เรื่องอัตตา ..มันเหมือนยางมะตอย ..ที่จิตนั้นยึดเหนี่ยวแน่น ..ยึดอารมณ์กรรมตัวกระทำที่เกิดขึ้นในตัวตนของเค้า ..เหมือนยางมะตอย ..จะลอกออกเอาออก มันทำไม่ได้หรอก ..มันเจ็บปวดทรมานที่จิตของเค้า..ใครไปสะกิดนิดหนึ่ง..ก็ฉุนเฉียวโมโห …ที่จริงจิตข้างในมันเจ็บปวดเหมือนไปสะกิดแผลข้างในที่มันเน่าเหม็น . เค้าเลยเจ็บปวดโมโห มาสะกิดแผลฉันทำไม ที่เราถอยห่าง..ก็เพราะกลัวแผลข้างในเค้า กระเด็นมาถูกเรา