ชวนมาเที่ยว.. ห้องเรียนที่มีชีวิต
วันนี้ผมขอแนะนำต้นไม้ต้นหนึ่งในจังหวัดอุทัยธานี
ต้นไม้ต้นนี้ไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดา แต่เป็นต้นไม้ยักษ์มีอายุมานาน 300 กว่าปี
ต้นไม้ต้นนี้ คือ ต้นเซียงยักษ์ บ้านสะนำ
ต้นเซียงยักษ์ บ้านสะนำ อำเภอบ้านไร่ จังหวัดอุทัยธานี อยู่ในพื้นที่ป่าหมากขนาด 2 ไร่ 2 งาน 28 ตารางวา
เป็นหมู่บ้านชาวลาวเวียง ที่ได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานเมื่อหลายร้อยปีก่อน
ต้นเซียงยักษ์ เป็นไม้เนื้ออ่อน มีพูพอนหรือรากไม้ที่นูนโผล่พ้นจากพื้นดิน
บริเวณโคนต้นเพื่อไว้ค้ำยันลำต้นให้คงอยู่ วัดเส้นรอบวงของลำต้นตามแนวพูพอนที่ยื่นออกมาได้ประมาณ 97 เมตร ต้องใช้คน 40 คนกางแขนถึงจะโอบล้อมต้นเซียงยักษ์ได้ นับเป็นต้นไม้ที่มีขนาดพูพอนใหญ่ที่สุดในประเทศไทย มีขนาดความสูงประมาณ 70 เมตร และมีผึ้งมาทำรังอยู่เป็นร้อยรังจนชาวบ้านเรียกต้นเซียงยักษ์ต้นนี้ว่า “ต้นผึ้ง”
กระทรวงวัฒนธรรมได้คัดสรรต้นเซียงยักษ์ต้นนี้ให้เป็นหนึ่งใน 65 ต้นไม้ใหญ่ที่เป็น “รุกข มรดกของแผ่นดิน”
นอกจากนี้ต้นเซียงยักษ์ยังอยู่ใกล้กับศาลเจ้าบ้านอันเป็นศูนย์รวมจิตใจของคนไทยเชื้อสายลาวทุกหมู่บ้านที่อยู่ในพื้นที่นี้ ในทุกๆ ปีเมื่อถึงวันแรม 1 ค่ำ เดือน 6 จะมีพิธีเลี้ยงเจ้าบ้าน และประเพณีปิดบ้าน ซึ่งสืบสานกันมาตั้งแต่ตอนอยู่กรุงเวียงจันทน์ เป็นพิธีแสดงความกตัญญูและความเคารพต่อวิญญาณบรรพบุรุษ ที่ปกปักรักษา คุ้มครองให้อยู่ดีกินดีกันมา โดยมีต้นเซียงยักษ์เป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมด้วย
ในสมัยก่อนต้นเซียงยักษ์ต้นนี้เป็นเพียงต้นไม้ธรรมดาเท่านั้น ด้วยเพราะเมื่อก่อน
บริเวณแถบนี้เป็นป่าดงดิบมีต้นเซียงขนาดใหญ่อยู่มากมาย แต่เมื่อมีคนอพยพเข้ามาถากถางป่า
เป็นที่อยู่อาศัยและที่ทำกินมากขึ้นเรื่อยๆ ต้นเซียงขนาดใหญ่ก็ถูกโค่นล้มจนเหลือเพียงแค่ต้นเซียงยักษ์ต้นนี้เพียงต้นเดียวเท่านั้น
ต้นเซียงยักษ์ต้นนี้ เดิมทีเป็นของพ่อตาของนายเฮียง ซึ่งพ่อตาจะขายต้นเซียงยักษ์ให้กับพ่อค้า เพื่อนำไปทำสิ่งของต่างๆ แต่นายเฮียง ขอต้นเซียงยักษ์ต้นนี้กับพ่อตาเอาไว้ อย่าได้ขายหรือไปโค่นล้มมันเลย ด้วยเพราะนายเฮียง
ได้เห็นถึงคุณค่าและความสำคัญของต้นเซียงยักษ์ รวมทั้งไม่สามารถจะหาต้นไม้ใหญ่แบบนี้ได้อีกแล้วในชุมชน
นายเฮียงจึงอาสาดูแลอนุรักษ์ต้นเซียงยักษ์ต้นนี้ โดยทุกวันตอนเช้า นายเฮียง จะขี่จักรยานมากวาดใบไม้ลานรอบๆ ต้นเซียงยักษ์ เพื่อให้สะอาดเรียบร้อย เหมาะแก่การให้คนเข้ามาเรียนรู้
นายเฮียง ได้เปิดพื้นที่บริเวณต้นเซียงยักษ์สำหรับเยาวชนให้เข้ามาใช้พื้นที่เป็นแหล่งเรียนรู้ ทำกิจกรรมสร้างสรรค์
เขาคาดหวังว่าการที่เขาได้อุทิศในการรักษามรดกของแผ่นดินให้ยังคงอยู่ เพื่อเป็นศูนย์กลางในการเชื่อมโยงจิตวิญญาณทางวัฒนธรรมของประเพณีปิดบ้านของชุมชนบ้านสะนำ ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติของจังหวัดอุทัยธานี และให้เป็นแหล่งเรียนรู้ระบบนิเวศน์สิ่งแวดล้อมแก่เยาวชนรุ่นหลังได้เข้ามาเรียนรู้
เป็นพื้นที่สานต่อลมหายใจของชุมชนให้คงอยู่ต่อไป
การได้มาดูต้นเซียงยักษ์ บ้านสะนำในครั้งนี้ของผม
ทำให้ผมได้ทำความรู้จักศูนย์รวมจิตวิญญาณของคนในชุมชน
ได้เรียนรู้สิ่งมีชีวิตทางธรรมชาติ
ซึ่งการเรียนรู้ในครั้งนี้เหมือนได้เรียนรู้ในห้องเรียน
แต่เป็นห้องเรียนที่มีชีวิต...
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
