กฎที่ว่า "ความจริงมีหนึ่งเดียว (Truth)" เป็นจริงเสมอ ส่วน "ความเชื่อ (Belief)" ไม่มีกฎใดมารองรับเลย เพราะในความเชื่อของแต่ละปัจเจก (Individual) มีความต่างในการรับรู้ และต่างก็อ้างว่าของพวกตนคือความจริงหนึ่งเดียวที่ว่านั้น
แต่ความจริงหนึ่งเดียวที่ถูกกล่าวอ้างนั้น อาจเป็นความจริงที่ถูกดัดแปลงเสริมแต่ง อาจเป็นความจริงที่ถูกบิดเบือน จนถึงอาจเป็นความเท็จ แต่การเลือกจะเชื่อ ก็ย่อมเป็นเสรีของปัจเจก เราจึงจำต้องเคารพในเสรีของแต่ละปัจเจก โดยไม่ไปกล่าวติเตียน ว่าพวกเรา/เขาโง่ ว่าพวกเรา/เขาขลาดเขลา หรือพวกเรา/เขา มีสติปัญญาทึบต่ำ จึงยอมเชื่อเพื่อให้ถูกกดหรือถูกขี่ เพราะต้องเข้าใจว่า เสรีแห่งการเลือกที่จะเชื่อนั้น "มีได้ไม่จำกัด" แต่โลกของการรับรู้และเข้าถึงนั้น "มีจำกัด" และในความจำกัดก็มีหลายปัจจัย
ยกตัวอย่างความเชื่อ : เราต่างได้รับรู้ถึงประวัติพระบรมศาสดาในศาสนาพุทธ ว่าประสูติแล้ว ทรงเดินได้เจ็ดก้าว รู้เพียงนี้เราต่างจินตนาการถึงความวิเศษเหนือมนุษย์ ของพระบรมศาสดา จากนั้นเราก็เคารพเลื่อมใสในความวิเศษที่ว่านี้ เราไม่เคยตั้งคำถามต่อไปว่า เมื่อพระบรมศาสดาทรงประสูติ ทรงเดินได้เจ็ดก้าวจริงหรือไม่ และทำไมต้องเดินเจ็ดก้าว และหากจะมีผู้ใดตั้งคำถาม ก็อาจถูกประณามว่าเป็น "คนบาป" แต่สำหรับผู้ไม่ตั้งคำถาม ไม่ใช่เพราะพวกเขาโง่หรือยอม แต่อาจเพราะมองไม่เห็นประโยชน์ที่ตนจะได้ ในการตั้งและไต่สวนคำถาม
เช่นเดียวกับ กระทู้ตั้งคำถามของคุณ
เมื่อตั้งคำถามแล้วก็ดี
เมื่อได้รับความเห็นนานาแล้วก็ดี
แต่จากนั้น มันก็จะเลือนหายไปอยู่ดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
