปลายทางมันไม่ดีล่ะ เราจะยังอยากให้มันมีจุดสิ้นสุดอยู่ไหม? หรือจริง ๆ แล้วมันก็แค่ต้องเดินทางไปเรื่อย ๆ แบบนี้” ผมนั่งขบคิดอยู่กับคำถามนี้สักระยะ ก่อนจะต่อยอดออกมาเป็นข้อคิดได้ว่า “อย่ารอให้ถึงวันที่ผิดหวัง ถึงค่อยเริ่มทบทวนตัวเอง”
สังเกตไหมครับว่าหลายกรณีที่เราเห็นคนผิดหวัง เจ็บปวด หรือแม้แต่คนที่ฆ่าตัวตาย ส่วนนึงอาจเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยคิดว่ามาจะถึงจุดนี้ได้
หลายคนทำงานหนักแบบถวายชีวิต ซึ่งก็ไม่ผิดนะครับเพราะความสำเร็จของแต่ละคนหน้าตาไม่เหมือนกัน แต่ระหว่างทางก็อย่าลืมทบทวนตัวเองไปด้วยนะครับว่า “เรามีความสุขดีหรือเปล่า”
ถ้าอนาคตไม่เป็นอย่างที่หวัง เรามีฟูกรองรับความผิดหวังไว้แล้วหรือยัง ฟูกในที่นี้อาจเป็นงานอดิเรกที่คุณรัก ครอบครัว หรืออะไรก็ตามที่เป็น “ชีวิตนอกที่ทำงาน” ของคุณ วันนึงหากงานคุณไม่เป็นไปตามที่หวัง อย่างน้อยชีวิตในมิติอื่น ๆ ก็ยังไม่ถึงกับพังทลายลง
เพราะงั้นโดยสรุปแล้ว แม้การมีเป้าหมายที่ชัดเจนจะเป็นสิ่งที่ดี และการทำงานหนักก็อาจจะดีสำหรับบางคน แต่สิ่งสำคัญคือระหว่างทางคุณเป็นยังไงบ้าง ลองหาเวลานั่งทบทวนชีวิตตัวเองบ้างก็ดีนะครับ
ชื่อหนังสือ: Overdose
ชื่อสำนักพิมพ์: P.S.
#igotthisfromthatbook #ฉันได้สิ่งนี้จากหนังสือเล่มนั้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
