เหตุใดนักแม่นปืนจึงไม่สามารถโจมตีทหารในบังเกอร์ผ่านป้อมยิงได้?
อย่างแรกผมขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้ที่เสียชีวิต ที่ถูกกราดยิงจากเด็กวัย 14 ขวบ( เรียนอยู่ ม.2 โดยเบื้องต้นพบว่าเป็นลูกชายอาจารย์มหาลัย และเป็นเด็กเรียนดี )ในห้างพารากอนด้วยนะครับ
แต่..สำหรับคนที่อยู่ในช่วงเวลาสงบสุข และไม่ขาดแคลนสิ่งสุดท้ายที่พวกเขาอยากเห็นคือสงคราม
ในสงคราม ชะตากรรมของคนธรรมดาจะควบคุมไม่ได้โดยสิ้นเชิง
อย่างเลวร้าย พวกเขาจะถูกบังคับให้ออกจากบ้าน และอย่างเลวร้ายที่สุด ครอบครัวของพวกเขาจะถูกทำลาย
ไม่ต้องพูดถึงจำนวนผู้บริสุทธิ์ที่เสียชีวิตในสงครามโลก
แค่นับจำนวนผู้เสียชีวิตจากการฝึกทหารก็น่าตกใจแล้ว
ในสงคราม มีบริการและอาวุธที่หลากหลายในสนามรบ ซึ่งนักแม่นปืนมักจะกลายเป็นตำนานในสนามรบ
เนื่องจากทักษะการยิงที่ยอดเยี่ยมและวิธีการต่อสู้ที่เข้าใจยากและดูเงียบเชียบ
สำหรับมือปืน ภารกิจจะเสร็จสิ้นก็ต่อเมื่อชีวิตของเป้าหมายถูกพรากไป
และการฆ่าเป้าหมายมือปืนมักจะสามารถช่วยชีวิตผู้คนได้มากขึ้น
หากต้องการใช้สำนวนในการอธิบาย สไนเปอร์คือนักแม่นปืนที่สามารถโจมตีทุกเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ
ในสนามรบจริง กองทหารข้าศึกในบังเกอร์มักจะทำสงครามในตำแหน่งที่โจมตีได้ยาก
ดังนั้น ทำไมพลซุ่มยิงไม่เล็งไปที่หลุมยิง(หอคอย)ในบังเกอร์และซุ่มยิงทหารในบังเกอร์ล่ะ
ในความเป็นจริง นักแม่นปืนทำไม่ได้ และพวกเขาไม่กล้าที่จะทำด้วย
บังเกอร์เป็นป้อมปราการที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย
ในสมัยโบราณ จะมีหอคอยที่ใช้ป้องกันเมือง ในยุคของอาวุธร้อนในสมัยก่อน บังเกอร์ส่วนใหญ่สร้างด้วยคอนกรีต
เป็นเรื่องยากสำหรับอาวุธธรรมดาที่จะเจาะผนังบังเกอร์
แม้ว่าชุดระเบิดจะถูกวางไว้ใต้บังเกอร์และจุดชนวน บังเกอร์ก็มักจะไม่สามารถถูกทำลายได้
บังเกอร์ไม่ได้เป็นเพียงอาคารป้องกัน และทหารในบังเกอร์สามารถยิงผ่านหลุมยิงได้
ตราบใดที่ใครก็ตามกล้าเข้าใกล้บังเกอร์ พวกเขาจะถูกโจมตีโดยฝ่ายป้องกันในบังเกอร์
หลุมยิงอาจกล่าวได้ว่าเป็นสถานที่แห่งเดียวในบังเกอร์ที่สามารถยิงกระสุนได้ แล้วทำไมไม่ให้พลซุ่มยิงผ่านป้อมนี่เพื่อสังหารฝ่ายป้องกันล่ะ
ในความเป็นจริง นักซุ่มยิงมักเลือกสถานที่ที่ค่อนข้างสูงในการซุ่มยิง
เพื่อที่พวกเขาจะได้รับมุมมองที่ดีขึ้น และยากต่อการที่ศัตรูจะค้นพบได้
แต่กรณีนี้ไม่สามารถเผชิญหน้าบังเกอร์ได้ เพราะบังเกอร์มักถูกสร้างขึ้นในที่สูงซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการป้องกันมากกว่า
และนักแม่นปืนก็สูญเสียระยะการมองเห็นที่ดีด้วยเหตุนี้ ทำให้ยากต่อการโจมตีศัตรูผ่านรูหน้าต่างนี้
แม้ว่าคุณจะโชคดี(ขอบอกว่าถ้าโชคดีนะครับ)พอที่จะโจมตีศัตรูในหอคอยได้
มือปืนก็ยังต้องเผชิญกับการทดสอบที่รุนแรงกว่านี้ต่อไป
นอกจากนี้เรายังสามารถเรียนรู้จากผลงานภาพยนตร์
และโทรทัศน์หลายเรื่องที่นักแม่นปืนมักจะทำหน้าที่คนเดียว
โดยมีรองมือปืนแสดงร่วมกันมากที่สุดเพียงคนเดียว
หากมือปืนเปิดเผยตำแหน่งของเขาเมื่อยิง(พลาด)นั่นแสดงว่าเขาติดกับดัก
เพื่อเอาชนะสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยจากการใช้อาวุธ
เมื่อมีศัตรูมากกว่าหนึ่งคนในบังเกอร์
แต่มือปืนจะเปิดเผยตำแหน่งของเขาหลังจากยิงออกไป
และบังเกอร์ก็ป้องกันได้อย่างเต็มที่
ดังนั้นเขาจะไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ในสนามรบได้อย่างชัดเจน
ในสถานการณ์เช่นนี้ อาจกล่าวได้ว่ามือปืนมีความสำคัญอย่างยิ่ง
การเสียสละมือปืนมากทักษะ
ให้กับทหารในบังเกอร์ถือเป็นธุรกิจที่ขาดทุนซึ่งไม่มีใครกล้าทำ
โดยปกตินักแม่นปืนแทบจะไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรงในการปฏิบัติการแนวหน้าในสนามรบ
พวกเขามักจะต้องสังหารศัตรูที่สำคัญเพียงลำพังหรือลดอำนาจการยิงหลักของคู่ต่อสู้ออก
ในโลกแห่งความเป็นจริง นักแม่นปืนไม่ได้มีความรุ่งโรจน์ดังที่อธิบายไว้ในผลงานวรรณกรรมและศิลปะหลายเรื่อง
พวกเขาไม่ใช่ผู้ศรัทธาในสนามรบ และความเข้มงวดคือสไตล์ของพวกเขา
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้พลซุ่มยิงสามารถทำงานให้สำเร็จได้อย่างสมบูรณ์แบบและมีส่วนร่วมกับกองทัพอย่างลบไม่ออก
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
