คงต้องปรับวิธีคิดค่ะ
การออกแบบที่เป็นพาณิชย์ศิลป์ทั้งหลาย เราไม่ได้ออกแบบเพื่อเรา( ถ้าไม่ใช่เราตั้งโจทย์เองทำเองหรือเป็นงานของเราเอง ) แต่เป็นเราที่ต้องเป็นคนออกแบบให้ตรงใจคนให้โจทย์เรา ในเวลาเรียนก็คืออาจารย์ และในอนาคตถ้าจบไปทำงานสายนี้ก็คือลูกค้า ซึ่งจะยากขึ้นอีกไม่รู้กี่เท่าของอาจารย์
การเรียนเป็นการปูพื้นให้เราเตรียมรับมือกับความโหดของโลกภายนอก เหมือนเป็นการย่อส่วนให้เราได้มีภูมิต้านทานกับ”ความเยอะ “ของคนค่ะ
“ยิ่งมากคน ก็มากความ” จำคำนี้ไว้นะคะ
ซึ่งเราต้องเอาให้อยู่ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน
ดังนั้น สิ่งที่ต้องทำคือ
1 ทำความเข้าใจคนที่ให้โจทย์ ว่าเค้าเป็นคนประเภทไหน ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร อยากเห็นอะไร ไม่อยากเห็นอะไร รสนิยมหรือสไตล์เป็นยังไง
2 ประยุกต์ข้อ1 ให้เข้ากับแนวคิดหรือคอนเซ็ปท์ในการออกแบบของเราให้ออกมาดูดีให้ได้ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบสไตล์เค้าก็ตาม ท่องไว้ เราออกแบบให้เค้าซื้อ ถ้าเค้าไม่ซื้อคือ”จบ” ค่ะ
3 ถึงจะออกแบบให้เค้า แต่เรายังต้องคงความเป็นตัวเราเอาไว้ ศิลปะการพูด การโน้มน้าว ให้อาจารย์หรือลูกค้าคล้อยตามแนวคิดของเราจึงเป็นสิ่งจำเป็นเช่นกัน
4 จะโน้มน้าวคนนอกจากฝึกพูดแล้ว การหาข้อมูลเพื่อสนับสนุนความคิด หรือแนวคิด จะทำให้เรามั่นใจ และตอบคำถามคนถามได้อย่างมั่นใจและน่าเชื่อถือค่ะ
5 อาจารย์วิจารณ์งาน ก็ควรเก็บมารับฟัง พยายามปรับงานให้เหมาะสมมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะสุดท้ายแล้ว อย่าลืมว่าอาจารย์คือคนให้คะแนนนะคะ:)
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
  • 3
    โฆษณา