27 ก.พ. เวลา 09:34 • ความคิดเห็น
เราทุกข์ด้วย "ความกลัว" มากที่สุด และเหตุที่เรามีความกลัว เพราะ "เราไม่รู้" เราคิดว่าเรารู้ ที่จริงเรารู้แค่หางของลูกอ๊อดค่ะ
เราไม่รู้ว่าเราเกิดมาทำไม เราจึงพยายามดิ้นรนจะรู้เรื่องในอดีต บางกลุ่มเชื่อว่าพระเจ้าสร้างมา บางกลุ่มเชื่อว่าเกิดมาสร้างบารมี บางกลุ่มเชื่อว่าเกิดมาใช้กรรม บางกลุ่มเชื่อว่าพวกเราถูกใส่โปรแกรมชีวิตจากมะนาวต่างดุดที่สุดล้ำ! หากใครไม่เชื่อเหมือนเรา เราจะบอกว่าคนเหล่านั้นโง่หนอ หากใครเชื่อเหมือนเรา เราจะบอกว่าพวกเรานี้ฉลาดแล้วหนอ แต่ทั้งหมดทุกคน ก็โง่พอๆกันหนอ! เพราะเราไม่รู้จริงๆกันทั้งนั้นเลยหนอ แต่เราก็ยังยึดสิ่งที่ไม่รู้ไว้อยู่นั่นแล้ว
1
เราไม่รู้ว่าเราจะมีอายุยืนนานเท่าใด ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต เราจึงพยายามดิ้นรนจะรู้เรื่องในอนาคต บางกลุ่มเชื่อหมอดู บางกลุ่มเชื่อทำนาย บางกลุ่มเชื่อทรงเจ้าเข้าผี ที่สุดเราจึงเริ่มสะสมสิ่งต่างๆ ด้วยความโลภตามโลกียะนิยม เราเร่งสะสมเกียรติยศ สะสมทองคำ ใบหุ้น บ้าน รถ ที่ดิน เงินทอง เพราะเรากลัวไม่มีเงินค่าหมอ กลัวไม่มีเงินไปเรียนตปท. กลัวไม่มีเงินไปเที่ยวตปท. กลัวไม่มีเงินไปนั่งกิน DIN TAI FUNG , Starbuck หรือ After You
เราล้วนกลัว กลัวไม่เท่าเทียม กลัวเหลื่อมล้ำ กลัวดูโง่ กลัวดูไม่ฉลาด กลัวมีสิว กลัวผิวดำ กลัวไม่มีแฟน กลัวแก่ กลัวไม่สวยหล่อ กลัวสวยหล่อเกินไป กลัวสวยหล่อน้อยไป กลัวการถูกเกลียด กลัวถูกต่อว่าหมั่นไส้ กลัวแฟนไม่รัก ไม่เทิดทูนบูชา กลัวลูกทิ้ง กลัวสามีทิ้ง กลัวสามีมีเมียน้อย กลัวเมียน้อยมีสามีน้อย สามีกลัวเมียมีชู้ ชู้กลัวสามีเมีย ยุ่งเหยิงสลับซับซ้อนวุ่นวาย บนความไม่รู้และหลงยึด เพราะความกลัวนั้นแล
ความกลัวบนความไม่รู้
จึงมีอานุภาพรุนแรงกว่าขีปนาวุธใดๆ
ร้อนรุ่มสุมใจ เหมือนไฟสุมทรวง
โฆษณา