8 มี.ค. เวลา 13:53 • ความคิดเห็น
วัยเรียนคือวัยซ้อมเป็นผู้ใหญ่ เริ่มต้นเรียนรู้สังคม รู้จักตนเอง โลกชีวิตคิอชีทัศน์ โลกทัศน์ ฝึกทักษะชีวิตเพื่อให้พร้อมแก่การประกอบอาชีพ พึ่งตนเองได้ปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้ การอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ต้องยอมรับตัวตนว่าเขาเป็นเช่นนั้นเอง เราก็เป็นเช่นนั้นเองเหมือนกัน ไม่ต้องต่อต้านหรือหวังเปลี่ยนแปลงใครผู้ที่ต้องแก้ไขเปลี่ยนแปลง คือเรานี่แหละตัวดีใครบูลลีเราๆก็เออ ผ่านหูไปยิ้มให้เขาไปค่ะ คนบูลลีคนอื่นน่าสงสาร จิตเขาพร่องมีปมด้อย คิดว่าเราช่วยถมจิตเขาให้เต็ม เขาจะได้มีความสุข
4
วันหนึ่งเราใส่ชุดดำหลังจากไปเคารพพระบรมศพรัชกาลที่ ๙ แล้วยืนที่หน้าร้านขายของแถวเทเวศน์เพื่อรอรถเมล์ เจ้าของร้านมาถ่มถุยน้ำลายใส่เราแล้วเอาไม้กวาดมากวาดแล้วเคาะไล่เราให้ไปยืนที่อื่นไม่ใช่หน้าร้านเขา คนส่วนใหญ่ก็ใส่ชุดดำ เราไม่คิดมากก็เดินหลบไป เราผิดเหรอ ผิดอะไร แต่เราไม่หาคำตอบ มึงไล่กูก็ไปจบแค่นี้ ผู้ดูแลแผ่นดินเคยสอนว่าถ้าใครมาด่าว่าเราก็คิดเสียว่าทำให้เขามีความสุข เหมือนท่านเป็นผู้ดูแลแผ่นดิน ถูกมนุษย์ขากถุยใส่ ท่านก็ไม่ว่าอะไร คิดว่าปล่อยให้เขาทำเพื่อเขาจะได้มีความสุข
ตอนอยู่อนุบาลก็คิดว่าป.๑ยาก พอไปอยู่ป.๑ ก็คิดว่าชั้นต่อไปยาก เช่นนี้เอง นี่แค่เริ่มต้นชีวิตจะต้องเติบโตมีหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบอีกมากมายไหนจะตนเอง พ่อแม่ ญาติพี่น้อง ครอบครัว จิปาถะ ค่อยๆฝึกฝนตนเองไปค่ะ ความอดทนจะทำให้หนูชนะทุกอย่าง ความเมตตา ความเงียบกับรอยยิ้ม ให้อภัยเป็นสมบัติส่วนตัวที่มีค่ามากที่สุด ชนะทุกอย่าง ขอให้โชคดีนะคะ
โฆษณา