#การฝึกหัดปฏิบัติธรรม
จะประกอบด้วยการฝึกฝนขัดเกลา
ในส่วนของ "กายภาพ"
เรียกว่า การพัฒนาพื้นฐานการใช้ชีวิต
กับสิ่งต่าง ๆ ภายนอก
กับในด้านของ...
การพัฒนา "สภาวธรรมภายใน"
เป็นเรื่องของชีวิตภายด้านใน
เรียกว่า #โลกภายนอก #กับภายใน
เราก็สามารถฝึกหัดพัฒนาควบคู่กันไปได้
เพราะว่าทั้งสองสิ่ง
ก็ประสานเชื่อมโยงถึงกันอยู่แล้ว
ไม่ว่าจะเป็น
.. การฝึกหัดพัฒนาในด้านกายภาพ
.. แล้วก็พัฒนาทางด้านสภาวธรรมควบคู่กันไป
แต่โดยพื้นฐานแล้วก็จะเป็นพื้น
ในเรื่องของกายภาพเสียมาก
โดยเฉพาะญาติโยม คฤหัสถ์ฆราวาส
ก็จะมีภาระหน้าที่ต่าง ๆ กิจการงานต่าง ๆ
ก็จะอยู่กับชีวิต อยู่กับโลกภายนอกเสียมาก
เวลาที่จะฝึกปฏิบัติในรูปแบบ
เพื่อหยั่งเข้าสู่สภาวธรรมภายใน
... ก็จะน้อย
แต่สำหรับนักบวช วิถีสมณะ
ก็จะมีเวลาบำเพ็ญสมณธรรม
เวลาฝึกหัดปฏิบัติ
ก็จะอยู่กับการปฏิบัติในรูปแบบเสียมาก
พัฒนาสภาวธรรมภายใน
น้ำหนักก็จะแตกต่างกันไป
แต่ถึงอย่างนั้น พื้นฐานการใช้ชีวิต
การพัฒนาในเรื่องกายภาพ
ก็เป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกคน
ไม่ว่าจะเป็นชีวิตนักบวชก็ดี
ชีวิตคฤหัสถ์ฆราวาสก็ดี
#เพราะฉะนั้นการปฏิบัติ
#จึงไม่ใช่เรื่องของการเดินจงกรมนั่งสมาธิ
#พัฒนาสภาวธรรมภายในเท่านั้น
แต่รวมถึงพื้นฐานการใช้ชีวิต
กับตัวเรา กับผู้คน
กับสภาพแวดล้อมต่าง ๆ
การปฏิสัมพันธ์กับโลก กับสิ่งต่าง ๆ
ก็อาศัยการฝึกหัดปฏิบัติธรรมเช่นกัน
พื้นฐานก็จะมีในเรื่องของศีลธรรม
ข้อปฏิบัติต่าง ๆ
ในการฝึกฝนขัดเกลาตน
เพื่อป้องกันบาป และอกุศลธรรมต่าง ๆ
อย่างญาติโยมพื้นฐานก็ศีล 5 วันพระ
ก็อาจถือสิกขาบทเพิ่มศีล 8
ในการฝึกฝนขัดเกลาตน
อย่างนาค ช่วงเตรียมความพร้อม
ก็เริ่มต้นด้วยศีล 8
แต่เมื่ออุปสมบทแล้ว
ก็จะมีสิกขาบทต่างๆ ให้ได้ฝึกหัดปฏิบัติ
ในส่วนของศีล พระวินัยต่าง ๆ
อันนี้ก็ถือว่า...
เป็นส่วนในการพัฒนาทางด้านกายภาพ
ซึ่งจะเป็นพื้นฐานของจิตใจต่อไป
เรียกว่ามี "รากฐาน" นั่นเอง
เหมือนเราจะสร้างตึกให้สูงขึ้นไป
ก็ต้องมีงานฐานราก
ถ้าฐานไม่ดีเสียแล้ว รากฐานไม่ดีซะแล้ว
สร้างไปก็พังหมดนั่นเอง
#อยู่ๆเราฝึกปฏิบัติเราไปนั่งสมาธิเลย
#มันจะยังเข้าช่องไม่ถูก
ต้องปูพื้นฐานเบื้องต้น
ตั้งแต่ความเข้าใจ
เกิดการวางใจที่ถูกต้อง
เกิดทัศนคติ สัมมาทิฏฐิ ความเห็นที่ถูกต้อง
แล้วก็ลงมือฝึกหัดปฏิบัติพัฒนา
ตั้งแต่พื้นฐานการใช้ชีวิต
นอกจากด้านศีลธรรมแล้ว
ก็ในส่วนของ ด้านของการพัฒนา
ในด้านของคุณธรรม เรียกว่า "ศีลธรรม"
ก็เน้นการละความชั่วนั่นเอง
ด้านคุณธรรม ก็คือทำแต่ความดีนั่นเอง
ยกระดับพัฒนาจิตใจขึ้นมา
โดยอาศัยหลักธรรมต่าง ๆ ในการดำเนินชีวิต
ที่จะทำให้ชีวิตมีความร่มเย็นเป็นสุข
เรียกว่าพื้นฐานการใช้ชีวิต
มีความร่มเย็นเป็นสุข
การปฏิสัมพันธ์ต่าง ๆ
ตั้งแต่คนในบ้าน ในครอบครัว
เพื่อนฝูง สังคมที่ทำงาน
สภาพแวดล้อมต่าง ๆ หมู่คณะต่าง ๆ
... ถ้าเราปฏิบัติไม่ถูก
มันก็ก่อความวุ่นวายขึ้นมามาก
เกิดการกระทบกระทั่งกัน
เกิดการทะเลาะเบาะแว้งกัน
เรียกว่าข้างนอกมันก็วุ่นวายแล้ว
ลุกเป็นไฟนี้
จะมานั่งปฏิบัตินี่มันไม่สงบอยู่แล้ว
... แต่ถ้าเราปฏิบัติได้ถูกต้อง
มีหลักธรรมในการดำเนินชีวิต
ทำให้ภายนอกก็ร่มเย็น
อยู่ในครอบครัว อยู่ในบ้านก็ร่มเย็น
ปฏิสัมพันธ์กับคนในบ้าน
เรียกว่ามนุษยสัมพันธ์ที่ดี
ไปที่ทำงาน ก็มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี
สภาพแวดล้อมต่าง ๆ
#ภายนอกร่มเย็น
#เวลาปฏิบัติเข้าถึงภายในก็ร่มเย็น
.. เรียกว่าภายนอกก็เชื่อมโยง
.. เข้าสู่ภายในนั่นเองนะ
.
ธรรมบรรยาย โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
เช้าวันที่ 27 กรกฎาคม 2566
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
