ประสบการณ์ช่วยทำคลอดให้กับน้องหมาครั้งแรก
"พูนพลอย ขนพลอย คินมอนด์" เป็นชื่อที่ฉันตั้งให้ ฉันได้พูนพลอยมาจากการที่ฉันพาเด็กไปทัศนศึกษา และมีพี่ทหารจะเอาลูกหมาไปให้นาย ฉันเห็นแล้วฉันก็อยากได้ จึง (หน้าด้านหน้าทน) ขอพี่ทหาร พี่เขาใจอ่อนก็เลยให้พูนพลอยมา ซึ่งเป็นตัวเมียแล้วก็ดูท่าทางจะขี้เหร่สุดในครอก พอได้มาฉันก็พาน้องไปหาคุณหมอ หมอบอกว่าพูนพลอยมีลักษณะไม่พึงประสงค์หลายอย่าง (undesirable) เช่น สีตา อุ้งตีน นิ้ว แล้วพูนพลอยจะควบคุมฉี่ไม่ค่อยได้ พูดไปแล้วถ้าพูนพลอยเป็นเด็ก ก็เหมือนจะเป็นเด็กที่ไม่สมบูรณ์หรือเป็นออทิสติกประมาณนั้น
ถึงอย่างไรก็ตาม พูนพลอยก็ยังเป็นลูกสาวที่แสนดีของฉัน ถึงแม้ว่าจะสอนยากสอนเย็นก็ตาม.... พูนพลอยจะได้เดินทางไปนู้นไปนี่กับครอบครัวเสมอ แล้วชีเธอจะต้องนั่งหน้าคู่กับคุณสามีของฉัน พร้อมหันหน้ามายิ้ม (เยาะเย้ย) ให้ฉันเสมอ นางคงบอกว่า "เขาคือของฉัน" พูนพลอยทำตัวขี้อ้อนเสมอ ทุกคนในครอบครัวรักและเอ็นดูนาง แต่ข้อเสียของนางคือชอบกระโดดกินข้าวบนโต๊ะ ซึ่งไม่ใช่อาหารที่บ้านฉัน แต่เป็นอาหารที่บ้านของอา LOL นางจะรู้ตัวดีว่าไม่สามารถทำแบบนี้ที่บ้านตัวเองได้ นางเลยไปทำที่บ้านคนอื่น ไหนว่าหนูไม่ฉลาดไงลูก......
"เขาคือของฉัน"
ผ่านไปเมื่อพูนพลอยเป็นสาว เนื่องจากฉันไม่เคยมีหมาชะนีมาก่อน ฉันก็ลืมไปว่าชะนีต้องมีประจำเดือน พออายุเข้า 6 เดือน นางก็ไปได้กับหนุ่มข้างบ้าน (บ้านอาฉันเอง) ชื่อ "ดำ" ลาบราดอร์หนุ่มสุดหล่อ พูนพลอยจะเข้าหาดำก่อนเสมอ แต่ดูจากกิริยาอาการของดำแล้ว ฉันว่าดำไม่ค่อยชอบพูนพลอยเท่าไหร่ ดำคงชอบผู้หญิงที่สวยและเรียบร้อย ซึ่งไม่ใช่ลูกสาวฉันแน่ ๆ พูนพลอยพยายามขืนใจดำอยู่หลายครั้งจนตั้งท้อง (คุณหมอบอกว่า ควรจะให้น้องหมาอายุครบ 1 ปีก่อน (คือโตเต็มตัวก่อน) ลูก ๆ จะแข็งแรงกว่ามีลูกเร็วค่ะ)
และแล้ววันแห่งการรอคอยก็มาถึง วันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2555 พูนพลอยก็ได้มีอาการหลายอย่างที่แสดงให้รู้ว่า "พร้อมแล้ว" ฉันได้อ่านและศึกษาก่อนเพื่อเตรียมพร้อมรับมือกับลูก ๆ ของนาง ฉันเตรียมผ้าทำเป็นเบาะไว้ พูนพลอยฉลาดพอที่จะนอน ฉันเปิดประตูหน้าบ้านและประตูห้องนอนไว้เพื่อให้พูนพลอยมาปลุกได้ เพราะเวลาตอนนั้นคือดึกมากแล้ว อิแม่ก็ง่วงมากเลยของีบ พูดพลอยจะคอยเดินมาข้างเตียงและร้องให้ฉันออกไปดู ฉันก็เดินตามไปนั่งข้าง ๆ ลูบหัวนาง พูนพลอยเดินไปเดินมาทำแบบนี้หลายรอบมาก จนฉันก็ไม่มั่นใจว่านางเป็นอะไรหรือเปล่า
ฉันบอกพูนพลอยว่า ให้พูนพลอยนอนพัก ถ้าจะออกจริง ๆ ค่อยเดินไปปลุกฉัน จากนั้นไม่นาน พูนพลอยเดินไปหาข้างเตียง ร้องเรียกฉัน พร้อมเอาตีนขูดเตียง ฉันก็เลยพาพูนพลอยกลับไปที่เบาะ ครั้งนี้นางเบ่งแล้วก็ออกมาจริง ๆ พูนพลอยกินรกลูกตัวแรกอย่างสวยงาม เลียหน้าลูก ลูกอ้าปากร้อง รอดมาได้ ฉันดีใจมาก จากตำราที่ฉันศึกษา เขาบอกว่า "เราสามารถช่วยน้องหมาเวลาออกลูกได้คือ ถ้าน้องออกลูกหลายตัวแล้วเพลีย เราต้องช่วยฉีกรกและอ้าปากให้ลูกหมา เพื่อให้ลูกหมาหายใจ" ฉันได้ช่วยพูนพลอยทำแบบนี้ในตัวท้าย ๆ คืนนั้นฉันได้หลานจำนวน 6 ตัว
ฉันภูมิใจในตัวพูนพลอยมาก พูนพลอยให้นมและทำความสะอาดลูก ๆ เป็นอย่างดี ความเป็นแม่สูงมาก นางทำอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง สุดท้ายแล้ว ฉันได้แจกจ่ายลูก ๆ พูนพลอยไป เก็บไว้เอง 1 ตัว ให้อา 1 ตัว อาฉันตั้งชื่อลูกว่า "กล้วยหอม" ฉันเลยตั้งชื่อลูกให้คล้องจองกันว่า "กล้วยเหม็น" ฉันจะมาเล่าเรื่องกล้วย ๆ ให้ฟังต่อไปค่ะ.... อ่อ พูนพลอยอยู่ได้ไม่นานหลังจากนั้นนะคะ พอกล้วยเหม็นอายุได้ประมาณเกือบปี พูนพลอยก็จากพวกเราไป แต่ไปอย่างสงบไม่ได้ทรมานอะไร เวลาผ่านไป 10 กว่าปี ความทรงจำยังไม่เคยจางหายไปไหนเลยค่ะ....รักพูนพลอย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
