Work life balance, Football, Barbie and Gerta. ชีวิต ฟุตบอล บาร์บี้และเกรต้า.
From bloom to dry,
หลายครั้งฉันเขียนงานเขียนด้วยข้อความกระแทกกระทั้น
ถึงรู้ว่าไม่สวยงามหรือปลอบประโลมจิตใจแต่ก็ยังคงเขียนต่อไป
ฉันไม่ได้มองว่าต้องเขียนงานเพื่อความพอใจของใคร
หากงานเขียนไม่สามารถทำให้ตัวตนของฉันพึงพอใจได้
ฉันก็คงเดินไปถึงวันที่ต้องสละ”ความฝัน” ทิ้งสะ
เมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา
หลังจากการทำงานที่อ่อนล้า
ฉันเลื่อนผ่านฟีดในเฟสบุ๊คพร้อมกับเจอข้อความที่โพสว่า
“พอโตขึ้นจะเข้าใจว่าไม่อยากตามฝันแล้วคืออะไร
ทุกวันนี้แค่ทำงานหาเงินกินข้าวก็พอ”
จากนั้นก็เลื่อนผ่านคอมเมนต์ที่เห็นด้วยในเชิงเดียวกัน
ทำให้ฉันเกิดตั้งคำถามว่า
หลายคนต้องเดินทางไปถึงวันนั้นใช่ไหมนะ
สักวันในวัยทำงานที่เราจะต้องทิ้งความฝันไปสู่ความจริงที่เลี้ยงชีพเราได้แทน
ประเทศนี้มันก็พอหาอยู่หากินได้อยู่หรอก
แต่ไม่ได้อำนวยให้ฝันของใครหลายคนเป็นจริงได้มากนัก
พอคิดแบบนั้นมันก็น่าอนาทไม่น้อย
เราจะรู้ได้อย่างไรว่าวันนั้นจะมาถึง
มันอาจเป็นวันธรรมดาเหมือนที่ผ่านมาเมื่อเช้า
วันที่ทุกอย่างก็วุ่นวายเป็นปกติ
แต่มันคือวันที่เราต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า
“ไม่เอาแล้วความฝัน”
หรือบางทีอาจจะเป็นความรู้สึกที่ถูกประมวลผลและชะล้างภายใต้ความเงียบ
เราไม่จำเป็นต้องพูดออกมาด้วยซ้ำ
แต่วันพรุ่งนี้เราจะนำทางชีวิตที่ปราศจากซึ่งความฝันให้เดินหน้าต่อไป
มันน่าใจหายสำหรับหลายคนที่เติบโตมาด้วยการมีความฝันเป็นเข็มทิศ
รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นผู้ใหญ่ที่ห่อเหี่ยวจนต้องเลือกที่จะทิ้งมันไป
ฉันมองว่ามันเหมือนกับการที่ต้องเสียขาตัวเองนั่นแหล่ะ
อาจจะเดินต่อยากแต่ก็ไปต่อได้
แต่แล้วใครเล่าที่อยากจะเสียขาตัวเองไปหล่ะ ?
- สุทธิรัก, 2023
Work,
ฉันเริ่มทำงานเพราะมีหลายปัจจัย
แต่ปัจจัยหลัก ๆ เป็นเพราะการอ่านหนังสือแล้วไปพบกับบทที่บอกว่า
ถ้าหากอยากมีอิสระจริง ๆ คุณต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองให้ได้ 100 %
โดยเฉพาะด้านการเงิน
ฉันก็ไม่ได้เชื่อเท่าไหร่แต่แค่อยากลองพิสูจน์ดู
หลังจากนั้นไม่นานฉันพบว่าตัวเองสมัครงานในฐานะนักเขียน
จากประสบการณ์การเขียนงานมาหลายรูปแบบ
ถึงจะไม่ได้จริงจังนักแต่ปีนี้ก็เข้าปีที่ 5 แล้ว
และเมื่อรู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองกำลังนั่งหน้าดำคร่ำเครียดไปกับชีวิตการเขียนงาน
ฉันเคยถามตัวเองว่าจะสามารถเรียกตัวเองอย่างจริง ๆ จังว่านักเขียนได้เมื่อไหร่
ตอนที่กำลังเครียดกับการทำงานหรือ ?
คิดว่าตอนนี้ก็คงจะเรียกตัวเองในฐานะอาชีพนั้นได้แล้ว
บางทีเราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำมันจะมีความหมายมากมายอะไรในอนาคต
ฉันเริ่มเขียนงานแรกด้วยความคับข้องใจที่มีต่อสังคม
ไม่คิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้
ไม่เคยมองภาพตัวเองในอาชีพนักเขียน ศิลปิน หรือว่าคนทำหนัง
ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน
เราล้วนจะได้ตัวตนจากรสขมและฝาดของประสบการณ์กันทั้งนั้น
- สุทธิรัก, 2023
ฉันเป็นคนที่มีความคิดให้กับทุกอย่าง
ขึ้นอยู่กับว่าจะพูดออกมาไหม
พอวันนี้มีคนจ่ายเงินให้กับความคิดของฉัน
ก็เลยพอจะเข้าใจกระบวนการดำเนินของทุนนิยม
ความสามารถที่หาเงินได้คือความสามารถของคนเก่ง
หากฉันเป็นนักเขียนที่หาเงินไม่ได้
บางคนอาจจะไม่ได้มองว่าฉันเก่งขนาดนั้น
ถึงทุกคนและตัวฉันเอง
ขอขอบคุณที่ชื่นชมฉันในฐานะนักเขียน
ถึงแม้วันนั้นจะยังไม่สามารถหาเงินได้จากมันด้วยซ้ำก็ตาม
สำเร็จได้ด้วยการไม่ต้องพยายามมากนัก,
โลกใบนี้มีสูตรสำเร็จมากมาย
แล้วแต่ว่าวิธีไหนจะเหมาะสมกับใครมากกว่า
ส่วนตัวฉันมองว่าการไม่ต้องจริงจังมากเป็นอีกวิธีที่ได้ผลกับตัวเอง
หลังจากการอ่านบทนึงในหนังสือของฮาวัล (하마터면 열심히 살 뻔했다 )
ที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับคนสองคนที่ลอยคอในทะเล
อีกคนฝักไฝ่หาทางให้คนมาช่วยเหลือ
ส่วนอีกคนนอนรอบนห่วงยางไปเรื่อย ๆ โดยไม่ตะเกียดตะกายอะไร
แต่ทั้งสองกลับถูกคลื่นซัดเข้าฝั่งไปเหมือนกัน
บางทีเราอาจไม่จำเป็นต้องมุ่งมั่นมากขนาดนั้นเพื่อที่จะไปถึงเป้าที่ตั้งเอาไว้
เคล็ดลับอีกอย่างคืออย่าเริ่มนับหนึ่งใหม่เมื่อตัวเองหลุดออกจากเส้นทาง
แต่ให้บันทึกเอาไว้ว่ามันเป็นอีกแค่ส่วนหนึ่งในการเดินทางแค่นั้นเอง
เราจะไม่ล้มเหลวจนตายไปข้างหรอก
แค่ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปก็พอ
- สุทธิรัก, 2023
อย่าแข่งขันกับตัวเองมากนักจนเกินไป
กับบางเรื่องมันควรที่จะต้องลงแรงและคิดเยอะ ๆ ก็จริง
แต่บางอย่างมันก็ไม่จำเป็น
ไม่อย่างนั้นการคิดอย่างถี่ถ้วนจะกลายเป็นคิดมาก
เราควรรู้จักแบ่งแยกให้ได้และเรียงลำดับความสำคัญให้ถูกก็พอ
ไม่มีหรอกคนที่สุดโต่งกับทุกอย่างในชีวิต
เล็กน้อยแม้กระทั่งเรื่องการกินข้าว เลือกเมนูอาหาร หรือการเล็มหญ้าหน้าบ้าน
แบบนั้นเราคงต้องป่วยจิตกันเป็นแน่
เราอาจจะคิดว่าเราเป็นคนจริงจัง แต่จริง ๆ อาจจะเป็นแค่คนคิดมากก็ได้
- สุทธิรัก, 2023
Work Life Balance,
ถ้าหากฉันพูดเรื่องการทำงานแล้วจะไม่พูดเรื่องการรักษาสมดุลก็ไม่ได้
ในช่วงแรกฉันมี work life balance ที่ย่ำแย่จนกระทบต่อสุขภาพกายและใจ
ฉันเคยคิดว่าการทำงานเราต้องทำให้เต็มแรงสูบ
แต่ก็พบว่าตัวเองต้องยืนซื้อยาอยู่ร้านขายยาตอนดึก ๆ บ่อยครั้ง
จากการทำงานที่เต็มที่มากจนเกินไป
ทำให้ฉันจ่ายค่ายาไปเยอะในช่วงปีที่ผ่านมา
กว่าจะรู้ตัวก็มียาที่ครอบคลุมหลายอาการป่วยเข้าไปแล้ว
อย่างที่เคยได้บอกไปในบทความก่อน ๆ
ว่าต่อให้เราเป็นคนเก่ง
“แต่คนเก่งก็ต้องรู้ขีดจำกัดของตัวเอง”
ฉันเคยต่อต้านคำว่าขีดจำกัด
เพราะชอบในการใช้ชีวิตที่ไม่มีอะไรมาขวางกั้นความทะเยอทะยานของตัวเอง
แต่พอโตขึ้นถึงได้เข้าใจ
ว่ามันอาจไม่ใช่ขีดจำกัดเรื่องความคิดหรือความรู้สึก
แต่เป็นขีดจำกัดในด้านสุขภาพ
การทำงานที่กินเวลาตั้งแต่ชั่ววิแรกของการตื่นนอน
ลากยาวไปจนถึงก่อนหลับตาลงและวนเวียนต่อในความฝัน
มันทำให้ชีวิตฉันยุ่งเหยิงและพังไม่เป็นท่า
ฉันทำงานเหมือนขายวิญญาณ
และชื่นชอบที่มันออกมาดีในหลาย ๆ ชิ้น
ต่อให้จะรู้สึกสนุกร่วมไปด้วย
แต่นั่นคือสิ่งที่ทำให้สมองเราแยกได้ยากว่านี่คืองานหรือสิ่งที่เราอยากทำ
บางทีก็ทำให้เรามองไม่เห็นป้ายหยุด
จนถลำตกเหวไปหลายครั้งอยู่เหมือนกัน
การหยุดพักจากการทำงานของฉันคือการหลีกหนีไปกับสิ่งที่ชื่นชอบ
สมองที่เหนื่อยล้าและชีวิตที่วุ่นวาย
สิ่งที่ช่วยชาร์จพลังได้ดีคือการอยู่กับความเงียบ
ฉันพบว่าตัวเองเป็นคนต้องใช้เวลาในการทำอะไรสักอย่าง
ฉันเกลียดการเร่งรีบและเตือนซ้ำ ๆ
และมันยิ่งชัดเจนขึ้นเมื่อต้องทำงานที่ทุกอย่างต้องเป๊ะ
อย่างเช่น การตัดงานที่ยิ่งเห็นซีนเดิม ๆ
ยิ่งทำให้ฉันหมดอะไรตายอยากกับงานของตัวเอง
ฉันไม่รู้สึกอะไรกับการดูซีนเหล่านั้นวนอีกต่อไป
และมันเป็นเรื่องที่น่าเศร้า
เหมือนกับการจ้องมองสิ่งสวยงามมากจนเกินไป
จนทำให้เราเบื่อและเหนื่อยหน่ายกับมัน
สิ่งสำคัญคือเมื่อถึงเวลาพักก็ต้องพัก
บางทียิ่งคิดมากไปก็ยิ่งทำให้งานออกมาแย่
ถ้ายึดว่าให้มันออกมาในแบบของมัน
งานชิ้นไหนก็ดีหมดนั่นแหล่ะ
แค่แบ่งเวลาให้ได้
ความทะเยอทะยานรอไม่ได้
แต่สุขภาพบางทีเสียแล้วก็ไม่กลับเหมือนกัน
เราต่างมีเงื่อนไขอะไรบางอย่างอยู่เสมอ
- สุทธิรัก, 2023
ชีวิตและการดูบอล,
หลังจากบอลโลกจบลงเมื่อปลายปีที่ผ่านมา
ฉันก็ดูบอลสโมสรนึงในอังกฤษมาโดยตลอด
ถึงแม้จะเริ่มต้นจากการไม่รู้เรื่องมากนัก
แต่การดูบอลกลับเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันหลุดออกจากชีวิตจริงที่แสนจะเครียดและจริงจังอยู่ตลอดเวลา
เมื่อต้นปีที่ผ่านมาการดูบอลเป็นหนึ่งในความสุขไม่กี่อย่าง
ที่หล่อเลี้ยงตัวตนของฉันด้วยซ้ำ
หลังจากที่เปลี่ยนสิ่งที่รักมาเป็นการทำงาน
ฉันก็เริ่มหมดหวังว่าจะเจอสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข
สิ่งที่ทำให้สามารถพักผ่อนกับชีวิตประจำวันที่ตารางแน่นเอียดได้
และในวัย 20
ตัวตนฉันกลับพบคำตอบนั้นในการดูฟุตบอล
มีบรรยากาศบางอย่าง
และความตื่นเต้นจากกีฬานี้ที่ทำให้ฉันมีความสุขอีกครั้ง
ฉันชอบการดูบอลมากพอกับที่ใครหลายคนชอบการดูหนัง
ฟังเพลง เต้น ตีกอล์ฟ อ่านหนังสือ หรือว่ายน้ำ
ฉันเริ่มมองว่าการดูหนังไม่ผ่อนคลายเพราะเป็นคนทำหนัง
การวาดรูปไม่ผ่อนคลายเพราะอยู่ในฐานะของศิลปินที่ต้องขายงานตัวเอง
การเขียนงานไม่ได้ทำให้สบายใจเพราะต้องเจรจากับกองบรรณาธิการ
- สุทธิรัก, 2023
แต่ฉันไม่ได้เตะบอล
ไม่ได้มองว่าตัวเองต้องกลายเป็นนักบอลอาชีพ
หรือต้องคว้าถ้วย Champion legue
เพราะฉันไม่ได้มีความหวังมากมายจึงมีความสุขได้ง่าย
ถ้าบอลชนะฉันก็มีความสุข
หากแพ้ฉันก็เข้าใจได้ว่านักบอลเขาคงเคยชิน
และจัดการกับความผิดหวังในคลื่นลูกนั้นได้
ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหล่ะ
เราลงเล่นและวิ่งให้เต็มที่ก็พอ แค่นั้นก็ไม่ต้องเสียดายแล้ว
ถึงอย่างไรก็ขอบคุณ Tottenham Hotspurs
และโดยเฉพาะ Son Heung Min
บาร์บี้และเกรต้า,
จะไม่พูดถึงหนังยอดฮิตแห่งปี 2023 ก็ไม่ได้
ฉันจำตอนแรกที่เห็นภาพหลุดมาว่ามาร์โก้และไรอันกำลังใส่ชุดสีชมพูแสบตา
เล่นโรลเลอร์สเก็ตที่ชายหาดในไมอามี่
และพวกเขากำลังถ่ายทำหนังเรื่อง “บาร์บี้”
ฉันเข้าไปดูด้วยการไม่ได้คาดหวัง
และเดินออกมาด้วยความรู้สึกชื่นชอบในการกำกับหนังของเกรต้า
เราต่างรับรู้ถึงแรงกระเพื่อมของงานศิลปะชิ้นนี้
การทำงานของเกรต้าทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงหน้าที่และอำนาจของคนทำสื่อ
หรือที่หลายคนอาจจะเรียกว่าจรรยาบรรณ
เราสามารถผลิตงานศิลปะตามใจอยากได้
แต่มันจะยิ่งดีมากขึ้นไปอีกเมื่องานเหล่านั้นสามารถพัฒนาสังคมมนุษย์
ส่วนตัวฉันเข้าใจว่าหนังเรื่องนี้พยายามที่จะเรียกร้องสิทธิสตรี
เพื่อให้เกิดความเท่าเทียมในสังคม
เป็นงานศิลปะที่ตะโกนออกจากมิติ 2 ดีให้ก้องไปทั่วทุกที่
สุดท้ายแล้วการรับชมหนังเรื่องนี้ทำให้ฉันคาดหวัง
ถึงวันที่เราไม่ต้องพิจารณาเรื่องเพศมากกว่าความสามารถของบุคคล
ความรู้สึกหนักอึ้ง ความรับผิดชอบ ความยากลำบากใจ
ของการเป็นผู้ผลิตที่ต้องมีต่อสังคม
ฉันรู้ว่าใครหลายคนสัมผัสและคุ้นเคยกับมันดี
เราจะเลือกตัวเองหรือคนอื่น ?
คำถามที่วนเวียนมาในขั้นแรก ๆ ของไอเดียในแต่ละผลงาน
ในหนังเรื่องนี้ต้องขอชื่นชมทุกฝ่ายผลิต
ฉันยึดมั่นว่าจะต้องนั่งในโรงจนกว่าเอนด์เครดิตของหนังทุกเรื่องจะจบลง
การเรียนรู้เบื้องหลังไม่เพียงแต่ทำให้เราเข้าใจและสามารถลงมือทำหนังได้
แต่ยังสอนให้รู้ถึงคุณค่าของทุก ๆ ฝ่ายในขั้นตอนการผลิตงานศิลปะประเภทนี้
ไม่ว่าจะนักแสดง คนจัดไฟ คนกดอัดเสียง
หรือแม้กระทั่งคนช่วยออกไอเดีย
ทุกคนต่างมีหน้าที่ที่สำคัญกันทั้งนั้น
อย่างน้อยในฐานะคนดูที่ได้เสพงานศิลปะชิ้นนี้
ก็ขอนั่งเพื่อให้เกียรติพวกเขาเสียหน่อย
( บทพิเศษ )
Follow the rules.
“ทุกคนต่างสนใจแต่เรื่องของตัวเอง”
“มุมกดใช้แสดงถึงอำนาจที่ด้อยกว่า”
“หากอยากให้อีกฝ่ายประทับใจควรชมเขาให้มาก ๆ“
สิ่งเหล่านี้บางทีเป็นความเชื่อ
บางทีมีงานวิจัยมารองรับเพื่ออธิบายถึงความน่าเชื่อถือของมัน
และการได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของทฤษฎีเหล่านี้
ยิ่งทำให้มิติการมองโลกของฉันบิดเบี้ยวและซับซ้อนขึ้นไปอีก
เหตุผลที่โรงเรียนไม่สอนวิชาของความสำเร็จให้ใครหลายคนเพราะตลาดอยากได้ผู้ตามมากกว่าผู้นำ
ข้อความในหนังสือขายดีบางทีก็ตีกรอบความคิด
และจำกัดคุณค่าความเป็นคนของคนอื่น
มันทำให้เรามองว่า
“ไม่มีใครหรอกที่สนใจคนอื่น ทุกคนต่างสนใจแต่เรื่องของตัวเอง”
“ถ้าอยากให้ตัวละครดูมีอำนาจน้อยลงต้องใช้มุมกดเท่านั้น!”
“การพูดประจบทำให้อีกฝ่ายประทับใจ
ควรเริ่มการสนทนาด้วยการชมอีกฝ่าย ต่อจะให้ดูออกหน้าออกตาไปหน่อย
แต่มันทำให้เขาประทับใจ! ทำสะ!”
ถึงแม้ที่จริงเรื่องแบบนี้มันจะอ่านออกได้ง่าย ๆ กันอยู่แล้ว
หากรู้ว่าคนที่กำลังคุยกับเราพยายามที่จะใช้ทฤษฎีอะไรบางอย่างอยู่
มันไม่ได้น่าประทับใจอะไร
ฉันรู้ว่าคุณอ่านทฤษฎีนั้นมา
นี่มันคือการแสดง
เพราะเรียนรู้กฎและยึดติดมันมากเกินไปเราถึงเป็นได้เพียงผู้ตามไม่ใช่ผู้นำ
หากยึดติดแต่กรอบเดิม ๆ ต่อให้เป็นคนรู้ดีไปหมดทุกอย่างแล้วมันยังไงต่อเหรอ
ถ้าหากไม่กระโดดออกจากกรอบความคิดเดิม ๆ เราก็จะไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้
หากไม่ต้องพบเจอกับความท้าทายต่อสังคม ขนบทำเนียม
ก็จะปราศจากซึ่งความสดใหม่ของไอเดีย วิถีหรือความคิด
มนุษย์ก็คงจะนอนรอความตายอยู่ในถ้ำ
ฉันเองก็คงกำลังวาดลวดลายอยู่บนผนังแทนการเขียนงานในคอม
คุณเองก็จะไม่มีไมโครเวฟใช้เพราะต้องพึ่งพาการจุดไฟจากหินและไม้แทน
เราอาจจะไม่เจอกันตรงนี้เพราะฉันอาจวุ่นกับการออกล่าหาอาหาร
ไม่มีบทความ
ไม่มีหนัง
ไม่มีงานศิลปะ
ไม่มีฟุตบอลหรือบาร์บี้
เราต่างล้วนต้องเดินไปข้างหน้า
ต่อให้จะต้องสู้กับความกลัวก็ต้องทำ
ชีวิตมันก็ออกจะเป็นไปแนว ๆ นี้แหล่ะ :)
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบ
ขอให้ทุกคนมีช่วงเวลาที่สบายใจและไม่เคร่งเครียด
ค้นพบความสุขบนแก้วกาแฟจากคาเฟ่ที่บังเอิญเดินเข้าไป
หรือความเรียบง่ายในวันธรรมดา ๆ
แล้วกลับมาเจอกันใหม่ในอีกไม่นานนี้หรอก :)
SUTTIRUK.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
