" การที่เราหนีความเศร้า ไม่ใช่เราจะหนีไปพบ
ความสุข ทุกครั้งซะมะไหร่ "
การหนีทุกครั้ง หนีตลอด ก็ใช่ว่าจะหนีไปแล้ว
ปัญหาอุปสรรคหมดไปหายไป
มีแต่หนีเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ที่รู้ว่า
ถ้ายืนอยู่ยืนหยัดสู้ วันนี้"ตู"จะได้หรือเสียอะไร?
สมองตรองร่วมกับสัญชาตญาณรับรู้ว่า
ถอยก่อน ไม่โต้ตอบ เปลืองตัวในสภาวะที่
เปลืองใจไปด้วยก็ต้องคิดให้เหมาะไม่เครียด
บั่นทอนใจกาย
หนีตลอดอาจคิดเข้าข้างตัวเองว่า
จะจบแบบ "ตลอดแบบรอดฝั่ง" แต่ลึกแล้ว
เมื่อไม่เผชิญหน้า ก็จะต้องหนีอย่างนี้ตลอด
แพ้คนตามแพ้ปัญหาอุปสรรคตั้งแต่ในมุ้งแล้ว
ไม่ใช้คำว่าหนี ใช้คำว่าไม่เผชิญปัญหา
ถอยก่อนแล้วคิดวิเคราะห์แยกแยะปัญหา
หากพอเห็นทางแก้ก็เผชิญหน้า บั่นทอนจิต
ที่ต้องถูกทวงติดตามก็ต้องทนไปก่อน
ยกเว้น
ฝืนบ้าว่าชะตาดวงแข็งหนังเหนียวเคี้ยวหว่าน
เคี้ยวของขลังอันนั้น คุกคามบางอย่าง
คุณพระคงช่วยไม่ได้นะ
หนีไม่หนี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
