รีวิวหนังสือ 'When I Talk About When I Talk About Running'
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ได้ข้อคิด ได้ประสบการณ์จากการวิ่งของนักเขียนนิยายญี่ปุ่นชื่อดัง
‘ฮารุกิ มุราคามิ’
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มแรกของ ฮารุกิ มุราคามิเลยก็ว่าได้
ผมก็ได้มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยหรือประโยคที่ชอบในเล่มมาฝากกันครับ
1 มุราคามิใช้ประโยคนี้แก้เวลาไม่อยากวิ่ง
‘แกมีโอกาสเลี้ยงชีพโดยการเป็นนักเขียน ได้ทำงานอยู่บ้าน
เลือกชั่วโมงการทำงานได้
ไม่จำเป็นต้องเดินทางไปกลับเบียดเสียดในรถไฟฟ้า ไม่ต้องนั่งน่าเบื่อตาลอยในบริษัท
แกไม่รู้เลยหรือว่าโชคดีขนาดไหน’
ภาพที่คิดเรื่องนี้ทำให้เขาสวมรองเท้าและออกไปวิ่งโดยไม่บ่นสักแอะได้ทุกวัน
2 วินัยของมุราคามิ
เขาแทบไม่เคยหยุดวิ่งเกิน 2 วันนอกจากบาดเจ็บ
เพราะเขาเรียนรู้เกือบทั้งหมดของการเขียนนิยายจากการวิ่งของเขา
3 หลายครั้งที่ถูกสัมภาษณ์เรื่องการเขียนนิยายว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดที่ขาดไม่ได้
ความสามารถพิเศษ เพราะต่อกระตือรือร้น อุคสาหะแค่ไหน ถ้าไม่มีความสามารถพิเศษเชิงวรรณกรรมก็ไปต่อยาก
อีกอย่างที่รองลงมาคือ สมาธิ เพราะหากไม่มีสมาธิ งานใดก็ไม่มีทางสำเร็จ
ต่อมาคือ ความอึด เพราะหากเราไม่อึดหลังจากเขียนมาต่อเนื่องเป็นสัปดาห์ ก็จะเขียนเรื่องยาวไม่ได้
ซึ่ง 2 อย่างหลังมันฝึกได้ครับ
4 นักวิ่งส่วนใหญ่ไม่ได้วิ่งเพื่อยืดชีวิตให้ยืนยาว แต่อยากวิ่งเพราะใช้ชีวิตให้เต็มความหมาย
ความรู้สึกหลังอ่าน
ผมรู้สึกว่าเล่มนี้ดีเลยนะครับ เหมือนบันทึกประสบการณ์ที่ได้จากการวิ่ง หลัก ๆ อยู่ในช่วง 2005-2006 แต่มีช่วงเวลาก่อนหน้านั้นบ้าง เขาตั้งใจวิ่งทุกวันและลงมาราธอนปีละครั้ง อ่านแล้วก็สงสัยเหมือนกันว่าจนถึงตอนนี้ ยังวิ่งทุกวันอยู่ไหม เพราะหนังสือเล่มนี้เขียนตั้งแต่ปี 2007 ครับ
ผมชอบที่เขาไม่ได้เชิญชวนให้ไปวิ่งเลย บอกด้วยซ้ำว่าคนชอบกีฬาไม่เหมือนกัน ที่เขาชอบเพราะง่ายและทำคนเดียวได้ง่าย แถมร่างกายแข็งแรงขึ้นอีก แต่อ่านแล้วก็ได้ไฟอยากไปวิ่งอยู่ดีครับ
โดยรวมเป็นหนังสือที่ดีเล่มหนึ่งเลยครับ
ใครมีหนังสือของคุณมุราคามิ หรือเคยอ่านเล่มนี้แล้วเป็นอย่างไรแลกเปลี่ยนกันได้ครับ
ผู้เขียน Haruki Murakami
จำนวนหน้า 195 หน้า
สำนักพิมพ์ กำมะหยี่
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
