เพราะกายที่อาศัยนี้ เค้ามีจุดมายปลายทางของเค้าอยู่ จิตมาอาศัยกายที่มันไม่เที่ยง แล้วก็กายที่อาศัยนี้มัน หิวทุกวัน ใช้กายทำมาหากินซ.แล้วก็ต้องกลับมาพักผ่อน ..ไม่ว่าจะใช้กายไปทำอะไร มันกายก็ต้องเหนื่อย ใช้กายไปทำตามอารมณ์นึกคิด มันก็มีสมหวังไม่สมหวังเกิดขึ้น นั่นก็เพราะในกายมันมีแต่สิ่งที่ปรุงแต่ง อารมณ์นึกคิดปรุงแต่ง โลภโกรธหลงก็ปรุงแต่ง มันไหลมาแต่เหตุ ที่เรายึดถือเรื่องนั่นเรื่องนี้ ยึดมาให้เกิดอารมณ์นึกคิด ..ปรุงแต่ง ไม่ซ้ำเลย จนเพลิดเพลินไปเรื่อย
ถึงคราวกายประท้วง เจ็บป่วย ก็ใช้กายไม้ได้ดังใจ พอถึงวัยฉรา จุดหมายปลายที่มีกายก็ใกล้ หมดเวลา ..ลมไปน้ำไปไฟไปอากาศธาตุไป หมดลมลงไป รูปนี้ก็ไม่มีปรากฏขึ้นมาในโลกอีกเลย หายตัวไปเป็นอนัตตา ไม่ตัวตนอีกเลย รูปนั้นหายตัว แต่ไม่รู้ว่าจิตนั่นไปสู่จุดหมาย ณ สถานที่ใดเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
