ถ่ า น เ ก่ า... ไ ฟ ใ ห ม่
นวนิยายเรื่องหนึ่งที่ถ่ายทอดเรื่องราวความรัก ความผูกพัน และความสัมพันธ์ของครอบครัวที่มีผู้สูงวัยได้อย่างน่าประทับใจที่ค้องหยิบมาอ่านอีกครั้ง คือ "ถ่านเก่า... ไฟใหม่" ของกฤษณา อโศกสิน
.
เรื่องนี้ตีพิมพ์เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๔ แม้ว่า ชื่อสถานที่ ตัวบุคคล และสภาพแวดล้อมบางแห่งอาจจะเปลี่ยนแปลงไป ผู้อ่านรุ่นใหม่อาจจะไม่รู้จักหรือคุ้นหู แต่นวนิยายเรื่องนี้ยังมีเนื่อหาและบทสนทนาที่เรารู้สึกได้ว่าไม่ล้าสมัยเลยค่ะ
.
เมื่อเปิดฉากแรกของเรื่อง ผู้เขียนก็พาผู้อ่านไปรู้จักตัวเอกทั้งคู่ที่ต่างก็มีความรัก ความสนใจและนิยมอนุรักษ์ของเก่าเหมือนกันคือ รถออสติน คำบรรยายสีฟ้าของรถที่ทั้งคู่เป็นเจ้าของคือ 'ฟ้าพยับหมอก' และ 'ฟ้าพีระ' ซึ่งบ่งบอกความเก่าแก่ที่คนรุุ่นใหม่น้อยคนในยุคปัจจุบันจะเคยได้ยินหรือรู้จักคำเหล่านี้มาก่อน
.
ผู้เขียนสร้างตัวเอกทั้งหญิงและชายคือ มาคี และ อุณากรรณ ให้มีความเกี่ยวโยงอย่างลึกซึ้งต่อกันและกันโดยมีครอบครัวที่มีคนรุ่นเก่าผู้มีประสบการณ์ชีวิตคอยบ่มเพาะ อบรมนิสัยและความคิด ความผูกพันและสายสัมพันธ์ในครอบครัวนี้เองเป็นสิ่งเชื่อมโยงทั้งคู่
.
มาคีสาววัย ๒๕ เป็นหลานสาวกำพร้า มารดาเสียชีวิตตั้งแต่เด็กๆ บิดา (ลูกเขย) ก็แต่งงานใหม่มีลูกสาวอีกคนซึ่งถูกเลี้ยงเป็นคุณหนูเล็กๆ ก้าวร้าวกับพ่อแม่ แต่เมื่อมีปัญหาชีวิตครอบครัวก็จะวิ่งมาให้มาคีต้องช่วยแก้ไขเสมอ
.
มาคีเติบโตมาในครอบครัวอบอุ่นแม้จะขาดพ่อและแม่ เธอมีคุณทวดวัย ๙๑ คุณตาวัย ๗๒ และน้าสาวโสดวัย ๔๖ ทุกๆ คนโดยเฉพาะคุณตา ผู้ใกล้ชิดจนเกือบจะเหมือนพ่อจริง ๆ รัก เอ็นดู และห่วงใยมาคีมาก
.
อุณากรรณ หนุ่มโสดวัย ๓๒ เป็นลูกคนโต เขามีน้องสาวอีกสองคนซึ่งไม่ได้ผูกพันกับผู้สูงวัยเฉกเช่นพี่ชาย แม้ว่าจะเติบโตมาในครอบครัวใหญ่เช่นเดียวกับพี่ชาย และอยู่ในบริเวณเดียวกับบ้านญาติ ๆ คนอื่นในที่ดินเดียวกัน
.
บิดาของอุณากรรณเสียชีวิตก่อนวัยอันควร เขาจึงกลายเป็นที่พึ่งของสตรีม่ายทั้งสามวัยในครอบครัว คือทวดวัย ๙๐ ย่าวัย ๗๐ และมารดาวัย๕๐ เศษ แม้จะเพิ่งวัยหนุ่ม แต่อุณากรรณก็ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตอิสระเช่นหนุ่ม ๆ วัยเดียวกัน
.
อุณากรรณมีใจผูกพันอยู่กับสาวใหญ่ที่มีปัญหาครอบครัวและกำลังจะแยกทางกับสามี ขณะเดียวกันเขาก็ดูแลครอบครัวทุกคนอย่างดี เขามักพาทวดและย่าไปวัด หรือทำบุญวันสำคัญทางศาสนาต่าง ๆ บ้าง พามารดาไปโรงพยาบาลบ้าง ชีวิตเขาจึงผูกพันกับคนรุ่นเก่ามากกว่า
.
ผู้เขียนตั้งชื่อเรื่องโดยใช้สัญลักษณ์ที่อ้างถึงสำนวนเก่าของไทยคือคำว่า 'ถ่านไฟเก่า' เนื่องจากตัวละครทั้งสองต่างก็มีความสัมพันธ์เดิมอยู่ และไม่ได้สนใจใครอื่น แต่ครอบครัวทั้งสองเห็นว่ามีแนวโน้มที่ลูกหลานจะประสบปัญหาชีวิตคู่ตามมาด้วยอย่าแน่นอน เพราะคนที่คบไม่ดีพอ จึงคัดค้านและพยายามชี้ให้เห็นปัญหาที่จะเกิดขึ้น
.
ทั้งสองคนจะตัดสินใจอย่างไร คุณตา คุณย่า และญาติผู้ใหญ่จะช่วยชี้แนวทางให้มาคีและอุณากรรณเห็นปัญหา และแก้ปมนี้อย่างไร และสองครอบครัวนี้เชื่อมสัมพันธ์กันก่อนที่ทั้งคู่จะลงเอยกันได้อย่างไร
.
แอดชอบที่ผู้เขียนตั้งชื่อนวนิยายนี้ว่า "ถ่านเก่า..... ไฟใหม่" โดยมีสัญลักษณ์ให้ผู้อ่านติดตามว่า มาคีและอุณากรรณโคจรมาเจอกันและรู้จักกันได้อย่างไร จนเกิดความผูกพันต่อกันในที่สุด อะไรคือถ่านเก่า และไฟใหม่ เช่นที่ผู้เขียนบรรยายผ่านตัวละครว่า
"...เตากับถ่าน และไม้ขีด มีความสัมพันธ์แนบแน่นจนยากจะบอกได้ว่าอะไรสำคัญกว่าอะไร ผมจะพยายามรักษาเตาเก่าอันนี้ไว้ และหาถ่านใหม่มาเติม...ถ่านที่ผสมกับถ่านเก่าได้...เพื่อสืบทอดกองไฟที่ไม่มีการแยกเก่าแยกใหม่นี้ไว้...และขณะนี้ ...ผมหาถ่านใหม่ที่อยากได้พบแล้ว ...มีคุณสมบัติดีมาก ทำจากไม้เนื่้อดี ไม่แตกปะทุเลย เมื่อติดไฟแล้ว ไฟแรงสุด..แล้วก็...ผมรักไฟนั่น!
.
ผู้จัดละครช่อง ๓ เคยนำนวนิยายเรื่อง "ถ่านเก่า..... ไฟใหม่" ไปสร้างเป็นละคร โดยมีคุณส.อาสนจินดา แสดงเป็นคุณทวด คุณกำธร สุวรรณปิยะศิริ เป็นคุณตาที่สง่า มีความคิดเฉียบคม และคุณทัศวรรณ เสนีย์วงศ์ เป็นน้ามณฑา ฯลฯ
.
เป็นละครก็สนุกไม่แพ้หนังสือ แอดชื่นชอบการใช้ภาษา การสนทนาของผู้เขียน ซึ่งสร้างตัวละครผู้สูงวัยที่ใช้สำนวนการพูด มีอารมณ์ขัน มีมุมมองชีวิตอย่างผู้มีประสบการณ์ในการอบรมทั้งมาคี อุณากรรณ และหลาน ๆ ในครอบครัว อ่านแล้วไม่น่าเบื่อ เพราะคุณกฤษณาเลือกใช้คำที่คมคาย สื่อสารเรื่องเครียด ๆ ให้อ่านได้อย่างสนุก
.
บางคราก็รู้สึกขบขันไปกับการต่อล้อต่อเถียงของคนต่างวัยด้วยเช่นเมื่อสองครอบครัวไปเที่ยวทะเลด้วยกัน เมื่ออุณากรรณชวนคุณทวดไปนั่งรถเที่ยว ผู้เฒ่ากระตือรือร้น หันไปพยักเพยิดกับหลานสาวๆ เกรงใจ สีหน้าคุณทวดจึงม่อยลง แต่ก็บ่่นว่า "เค้าไม่ให้ไป"
"พ่อก็...แขกนั่งก้นยังไม่ทันร้อนเลย ชวนออกอีกแล้ว"
"ใครว่า...อ้าว..เอ็งพูดดีๆ นะ ไอ้ไม้" บางทียามเคืองขุ่น คุณทวดจะเรียกคุณตาหรือไมตรีว่า ไม้ตรี และถ้าขัดใจยิ่งนัก ก็จะเรียกไอ้ไม้...
.
"ถ่านเก่า..... ไฟใหม่" ของกฤษณา อโศกสิน ยังคงคุณค่าทั้งเชิงวรรณศิลป์และการใช้ภาษาไทยด้วย เรื่องนี้ยังสะท้อนประวัติศาสตร์สังคมไทยเมื่อเกือบ ๓๐ ปีมาแล้ว เสมือนบันทึกเหตุการณ์ สภาพแวดล้อม ชีวิตในบริบทของสังคมไทยยุคก่อนเช่น มาคีและคุณทวดยังนั่งรถเมล์ในกทม. การใช้เทปตลับเพื่อบันทึกเสียงคุณทวด การอบแป้งร่ำและทำน้ำพริกของน้ามณฑา การส่งโทรเลขเรื่องเร่งด่วน เพลงไทยของคุณชรินทร์ นันทนาคร ฯลฯ
.
เนื้อหาโดยรวมมีความทันสมัยสำหรับผู้อ่านรุ่นใหม่ แอดขอแนะนำนวนินายเรื่องนี้สำหรับผู้ที่ชื่นชอบผลงานของคุณกฤษณา อโศสิน และยังไม่เคยอ่าน หรือถ้าอ่านแล้วก็อ่านอีกครั้งสักได้ค่ะ
#อ่านอีกครั้งก็ยังชอบ #กฤษณาอโศกสิน #ถ่านเก่าไฟใหม่ #วันผู้สูงอายุ #สถาบันครอบครั #นวนิยาย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
