The Archive Ep 23 : Am Giving up
สวัสดีครับ Hksz เองครับ The Archive ครั้งนี้เราจะมาคุยกันในหัวข้อที่เกี่ยวกับ 'การศึกษา' โดยมีชื่อเรื่องว่า Am Giving up
หลักๆ แล้วเรื่องนี้ก็จะเป็นหัวข้อที่เกี่ยวกับหนึ่งในวิชาที่ผมยอมแพ้ไปตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งถ้านำคำถามนี้ไปถามคนอื่น ผมว่าคำตอบของแต่ละคนก็คงจะแตกต่างกันออกไป และประชากรกลุ่มใหญ่ก็คงจะตอบกันเป็นเสียงเดียวกันว่า
'คณิตศาสตร์'
ในขณะที่อันดับที่สองก็คือ
'ภาษาอังกฤษ'
แต่สำหรับผมนั้น มันกลับแตกต่างกันออกไปเล็กน้อยครับ เพราะถึงวิชาที่ผมยอมแพ้จะมีคำว่า 'ภาษา' อยู่ในนั้นเช่นเดียวกัน แต่สิ่งที่ต่อหลังมันกลับเป็นคำว่า 'ไทย' แทนที่จะเป็นคำว่า 'อังกฤษ' อย่างที่ควรจะเป็น
ซึ่งผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเมื่อไหร่ที่ผมรู้สึกยอมแพ้กับวิชาภาษาไทยแบบ ไม่เอาเลย เข้าสอบก็ไม่คิดจะเปิดอ่านเลยสักนิด แต่หนึ่งในความทรงจำที่ผมจำได้ดีเกี่ยวกับวิชาภาษาไทย คือคำสมาท สนธิ คำควบกล้ำแท้ คำควบกล้ำฟันน้ำนม ที่ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจ และการต้องมานั่งคิดว่าการที่ตัวละครในเรื่องกำลังคิดแบบนี้ ผู้เขียนต้องการจะสื่ออะไร ที่ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจเช่นเดียวกัน
เอาเรื่องคำสมาท สนธิก่อน
คำสมาท สนธิ เนี้ยยยยย มันคืออะไรวะครับ ? คือผมค่อนข้างจะ No clue กับมันมากๆ และจนถึงตอนนี้ ผมยังไม่เข้าใจเลยว่ามันคืออะไร ทำหน้าที่อะไร มีประโยชน์กับชีวิตผมยังไง และคำไหนบ้างที่เรียกว่าคำสมาท สนธิ แต่ด้วยความที่ผมถือหลักว่า ถ้าคุณไม่รู้ ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองไม่รู้ต่อไป ผมเลยกลับไปนั่งอ่านคำจำกัดความของสิ่งที่เรียกว่า คำสมาส สนธิ ในตอนที่โตขึ้นครับ
ซึ่งขอยอมรับตรงๆ เลยครับ
ว่าถึงจะอ่านไปหลายเว็บ ....ผมก็ยังคงไม่รู้เรื่องอยู่ดีนั่นแหละ
อย่างที่สอง คำควบกล้ำแท้ คำควบกล้ำฟันน้ำนม
คือ....มึงจะแยกกันเพื่ออะไรอะหนุ่ม
โอเค สำหรับนักเศรษฐศาสตร์ เรามักจะพูดกันว่าความสำเร็จของวิชาเศรษฐศาสตร์ ข้อแรก คือการทำความเข้าใจระบบเศรษฐกิจ และองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับมัน ส่วนข้อที่สอง คือการอธิบายมันให้คนที่ไม่ได้เรียนเศรษฐศาสตร์เข้าใจ
ซึ่งอาจารย์วิชาภาษาไทยของผม...น่าจะไม่ได้ยึดหลักเดียวกันกับนักเศรษศาสตร์ ตอนที่แกกำลังสอนผม
เพราะจากประสบการณ์ตรงของผม คือนักเรียนทั้งห้องสลับกันท่อง โครง? กาพย์? กลอน? หรืออะไรสักอย่างประมาณนั้นจนหมดคาบ แล้วพอจะสอบ อาจารย์แกก็จะ อ่ะ ไปอ่านตรงนี้มา แล้วหลังจากนั้นนักเรียนทั้งห้องก็พึ่ง RNGesus กันทั้งห้อง และที่ผมจำสิ่งที่เรียกว่า 'คำควบกล้ำ' ได้ ก็ไม่ใช่เพราะอาจารย์ผมเคยสอนผมแต่อย่างใด แต่เพราะมันโผล่ขึ้นมาในข้อสอบของผม พร้อมกับคำถามที่ว่า
.
'ตลาด ถือเป็นคำควบกล้ำแท้ หรือคำควบกล้ำเทียม
ก. แท้
ข. เทียม
ค. ก ถูก ข. ผิด
ง. ถูกทุกข้อ
.
วันนั้นผมตอบ ง. ครับ
เหตุผลที่เป็นแบบนั้นก็เพราะ Meta ช่วงนั้นมัน ง. FTW หาได้เป็นเพราะผมอ่านมาแต่อย่างใด เพราะถ้าอ่าน ผมก็คงไม่ตอบข้อนั้นหรอกครับ
.
อย่างที่สาม การสวมบทเป็นคนเขียนนิยาย
หลักสูตรที่ผมเรียนตอนนั้นคือ รามเกียรติ์ ตอนลิงยักษ์สีแดงกำลังจะทำอะไรสักอย่าง กับ สุนทรพู่ขี่เจ็ตสกีหนีนางผีเสื้อ อะไรสักอย่างนี่แหละครับ แล้วก็อย่างที่เห็นว่าเรื่องมันไม่ได้ประทับใจอะไรผมเลยแม้แต่น้อย สู้เอานิยายที่ใหม่กว่านี้หน่อยอย่าง 'เพชรพระอุมา' มาสอนยังจะดีซะกว่า
เอาเป็นว่าเราจะข้ามรามเกียรติ์ไปก็แล้วกันครับ เพราะผมจำได้แค่ว่ามันมีลิงยักษ์สีแดงกำลังจะไปทำอะไรสักอย่าง
แต่สุนทรพู่ขี่เจ็ตสกีเนี้ย ผมพอจำได้บ้าง เอาคร่าวๆ คือ ระหว่างที่พระอภัยมณีแกกำลังเป่าปี่ เพลงปี่แกมันปี่จัด ก็เลยมีนางยักษ์จะมาเป่าปี่ให้ซะงั้น ซึ่งก็ไม่เหลือครับ พระอภัยโดนนางยักษ์จับไปชาชาอามิกเกิล แล้วก็ชาชาอามิกเกิลไปๆ มาๆ พระอภัยก็ดันไปมีลูกกับนางยักษ์ ออกมาเป็นสินสมุทร แล้วอยู่ดีๆ ก็มีนางเงือกโผล่มา NTR นางยักษ์ซะอย่างนั้น
ส่วนพระอภัยก็ โอเค ใครจะพากูไปไหนกูก็ไปหมดแหละจังหวะนี้
จบ

คือ....มึงอยากจะให้กูตีความอะไรกับนิยายเรื่องนี้วะหนุ่ม อยากจะบอกว่าวัฒนธรรมการ NTR มันฝังรากลึกอยู่ในสังคมนี้มานานแสนนาน จนมันกลายเป็นเรื่องปกติแล้ว หรืออะไรแบบนี้เหรอ? เอาเป็นว่าผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร แล้วทำไมกระทรวงศึกษาถึงอยากให้ผมเรียนรู้วัฒนธรรมการ NTR มากขนาดนั้น จนถึงขั้นบรรจุนิยายเรื่องนี้ลงหลักสูตรสอนไปทั่วประเทศ
และนั่นแหละครับ คือความทรงจำทั้งหมดที่ผมมีร่วมกันวิชาภาษาไทย ถ้าไม่รวมตอนที่ต้องไปอัดคลิปท่องกลอนกับกลุ่มเพื่อน ที่ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าผมพูดว่าอะไรอยู่ด้วยซ้ำ แถมตาก็อย่างลอย เพราะกำลังมองป้ายที่เพื่อนยืนชูอยู่หลังกล้อง ซึ่งพอมาคิดแล้วดีๆ สิ่งที่ผมเข้าใจเกี่ยวกับภาษาไทยจริงๆ แล้วก็มีแค่ อ่านออก เขียนได้ พูดเป็น และ...
'ไก่จิกเด็กตาย เด็กตายบนปากโอ่ง'
ซึ่งก็น่าจะเป็น (กลอน?) ที่แต่งขึ้นมานานแล้ว ตั้งแต่ไก่ยังตัวเท่าไดโนเสาร์เลยทีเดียว
แล้วคุณล่ะ มีเรื่องไหนวิชาไหนที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองอยาก Giving Up บ้างไหม ? ถ้าสำหรับผมตอนนี้ก็น่าจะเป็น....เรื่องชีวิตนี่แหละครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
