ชีวิตที่อยู่ได้อีกร้อยปี จะทำอย่างไร เราดูไม้ยืนต้น เมื่อมันแก่มันก็สูงใหญ่โต ดูกิ่งก้านสาขา ดูลำต้น เปลือกมัน มันก็มีร่องรอย ผุๆพัง มีแมลงกัดกิน มันก็คงคล้ายผิดของร่างกาย พอมันแก่มันก็เหี่ยวย่น ดูที่กิ่งบางกิ่งก็ผุ กิ่งนั้นก้านนี้หัก ยิ่งเป็นไม้แก่ในทีดินไม่ดี กับที่ดินดี ที่สภาพอากาศดีไม่ดี ..มันก็แตกต่างกัน ไปดูที่รากมันไปชอนไชอาหาร รากมันก็มีผุพัง ปลวกกิน มดกิน .ไอ้รากฝอยมันไม่ค่อยจะแตกใหม่
มันก็คงเหมือน ลิ้นคนเรากินอะไรเข้าปาก แล้วไม่อร่อย ไม่ค่อยรับรู้รส ฟันฟางก็ไม่อนู่คงทน เหลือแต่เหงือก จะบดขยี้อาหารก็ลำบาก แล้วพออาหารตกถึงท้อง มันก็ไม่อยากแปรสภาพเป็นน้ำเลือดน้ำหนองดีไปเลี้ยงร่างกาย คงเหมือนต้นไม้ แก่อาหารไม่มีไปเลี้ยงลำต้น ยังไงมันมีแต่จะแห้งเหี่ยวเฉาตาย พายุลมแรงมาหน่อย ก็ถอนรากถอนโคนล้มตาย เวลาแก่อยู่นาน ร่างกายสังขาร มันเป็นเวลารอ แห้งเหี่ยวตาย เหมือนต้นไม้แก่ๆๆ นั้นแหละ
ต้นไม้แก่ จะเติมปุ๋ย บำรุงอย่างไร มันก็แก่ไปตามสภาพของมัน ..มันมีแค่จะยืนต้นตาย .หรือ ถูกหักโค้นลงไป ลมพายุ หมุนชอนไช่สู่ลำต้น เปลือกแก่น กระพี้ มันถึงกระพี้ ..ก็หมดสภาพ .จะด้วยวิธีใดก็แล้วแต่ ให้หมดสภาพ ให้ลมไม้เข้าออก ..ไม่นี้ล้มนอนลงแน่นอน อนิจจัง อชัยยะ อรุณวะตะ..ไม่มีชัยชนะ ไม่มีอะไรให้รับรู้อีก ไม่มีแสงเดือนแสงตะวันให้เห็นรับรู้อีกแล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
