ต้นส้มแสนรัก
ก่อนอื่นต้องเกริ่นกันสักนิดครับ
วรรณกรรมเล่มนี้ ขณะที่ผมพิมพ์อยู่นี้
ผมยังอ่านไปไม่ถึง 20 หน้าเลยครับ
(ของพึ่งมา 555) และวรรณกรรมเล่มนี้
ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยรู้จักเลยครับ
จนกระทั่งโดนป้ายยามา ซึ่งปกติผมจะโดน
ป้ายยายากมาก ถ้าไม่สนใจด้วยตัวเองจริง
ก็ไม่คิดจะเสียเงินกับสิ่งนั้น ๆ แน่นอน
"แล้วเล่มนี้มีความพิเศษยังไงที่ดึงผมไปได้"
"จุดที่ทำให้ผมสนใจเล่มนี้ได้
คือหลังปกหนังสือครับ"
ผมลองอ่านบทนำในเว็บไซต์เรียบร้อยแล้ว
แต่นั่นยังไม่ทำให้ผมสนใจแต่อย่างใด
ผมลองเลื่อนเว็บไซต์นั้นดูเพิ่มอีกหน่อย
พบว่ามีภาพหนังสือแทรกมา 2 ภาพ
คือภาพหน้าปก และหลังปก
ครั้งแรกที่เห็นปกหน้า คือไม่ได้ดีหรือแย่
ภาพปกหนังสือยังดึงดูดผมไม่ได้
จนกระทั่งผมดูอีกภาพที่แทรกมา
คือภาพ "ปกหลัง"
ส่วนของปกหลังนี้ จะเป็นการรีวิวของผู้อ่าน
พอผมลองอ่านดู ก็ดันไปสะดุดประโยคหนึ่ง
"ไม่มีวรรณกรรมเยาวชนเรื่องไหนที่จะ
บรรยายความโศกเศร้าและความสุขได้
อย่างมีศิลปะเท่าเรื่องนี้อีกแล้ว"
สิ้นเสียงอ่านประโยคนี้ในหัวปุ๊บ
ผมก็ถูกดึงดูดเข้าไปอย่างจัง
ตัวผมในตอนนั้นตอบตัวเองไม่ได้
ว่าเพราะอะไรถึงสะดุดกับประโยคนี้
ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเป็นเพียงการรีวิว
ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละคน
ทั้ง ๆ ที่ก็รู้แบบนี้ แต่ผมดันปักใจไปแล้ว
ไม่ถึง 10 นาทีหลังจากนั้น
ผมสั่งหนังสือเล่มนี้ทันที
ทั้งบทนำและหลังปก ต่างบอกเป็นเสียงเดียว
กันว่า วรรณกรรมเล่มนี้คืองานเขียนที่เล่าถึง
สุข ทุกข์ เหงา เศร้า ได้อย่าง "อ่อนโยน"
ริฟ ณัฐพล
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
