8 ม.ค. เวลา 06:38 • การศึกษา
ผู้บริหารการศึกษา80-90%ใช้แนวคิดดั้งเดิมผลิตผู้สำเร็จการศึกษา บัณฑิต
ตามหลักสูตรที่สถาบันสร้างขึ้นผ่าน
สำนักงานมาตรฐานการศึกษา อว.
โฆษณาประชาสัมพันธ์ให้นักเรียน
เปลี่ยนลุ๊คเป็นนักศึกษา4ปีผลิตและ
จับนักเรียนเข้าเบ้าหลอมบล๊อคเดียวกัน
ปั๊มนิสิตบัณฑิตออกมาสู่ตลาดไม่รู้ว่า
สอดคล้องหรือmatchingกับปริมาณ
Demand ความต้องการแค่ไหนSupply
ผลิตอย่างเดียวมีงานไม่มีงานเป็นเรื่อง
ของบัณฑิตดีใจวันเดียวรับปริญญา
กังวลใจหลายวันยาวนาน คนเก่งเด่น
พวกครีมcream ก็เดินเข้าระบบทุนนิยม
หรือทำส่วนตัวไป ส่วนกลางครีมหางครีม
หางกะทิก็ต้องรอตำแหน่งเหลือหมายถึง
ที่เหลือๆหรือไม่ทีเหลือเนื่องจาก
พวกครีมตกงานรอเสียบก็มีมาก
ตำแหน่งงาน1000สมัคร10000
ยิ่งราชการตำแหน่ง100สมัคร
หลายหมื่นคน
ใครสนล่ะ ครูสน อาจารย์สน
ผอ.สน หรืออธิการบดีสน ไม่ใช่
ธุระอะไรกับยถากรรมหลังสำเร็จ
เพราะทุกอย่างไม่เคยมีบูรณาการ
ว่าตำแหน่งรับจริงทั่วประเทศ
ต้องการเท่าไหร?แผนการผลิต
การขยายงานของภาคเอกชน
ภาครัฐบาล รัฐวิสาหกิจมีเท่าไร
ควรรับนักศึกษาเท่าใด+_เท่าไร
แต่ละสถาบันแย่งกันรับหาผู้เรียน
อย่างเดียว นอกนั้นไม่ใช่ธุระ-กิจ
สถาบันน้อยรายนับ%ได้มีการ
เชื่อมโยงแม้กระทั่งทุนเรียนจาก
ผู้ว่าจ้าง จำนวนต้องการให้ผลิต
อัตราจ้าง จองตัว ทำMOUเป้า
หมายชัดเจน จบออกมามีอัตรา
รับตามที่ตกลงตามคุณภาพ
อยากได้แบบไหนผลิตตัดเย็บ
ออกแบบให้ตามที่ต้องการ
ผู้ผลิตพัฒนาออกแบบตาม
ผู้ว่าจ้างออกมาใช้งานได้เลย
ทำไงกันดีนะการศึกษาอนาคต
กระทู้อย่างนี้จะได้ไม่ต้องคอย
ตอบเพื่อให้กำลังใจแต่ให้
ความหวังไม่ได้เพราะระบบ
การศึกษาในปัจจุบันยังไม่ได้รับ
การบูรณาการแก้ไข เห็นใจครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆนะ
โฆษณา