16 ก.ย. 2023 เวลา 05:09 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 15 แม่กับน้องสาวจะมาเยี่ยม

"เป็นไงบ้างพิธ อากาศเริ่มจะเย็นลงเรื่อย ๆ แล้วใช่ไหมลูก?" พิธพิมลถามลูกชายคนเดียวของเธอ
“ครับแม่ ตอนนี้กลางวันประมาณ 20 องศาครับ”
“กำลังดีเลยนะ นี่แม่กับน้องกำลังเตรียมตัวจะพากันไปเยี่ยมพิธนะลูก จองตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้วพรุ่งนี้บ่าย ๆ คงถึง”
“ครับแม่ เดินทางระวังด้วยนะครับ”
“จ้ะลูก แค่นี้ก่อนนะ แม่ได้ยินเสียงรถ ยัยพิมคงจะกลับมาแล้ว”
“ครับแม่ สวัสดีครับ”
พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์และอยู่ในช่วงวันหยุดยาว 4
วัน แม่กับน้องสาวของชายหนุ่มเลยจะพากันไปเยี่ยมเขาที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายเดือนแล้ว
“สวัสดีค่ะแม่ พิมกลับมาแล้วค่ะ” พิมลที่เดินหิ้วข้าวของพะรุงพะรังพูดสวัสดีทักทายแม่ของเธอ
“จ้ะลูก แล้วอะไรเยอะแยะล่ะนั่น?” พิธพิมลถามบุตรสาว
“เสื้อกันหนาวไปฝากพี่พิธค่ะแม่”
“เหรอจ๊ะ ทำไมมันเยอะขนาดนั้นล่ะลูก?” พิธพิมลถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นพิมลหิ้วถุงกระดาษขนาดใหญ่มา 3-4 ใบ
“เตรียมให้พี่พิธเขาค่ะแม่ เผื่อที่โน่นหนาวนานพี่พิธจะได้สลับใส่”
“ก็จริงนะ พี่ชายเราอยู่ทางโน้นเขาคงจะหาซื้อลำบาก”
“พี่พิธ พิมซื้อเสื้อกันหนาวเผื่อแล้วนะ” พิมลพูดกับแม่พร้อมกับกดโทรศัพท์ไปหาพี่ชาย
“ได้เลยพิม ขอบใจมาก พรุ่งนี้พาแม่เดินทางมาดี ๆ นะ”
“ค่ะพี่พิธ เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“โอเค”
เป็นปกติของทุกวันที่แม่กับน้องสาวจะโทรหาชายหนุ่ม บางครั้งเขาก็ได้รับทันที บางครั้งก็ไม่ว่างที่จะรับ
“เป็นไงบ้างลูกที่ทำงาน?” พิธพิมลถามบุตรสาว
“ก็ดีค่ะแม่ พี่ ๆ เขาใจดีสอนงานให้ค่ะ” พิมลเรียนจบนิติศาสตร์เธอเพิ่งจะสอบตั๋วทนายได้ และเพิ่งจะเข้าทำงานในสำนักงานกฎหมายชื่อดังได้ไม่กี่วันที่ผ่าน
“ดีแล้วลูก ตั้งใจทำงานนะ เดี๋ยวมีประสบการณ์มากพอแล้วเราค่อยเปิดสำนักงานกฎหมายเป็นของตัวเอง”
“ค่ะแม่”
“มา มา เรามาจัดกระเป๋ากันดีกว่า” พิธพิมลชวนบุตรสาว
ถึงจะไปอยู่แค่ 3 วันแต่แม่ลูกก็จัดเตรียมเสื้อผ้าข้าวของกันจนเต็มกระเป๋า โดยเฉพาะเสื้อกันหนาว สองแม่ลูกหวังจะไปเก็บภาพสวย ๆ กับดอกไม้ที่ชายหนุ่มโทรมาบอกเล่าให้ฟังอยู่บ่อย ๆ ว่าสวยมาก
“ลูกเอาป้ายไปแขวนไว้ที่หน้าร้านให้แม่หน่อยนะ”
พิธพิมลบอกกับบุตรสาวให้นำป้ายที่เธอแปะกระดาษที่เขียนรายละเอียดวันปิดเปิดของร้านเอาไว้ไปแขวนเพื่อแจ้งกับลูกค้า เมื่อ 5 ปีก่อนพิธพิมลลาออกจากงานประจำที่มีตำแหน่งเป็นบรรณาธิการข่าวของสำนักพิมพ์ชื่อดังมาเปิดค่าเฟ่เล็ก ๆ ในบริเวณบ้านพร้อมกับรับแปล พิสูจน์อักษร และเขียนหนังสือขาย พิธพิมลเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมาตั้งแต่พิธานอายุ 6 ขวบกว่า และพิมลอายุได้ 2 ขวบเนื่องจากสามีของเธอป่วยเสียชีวิต
ด้วยเพราะพ่อของเขาป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกจนเสียชีวิตชายหนุ่มจึงมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะเรียนแพทย์มาตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นเขาคิดแบบเด็ก ๆ ว่าถ้าเขาเป็นคุณหมอหากคนในครอบครัวเกิดป่วยเช่นเดียวกันกับพ่อของเขา เขาก็สามารถที่จะช่วยเหลือได้ทันท่วงที
……………
“อาบน้ำอาบท่าก่อนดีกว่า รอเย็นกว่านี้จะตัวแข็งเอาได้” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง
หลังจากที่เลิกงานตอน 4 โมงเย็นเขาก็เดินกลับมาที่บ้านพักเพื่อเตรียมพักผ่อน เพราะวันนี้เขาไม่มีเวร พรุ่งนี้ชายหนุ่มต้องตื่นมาทำงานตอนเช้า เขาแปลนไว้ว่าพรุ่งนี้ตอนกลางวันจะกลับมาจัดเตรียมที่หลับที่นอนให้แม่กับน้องสาว และวันมะรืนตอนกลางวันเขาจะพาแม่กับน้องสาวไปเที่ยวสถานที่ใกล้ ๆ โรงพยาบาล
เพราะปกติโรงพยาบาลชุมชม (โรงพยาบาลประจำอำเภอ ) วันเสาร์วันอาทิตย์ช่วงกลางวันคุณหมอจะว่าง แล้ววันจันทร์เขาตั้งใจจะขอช่วยให้นพรัตน์เป็นไกด์พาแม่กับน้องสาวของเขาไปเที่ยวในตัวจังหวัด เพราะวันจันทร์ที่จะถึงนี้ตรงกับวันหยุดของนพรัตน์
“อาบน้ำอาบท่าพักผ่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าตรู่อีก” เขาพึมพำกับตัวเองแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาคลุมร่างกายเพื่อถอดเสื้อผ้าที่อบอวลไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดมาจากโรงพยาบาล
จัดเก็บเสื้อผ้าที่ใส่แล้วลงในตะกร้าเรียบร้อยชายหนุ่มก็เดินไปเปิดประตูห้องน้ำแล้วเข้าไปจัดแจงล้างหน้าแปรงฟัน หลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาก็หยิบฝักบัวมาเปิดน้ำฉีดใส่ผมแล้วเปิดขวดแชมพูที่ซื้อมาจากนัสรินฟลาวเวอร์ฟาร์มเทใส่ฝ่ามือ ทันทีที่ได้กลิ่นหอมละมุนของแชมพูชายหนุ่มก็เห็นภาพหน้าของหญิงสาวเจ้าของผลิตภัณฑ์ที่เขากำลังใช้ลอยมาอยู่ตรงหน้า
“ทำไมเราถึงเห็นภาพของเธอบ่อยมากเลยนะช่วงนี้?” ชายหนุ่มถามตัวเองซ้ำ ๆ
สระผมล้างผมเสร็จเขาก็เอื้อมมือไปหยิบขวดครีมอาบน้ำแล้วกดเนื้อครีมจากขวดออกมาใส่ฝ่ามือ เมื่อได้สัมผัสกับกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของกุหลาบมอญจากเนื้อครีมก็ทำให้ชายหนุ่มเห็นภาพใบหน้าของหญิงสาวเจ้าของผลิตภัณฑ์ลอยมาอีกครั้ง
“ประสาทส่วนไหนของเราผิดปกตินะ?” ชายหนุ่มตั้งคำถามกับตัวเอง
หลังจากใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำได้สักพักใหญ่ ๆ ชายหนุ่มก็ออกมาหยิบไดร์สำหรับใช้เป่าผม เป่าผมจนแห้งสนิทแล้วเขาถึงจัดแจงใส่ชุดนอนเพื่อเตรียมนอนหลับพักผ่อน
"ครีมอาบน้ำของเขาหอมติดผิวดีจริง"
ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะทิ้งตัวลงบนฟูกแล้วพลิกร่างไปมาจนหลับไปพร้อมกับกลิ่นกุหลาบมอญจากครีมอาบน้ำของแบรนด์นัสริน
👉🏻 ตามกันต่อในตอนที่ 16 นะคะ
โฆษณา