ความรักคือตราบาป
คุณเชื่อในในความรักไหม?
นิมิตยามค่ำคืน
ฉันเติบโตมาในชุมชนเล็กๆแถบโซนใต้ของประเทศหนึ่งบนโลกใบนี้ ฉันอยู่บนโลกมาแล้ว 6790วัน ฉันใช้เวลากับการพบเจอความรักที่สมบูรณ์ไปแล้ว 6789วัน
และค้นพบว่ามันไม่มีอยู่จริงเมื่อคืนนี้ วันอาทิตย์ที่ 20/08/2566
เหตุการณ์ในวันอาทิตย์ที่ 20/08/2566
- ■บทสนทนาที่น่าแปลกใจ
ว่างๆชาบูไหม
ได้ๆ
เสาร์อาทิตย์ว่างตลอดป้ะ
ไม่ๆ
ละวันนี้ว่างป้ะ
วันนี้พักผ่อน
ละตอนเย็นไม่ได้อ่อ 5-6โมง
วันนี้วางแพลนไว้แล้วอะโทษที
เปลี่ยนแพลนนิดนึงได้ไหม มีเรื่องคุย
คุยในนี้ไม่ได้อ่อ
ไม่ งั้นไม่เป็นไร
สำคัญไหม
ไม่หรอก
งั้นไว้วันอื่นละกัน
คิดถึง สำคัญไหม
5555 อารมณ์ไหน
ก็อยากๆไปคุยด้วย
สาบานเลยว่าตอนนั้นพยายามเย็นชาให้ได้มากที่สุดแล้วแต่เหมือนเค้าจะเป็นข้อยกเว้นของอารมณ์นี้สุดท้ายฉันก็ไปเจอเค้าในเย็นวันนั้น เค้าเล่าว่าเค้าฝันถึงก็เลยอยากเจอเค้าบอกว่ามันเป็นฝันร้าย เค้าถามฉันว่าเค้าดูโทรมขึ้นไหมฉันพยายามตอบกลับอย่างไร้เยื่อใยว่า "ไม่รู้สิไม่ได้ใส่ใจ" และเค้าก็พูดต่อว่า "ไม่น่าจะดูออกเพราะไม่ได้เจอกันบ่อย" "ถึงเจอเราก็ไม่ได้ใส่ใจอยู่ดี" ฉันพยายามทำให้เค้าหน้าชาให้ได้มากที่สุด
- ■พยายาม
ปีหน้าไปอยู่บ้านเราไหม
ทำไมอะ
ก็อยากให้ไป
ทำไมไม่ชวนคนอื่น
บ้านรกขี้เกียจเก็บไม่อยากให้ใครเห็นบ้านด้วย
แล้วทำไมถึงอยากให้ไปอยู่
ไม่รู้ไม่คำตอบ แค่อยากให้ไป
ไปอยู่ในสถานะไหน เพื่อนหรอ?
ไม่ใช่เพื่อนก็ได้
.....
ค่อยว่ากันอีกที
ฉันเลิกกับเค้ามาได้ 3เดือน ไม่รู้ตัวไหนเข้าสิงเค้าให้ถามมาแบบนั้นทั้งๆที่คนทิ้งไปคือเค้าเอง เค้ามีคนเข้ามาจีบและคนที่เค้าชอบแต่ทำไมต้องเป็นฉันหล่ะไม่เข้าใจ และหลักจากนั่งคิดไม่กี่นาทีต่อมาฉันก็รับรู้ได้ว่านั่นคือจุดอ่อนของมนุษย์ที่พระเจ้าผู้ที่บอกว่ารักเรานักหนาได้สร้างมันขึ้นมาเพื่อนทดสอบว่ามนุษย์เชื่อเรื่องความรักที่งี่เง่านี้รึป่าว ดูเหมือนฉันอาจจะอ่านเกมนั่นออกมั้งนะ สุดท้ายแล้วความรักมันคือตราบาปที่ฉันสร้างมันด้วยตัวเอง
end.?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
