17 ต.ค. 2023 เวลา 15:55 • ไลฟ์สไตล์

_ต้องสู้แม้จะไม่ชนะ_EP4

ห่างหายไปซักพักหลังมรสุมการงานถาถมจนกระทบเงินได้แบบ งง ๆ ว่า อะไรว่ะอยู่เหมือนกัน เรื่องราวความประสาทแดกของการบริหารจัดการงานกับการเงินที่กระทบกันขึ้นมาได้เสียด้วยนะสิ อะไรมันจะเกิด มันก็เกิดขึ้นมาซะอย่างนั้น
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา พ่อฝากของกินมาให้จากบ้านสวนที่แม่สะเรียง โดยวิธีฝากแม่มาแล้วเก็บไว้ที่บ้านที่เชียงใหม่ก่อน แล้วจึงฝากน้องสาวขนมาอีกที จากบ้านหลังนั้นมามาเก็บไว้ที่หอพักย่าน มหาลัยแม่โจ้ แล้วเราที่อยู่สะเมิงก็ขี่มอเตอร์ไซต์ลงไปเอามาอีกต่อหนึ่งแล้วขนขึ้นมากินที่บนดอยสะเมิง
ของกินของพ่อนั้นช่างเป็นดั่งการสนับสนุนการออมของลูกอย่างแท้จริง เพราะการที่มีอาหารกินนั้นหมายความว่าเราจะไม่ต้องจ่ายเงินซื้ออาหารกินจนกว่าของที่พ่อฝากมาจะหมดจากคลังเสบียงของเราแน่ ๆ ชีวิตที่อาจจะดีกว่าคนอื่นขึ้นมาหน่อยเหมือนกัน เพราะการลงทุนครั้งนี้ ก็เสียค่าใช้จ่ายเพียงแค่ค่ากาแฟแก้วละ หกสิบบาท จากร้านที่เราไปนั่งรอน้องสาวที่ขนเสบียงมาจากบ้านอีกหลังมาส่งที่หอน้องสาวตามที่นัดไว้เท่านั้น
กาแฟแก้วละหกสิบบาท ที่ยังไม่รวมกับค่าน้ำมันที่แฝงอยู่
หลังจากจัดแจงนัดเจอน้องสาวพร้อมกับขนของขึ้นดอยเพื่อกลับเข้าสู่พื้นที่อำเภอสะเมิงที่ฉันรัก ในเย็นวันนั้นเราก็ตั้งหน้าตั้งตาบิดรถมอเตอร์ไซต์สุดชีวิตแบบที่เขาว่า บิดหมดปลอก เพื่อให้ถึงที่พักให้ไวที่สุดเพราะกังวลว่าอาหารที่พ่อแช่แข็งมาให้นั้น มันจะหลอมละลายไปเพราะความร้อนที่คงไม่ต่างจากนรกของอากาศเมืองไทย โดยตลอดทางที่กลับมาก็พลางบ่นกับตัวเองว่า นี้เพราะสภาวะเอลนีโญหรือเพราะทำเลเมืองไทยกันแน่ ดูเหมือนกับว่าไอ้ปรากฏการณ์นี้พอมันเกิดที่เมืองไทยมันจะทวีความแรงขึ้นอีกเป็นร้อยเท่าพันทวีเสียจริง ๆ
ถึงหอพักก็รีบจัดแจงเอาเสบียงใส่เข้าตู้เย็นอย่างรวดเร็ว โดยอาหารที่พ่อได้รังสรรค์มาให้นั้น ล้วนเป็นอาหารที่พ่อทำเองทั้งนั้น ได้แก่ ปลาแดดเดียว ปลาส้ม อุ๊ปไก่ใส่หน่อไม้ ต้มหัวปลาบึก และ น้ำผัก ซึ่งไอ้ที่โหดสุดก็คงจะเป็นเมนูน้ำผักที่เป็นอาหารที่เรียกได้ว่าหากินได้ยากแล้วของทางภาคเหนือ เพราะคนรู้จักเองที่ว่าน้อยแล้วคนที่ทำเป็นยังถือว่าน้อยลงไปอีก ซึ่งด้วยความที่น้ำพักมีขั้นตอนการทำที่ค่อนข้างสุ่มเสี่ยงกับการบูดเสียง่ายอยู่แล้ว และใช่ครับ พ่อไลน์มาบอกว่ามันเสียแล้ว ไม่ต้องกิน
หากนับเรื่องการทำอาหารสิ่งนี้แหละที่เรียกว่าสู้ชีวิต
ไม่เคยเข้าใจตัวเองเลยจริง ๆ ว่าเพราะอะไรในเมื่อพ่อชอบทำอาหารมาก ๆ และเราเองก็ชอบกินมาก ๆ แต่ทำไมเราถึงไม่มีทักษะการทำอาหารเลย หรืออาจด้วยเพราะเราะเกลียดการที่โดนน้ำมันระเบิดกระเด็นใส่ด้วยหรือเปล่า มันเลยทำให้เรารู้สึกไม่ชอบการทำอาหารแนว ปิ้ง ย่าง ทอด ซึ่งมันก็เลยกลายเป็นเลยเถิดไปสู่การไม่ชอบทำอาหารด้วยหรือเปล่านะ ยังคงเป็นสิ่งที่ถามตัวเองตลอด และถ้าตัวฉันในอนาคตกลับมาอ่านอีกครั้งช่วยเตือนความจำตัวเองทีว่าในตอนนั้นฉันทำอาหารเก่งขึ้นหรือยังเชื่อทฤษกี"ซื้อกินง่ายกว่า"
ขอบคุณทุกกำลังใจ
เมนูคืนวันอาทิตย์ เปิดตัวด้วยการทอดปลาส้มที่ได้รับคำปรึกษามาแล้วว่าการจะทำให้น้องปลาส้มนั้นไม่ติดกระทะแล้วมีสีทองสวยนั้นจะต้องมีการคลุกแป้งทอดก่อนบาง ๆ และใช้ไฟแรงปานกลางในการลงทอดน้องปลาส้ม เพื่อให้น้องปลาส้มนั้นไม่ไหม้ไปเสียก่อน แต่ก็อาจจะด้วยเทคโนโลยีเตาไฟฟ้าจีนที่สั่งซื้ออนไลน์มาหรือด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม ไอ้เตาไฟก็ไม่ได้แรงมากแต่ทำไมน้องปลาส้มถึงได้มีสีเหลืองอมเข้มขนาดนั้นไปได้ทั้งที่เราก็ว่าคุมไฟกระทะได้ดีแล้วแท้ ๆแต่ก็กินได้อยู่นะแม้จะสู้แล้วแต่ยังไม่ชนะก็ตาม
เช้าวันจันทร์อันสดใส กับการทำงานที่ "ฉันรัก" หลังจากเข้าออฟฟิตก็ตระเตรียมการออกหน้างานเพื่อไปตรวจเช็คว่าผู้รับเหมาแก้งานตามจุดที่สั่งแก้หรือยัง จะได้แจ้งทำเรื่องส่งงานต่อไปได้ แต่ไปถึงได้กลางทางก็ได้รับข่าวจากหัวหน้าว่าต้องมีการสำรวจภัยพิบัติที่เกิดจากฝนตกหนักเมื่อคืนที่ผ่านมาอีก จากตอนแรกที่ว่าจะรีบไปรีบกลับ กลายเป็นว่าต้องอยู่หน้างานทั้งวัน กระเป๋าเงินก็ไม่ได้เอามาด้วยเพราะไม่คิดว่าจะไปนาน จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้ายังไงได้หละ ก็ทำได้แค่สั่งเงินจากบัตรกดเงินสดเข้าบัญชีเพิ่มรับดอกเบี้ยไป
กลับมาถึงที่ทำงานจึงได้นึกขึ้นได้ว่า แล้วทำไมไม่ขอให้พี่ที่ทำงานโอนให้ก่อนวะ แล้วค่อยมาคืนให้ทีหลัง กลับเลือกจะโดนดอกเบี้ยบัตรกดเงินสดแทน ซึ่งสถานการณ์นี้ก็บอกกับเราได้ว่า บางครั้งเมื่อสถานการณ์มันจวนตัว เราก็มักที่จะลืมนึกคิดไตร่ตรองอะไรที่มันอาจจะง่าย ๆ ไปก็ได้ หรือจริง ๆ แล้วคนอื่นอาจจะคิดได้ แต่ทำไมตัวเรากลับคิดไม่ได้วะ
ได้แต่กลับมาห้องแล้วก็นั่งนึกและคุยกับตัวเองว่าเพราะอะไรเราถึงไม่เลือกที่จะลองขอความช่วยเหลือจากคนอื่นดูก่อนเพื่อจะแก้ปัญหานั้น ๆ แต่เรากลับเลือกที่จะแก้ปัญหาด้วยตัวเองเสียก่อนที่จะขอให้คนอื่นช่วยแก้ให้ แล้วมันเป็นกระบวนการคิดที่เร็วมากด้วย พอนึกถาวิธีได้ก็ลงมือจัดการทันทีโดยไม่ได้ตรึกตรองเสียก่อนเลย พูดไปก็แทะฟักทองนึ่งที่แบ่งมาจากลูกใหญ่ไปเรื่อย ๆ จนหันมาอีกทีก็ได้รับรู้ข้อมูลอีกอย่างให้ชีวิตตัวเองว่า "แมวกูกินฟักทอง"

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา