ส่วนตัว มองมุมกลับกันค่ะ คิดได้จริงๆ ตอนที่ "ตัวเอง" กำลังจะจากไปมากกว่าค่ะ....
ตอนคนอื่นจากไป ความเสียใจ ไม่นานมันก็เลือนลาง
มีหนังบอกว่า คนเราตายสองครั้ง ครั้งแรกคือเราตาย อีกครั้งก็ตอนที่คนที่จำเราคนสุดท้ายตายไป...
แต่ถ้าเราตายเอง บทบาทในโลกเดิมมันจบตั้งแต่ลมหายใจนั้นหมดลง
เวลาที่ความตายเข้าเฉียดตัวเรา ตอนนั้นมันจะเหลือไม่กี่เรื่องไม่กี่คนที่เข้ามาในความคิดเรา... ใครที่ยังอยู่ตรงนั้น แปลว่าเรายึกเขาไว้มากจริงๆ ไม่ว่าจะยึดด้วยอารมณ์อะไรก็ตามแต่เหตุผลแต่ละคน
จะรู้เลยค่ะว่าเรื่องบางเรื่องที่เราเคยคิดว่ามันยิ่งใหญ่ หนักหนาสาหัส ปัญหาที่เคยดูยิ่งใหญ่ตอนนั้น แค่รู้สึกว่าใกล้ตายจะรู้ว่า... บางเรื่องที่เคยคิดว่าเรื่องใหญ่ มันทิ้งเลย... ไม่อยากเสียเวลาใส่ใจคิด
เครียดทำไมนะ กับเรื่องแบบนั้น เรื่องแค่นี้ ลมหายใจยิ่งใหญ่กว่ามากมาย ตอนที่คิดว่าลมหายใจจะเหลืออีกไม่มาก เราจะเหลือแต่เรื่องและคนที่สำคัญจริงๆอยู่ในหัวค่ะ.....
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
