คลื่นยักษ์
ความคิดมากมายวนเวียนอยู่ในหัวเหมือนคลื่นความถี่ของวิทยุที่ไร้ซึ่งสัญญาณต้นสาย ฉันก้มมองเท้าทั้งสองข้างของตนเองพลางคิดว่า 'ทำไมความคิดฉันช่างว่างเปล่าได้ถึงเพียงนี้' คลื่นยักษ์ข้างหน้ากำลังโผ่เข้าโถมใส่ 'ใยจึงได้ช้าเพียงนี้'
. . . . .
'ช่างว่างเปล่าเสียจริง'
. . . . .
ฉันผู้เคยอยากหายไปหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จเลยสักครั้ง มีแต่ความเจ็บปวด ทุกข์ทรมาณ หลังฟื้นขึ้นมาใหม่ 'ฉันผู้แตกสลายนี้สามารถแตกสลายได้อีกกี่ครั้งกันนะ'
จนกระทั่ง
คลื่นยักษ์ลูกนั้นโถมใส่ฉันอย่างสุดกำลัง เพียงแค่เสี้ยววินาทีฉันก็หายวับไป ทั้งตัวฉันและสิ่งรอบกาย
"มันหนักเหลือเกิน" "ทรมาณจังเลย" "ใครก็ได้ช่วยฉันที" "เจ็บ...ช่วยด้วย"
เสียงเหล่านั้นค่อยๆพลันจางไป และหายไป
สิ้นสุดแล้ว คลื่นยักษ์ สิ้นสุดแล้วตัวฉัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
