"ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังษี" แห่งวัดระฆังโฆสิตาราม
อริยสงฆ์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ผู้แตกฉานยิ่งในพระปริยัติธรรม เป็นพหูสูตรอบรู้ทั้งทางโลกทางธรรม มีความเจนจบทั้งพุทธศาสตร์ และไสยศาสตร์
"พระคาถาบูชาพ่อแม่" ของเจ้าประคุณสมเด็จฯ
ยามที่พ่อแม่ยัง "มีชีวิตอยู่" เราควรที่จะเลี้ยงดูพ่อแม่ โดยการมีอาหารให้ท่านกิน ซื้อเสื้อผ้าของใช้ พาท่านไปทำบุญเข้าวัดเข้าวา อะไรที่ทำให้ท่านมีความสุขก็ควรทำให้ท่าน ดูแลความทุกข์สุข และเลี้ยงดู "จิตใจ" ท่าน เชื่อฟังโอวาทคำเตือนของท่าน คำพูดคำจาที่จะพูดกับท่านก็ต้องระมัดระวัง ถนอมน้ำใจท่าน เพราะคนแก่นั้นใจน้อย ต้องรักษาน้ำใจท่าน อย่าทำให้ท่านต้องเสียใจ พูดจาด้วยคำพูดที่นิ่มหูฟังแล้วสบายใจ
ไม่ปล่อยทิ้งท่านให้อยู่อย่าง "ว้าเหว่" คอยเอาใจใส่ปรนนิบัติ ดูแลท่านอย่างใกล้ชิด แต่คนส่วนมากมักจะทำบุญให้พ่อแม่เมื่อยามท่านตายจากเราไปแล้ว เพราะนั่นคือ "การพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" ในชีวิตของลูก ที่จริงแล้วเราควรต้องทำบุญในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ย่อมได้ชื่อว่าเป็นลูก "กตัญญู กตเวที"
ขอให้สาธุชนทั้งหลายที่ฟังธรรมวันนี้ จงกลับไปทำบุญกับพ่อแม่ผู้เป็น "พระอรหันต์ในบ้าน" การทำบุญแบบนี้ จะได้อานิสงส์ทันตาเห็นในชาติปัจจุบัน
บุญที่ให้ผลในชาติปัจจุบัน คือบุญที่ทำกับ "พระอรหันต์" (ผู้ประเสริฐในบ้านของเราจริง และบูชาได้อย่างแน่นอน) ไม่เคยเห็นผู้ใดเลยที่มีความกตัญญูต่อพ่อแม่แล้วต้องพบกับความวิบัติ ทำมาหากินก็เจริญ แคล้วคลาดปลอดภัย ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ มีแต่ความสุข อายุยืนยาว
(นอกจากเราจะมีจิตกุศลคอยทำบุญทำทานแก่ผู้อื่นแล้ว เราต้องอย่าละเลย "พระในบ้าน" เราเช่นกัน)
จึงนำคาถา "บูชาพ่อแม่" มาฝากทุกท่าน สามารถสวดได้ทุกวัน ไม่ต้องรอวันสำคัญใดใด สวดให้เหมือนกับที่พ่อแม่ได้ดูแลทนุถนอมเราทุกวัน
๑. อิมินาสักกาเรนะ
ข้าขอกราบสักการะบูชา อันพระบิดร มารดา ตัวข้าขอน้อมระลึกคุณ ท่านมีเมตตา การุณ อุปการะคุณต่อบุตรธิดา ท่านให้กำเนิดลูกมา ทั้งการศึกษาและอบรม ถึงแม้ลำบากขื่นขม ทุกข์ระทมสักเพียงใด ท่านไม่เคยหวั่นใหว ต่อสิ่งใดที่ใด้เลี้ยงมา พระคุณท่านล้นฟ้า ยิ่งกว่าธาราและแผ่นดิน ข้าขอบูชาเป็นอาจิณ ตราบจนสิ้นดวงชีวา ขอปวงเทพไท้รักษา อันพระบิดรมารดาของข้า เทอญ
๒. มัยหัง มาตาปิตูนังวะปาเทสุ วันทามิ สาทะรัง
๓. อะนันตะคุณะ สัมปันนา ชะเนติชะนากา อุโภ มัยหัง มาตา ปิตูนังวะ ปาทา วันทามิ สาทะรัง
(หลังจากสวดบูชาแล้ว หากสะดวกก็ทำพิธีขออโหสิกรรมต่อเลยก็ได้ โดยให้เตรียมน้ำโรยดอกมะลิไปหนึ่งขัน) แล้วพูดว่า…
"..กายกัมมัง วจีกัมมัง มโนกัมมัง โย โทโส อันว่าโทษใดความผิดอันใด ที่ข้าพเจ้าพลั้งเผลอสติไป ด้วยกายก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอให้คุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย คุณพี่ คุณน้อง อโหสิกรรมให้ด้วย.."
(หลังจากนั้น..ราดน้ำรดมือ รดเท้า)
: ประตูสู่อดีต
: ประตูย้อนเวลา
: แอดมินเจเจ
: แอดมินจ๋า..🙏🍂
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
