13 ก.ค. 2023 เวลา 21:00 • ปรัชญา

#ไม้ขีดไฟที่จุดไฟได้เอง

มนุษย์รู้จักไฟมานานแล้ว และเรามักมองหาวิธีที่ง่าย ๆ ในการจุดไฟอยู่เสมอ การแข่งขันในยุคปัจจุบันได้เปลี่ยนแปลงโลกของเราและยกระดับวิถีชีวิตของเราในแบบที่นักประดิษฐ์ในอดีตไม่เคยคิดมาก่อน แต่การแข่งขันในยุคแรก ๆ นั้นไม่โดดเด่นและจำเป็นต้องใช้วิธีอื่น
ไม้ขีดไฟของจีนในยุคแรก ๆ ถูกเคลือบด้วยกำมะถันที่เผาไหม้ได้และถูกนำมาใช้เพื่อจุดไฟอย่างเร็ว แต่เทคโนโลยีก็หยุดลงเพียงเท่านี้ จนเมื่อชาวปารีสชื่อ Jean Chancel สร้างไม้ขีดไฟที่สามารถจุดได้ง่าย ๆ ขึ้น ในปี 1805 เขาผสมน้ำตาล ยาง โพแทสเซียมคลอเรต และกำมะถันเข้าด้วยกันแล้วเคลือบแท่งไม้ด้วยการผสม
จากนั้นเขาก็จุ่มไม้ลงในสารละลายกรดกำมะถัน ปัญหาของการประดิษฐ์นี้คือไอพิษและก๊าซคลอรีนไดออกไซด์ที่ผลิตออกมาและสามารถระเบิดได้ ทำให้ค่อนข้างอันตราย ความก้าวหน้าที่แท้จริงเกิดขึ้นในปี 1826 เมื่อนักเคมีชาวอังกฤษชื่อ จอห์น วอล์กเกอร์ คิดค้น "การเสียดสีแบบคู่ขนาน" ขึ้นเป็นครั้งแรก ขณะที่ทำงานอยู่ในห้องทดลอง
ไม่คาดคิด
Walker สังเกตเห็นว่าก้อนสารเคมีที่เขาเคยใช้ก่อนหน้านี้แห้งและจับตัวเป็นก้อนที่ปลายไม้กวนสารนมีความพิเศษบางอย่าง เมื่อเริ่มขูดสารออกจากอุปกรณ์แล้วไฟกับติดลุกเป็นไฟ! วอล์คเกอร์ใช้สารประกอบที่มีกำมะถันเป็นส่วนประกอบบนหัวไม้ขีดและกระดาษหยาบที่เคลือบด้วยฟอสฟอรัสเพื่อกระตุ้นการติดไฟ
ผู้ใช้ในเวลานั้นต้องดึงกระดาษออกจากกล่องมาเพื่อใช้จุดให้ไฟสว่างขึ้น เขาขายแท่งไม้ขีดเหล่านี้ไปสองสามกล่อง แต่ปัญหาคือ กำมะถันจะเผาไหม้อย่างรุนแรงมากไป และหัวจุดมักหลุดออกหลายครั้ง ไม้ขีดไฟทุกวันนี้ทำจากส่วนผสมของฟอสฟอรัสแดง ซึ่งเริ่มใช้ครั้งแรกโดย Johan Edvard Lundstrom และไม่เป็นพิษ
ไม้ขีดไฟนิรภัยเป็นที่คุ้นเคยกันมากในปัจจุบัน ส่วนใหญ่ผลิตและขายในสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งแรกโดยบริษัท Diamond Match ซึ่งสละสิทธิ์ในการจดสิทธิบัตรเพื่อให้บริษัทอื่น ๆ สามารถผลิตและวางขายในตลาดไม้ขีดไฟได้
ดังคำที่กล่าวไว้ว่า “การทำเป้าหมายให้สำเร็จ สรุปได้สั้น ๆ คือ อย่า ยอม แพ้”
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
 
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย
 
#เรื่องเล่าจากดาวนี้
โฆษณา