9 ก.ย. 2023 เวลา 04:37 • นิยาย เรื่องสั้น

88. อุทัย

ดิฉันเป็นครูประจำชั้นของอุทัย เด็กหญิงตัวเล็กๆบางๆ พ่อเป็นพนักงานขับรถ แม่ทำงานโรงงาน อุทัยมีน้องชายอีกคนที่คนละขั้วกับพี่สาว ครอบครัวต้องกินต้องใช้น้องสาวของแม่ก็มาป่วยตายไปอีก ทิ้งลูกเล็กๆสองคนไว้ให้แม่ของอุทัยเลี้ยงดู ภาระก็เพิ่มมากขึ้น
ดิฉันให้อุทัยมาช่วยทำงานที่บ้านในวันหยุด ปัดกวาดเช็ดถู ทำสะอาดค่อยๆสอนค่อยๆเก่งไป แต่อุทัยไม่ชอบรีดผ้า บ่นว่าเสื้อผ้าอาจารย์รีดยากทุกตัว อุทัยเรียนจบม.ปลายแล้วไปเรียนรามคำแหง เรียนไปทำงานไป ทำทุกอย่าง ยืนแจกใบปลิว เป็นเด็กเสริฟร้านสุกี้ที่จ้างเป็นชั่วโมง ชั่วโมงละ40บาทวันละไม่เกิน3ชั่วโมง
จากกันไปหลายปีแล้วก็ให้บังเอิญไปเจอกันที่ร้านขายยางรถยนต์แถวบางพลี อุทัยไปสมัครทำงานที่นั่น ผู้หญิงตัวเล็กๆที่แข็งแกร่ง ยกล้อยางรถยนต์อยู่ทุกวี่ทุกวันแลกกับเงินค่าแรงขั้นต่ำ สงสารลูกศิษย์จับใจ งานมันหนักไปไหมสำหรับเธอ ผู้หญิงตัวเล็กๆน้ำหนักไม่เกิน45 ก่อนจากกันดิฉันให้ทิปไว้เล็กน้อยพร้อมแลกเบอร์โทรศัพท์
"ลำบากขึ้นมาไม่รู้จะไปทางไหน โทร.หาครูนะ"
อุทัยใจแกร่ง และโซอย่างเสือ ไม่หยิบยื่นให้ไม่มีร้องขอ ลูกศิษย์คนนี้ ....
ปีที่เราจะยกครอบครัวไปพักผ่อนที่แสกนดิเนเวียไปหลายวันต้องหาคนเฝ้าบ้าน เพราะเจ้าหมา3ตัวที่แสนจะเป็นภาระ ดิฉันโทร.หาอุทัย อยากให้เธอมาช่วยเฝ้าบ้านให้ เธอตอบรับและบอกว่ากำลังจะออกจากงานพอดี นายจ้างไม่ให้ลาไปสอบ ถือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับอุทัย เราไปเที่ยวอย่างสนุกสนานทั้งสัปดาห์ แต่ก็มีการบ้านให้คุณสามีคิด ว่าจะเอาอุทัยไปฝากงานที่ไหนดีกับวุฒิแค่ ม.6
อุทัยเข้าเป็นลูกจ้างปณ.ใกล้ๆบ้าน ได้เงินตามวุฒิ สองปีต่อมาเธอก็สอบได้เป็นลูกจ้างประจำ เงินเดือนดีขึ้น มีสวัสดิการ แม่ป่วยด้วยโรคประจำตัวหลายโรค ก็เบิกค่ารักษาพยาบาลได้ ด้วยความมานะ เธอเรียนจบจากรามคำแหงภายในปีที่กำหนด
สามีดิฉันให้เธอทำเรื่องขอสอบเข้าเรียนรร.การไปรษณีย์ภาคสมทบ เธอสอบได้ ไปเรียนที่หลักสี่ทุกวันเสาร์ อาทิตย์ ไม่ใช่แค่สอบได้ต้องมานะด้วย ไม่ต้องพูดถึงวันหยุด ไม่ต้องบอกว่าเป็นเด็กของใคร
อุทัยได้บรรจุเป็นพนักงานทันทีหลังเรียนจบ เปลี่ยนหน้าที่กับอัตราเงินเดือนที่สูงขึ้น มีโบนัสตามมาติดๆ ค่าล่วงเวลา เครื่องแบบฟรีและอื่นๆ เธอดูมีความสุขขึ้น ดิฉันบอกเธอให้เรียนต่อเมื่อมีโอกาส ต้นทุนมนุษย์คือการศึกษาซึ่งสำคัญเสมอกับหน้าที่การงานในภายภาคหน้า
น้องชายอุทัยอยากได้มอเตอร์
ไซค์ไว้ทำงานส่งของ อุทัยกู้สวัสดิการไปซื้อให้ สักพักรถไปชนกับเขา เสียเงินอีก ให้อุทัยกู้เงินอีกครั้งเพื่อจะไปทำงานที่ใต้หวัน สามีดิฉันรู้เรื่องเข้าก็เอ่ยปากจะให้ทำงานเป็นบุรุษไปรษณีย์ก่อนไหม แล้วค่อยขยับขยายอย่างพี่เขา แต่อุทัยปฏิเสธการช่วยเหลือนี้ บอกเราว่า มันไม่ใช่คนดี...อ้าว
ถ้าเราจะไปไหนพร้อมๆกันทั้งบ้านก็จะมีอุทัยมาเฝ้าบ้านให้ทุกครั้ง เธอจะจัดเก็บบ้านให้สะอาดสะอ้านทุกครั้งไป ทำเหมือนทำบ้านตัวเองห้องน้ำห้องท่าขัดจนสะอาดออกปากห้ามก็ไม่ฟัง
ตอนที่เราพร้อมใจกันป่วยด้วยโรคโควิดทั้งสามคน ก็จะมีอาหาร ขนม นมเนย กับข้าว ยาฟ้าทะลายโจร และน้ำขิง มาแขวนไว้หน้าประตูรั้ว ตลอดสัปดาห์
อุทัยทำงานดี เก่ง ขยัน ฉลาดเฉลียว ปฎิภาณเป็นเลิศ เธอสอบเลื่อนขั้นได้ตามลำดับ...
ตอนนี้อุทัยเปลี่ยนชื่อเป็น
"อุทัยวรรณ" และดำรงตำแหน่งใหญ่ในองค์กร
ชื่นหัวใจครูเหลือเกิน...
ศิษย์มีครู อยู่ไหนก็ขอให้มีแต่ความเจริญ....
"Richy"
9 กันยายน 2566
โฆษณา