ห น า ม ด อ ก รั ก
เพิ่งผ่าน #วันสตรีสากล มาเมื่อวันก่อน แอดขอนำเสนองานเขียนของ โสภาค สุวรรณ ซึ่งเป็นนักเขียนท่านหนึ่งที่สะท้อนปัญหาสังคมและเรื่องของผู้หญิงผ่านนวนิยายได้อย่างดี เรื่อง “หนามดอกรัก” เอ่ยถึงปัญหาการทำแท้งในสังคมไทย แม้เรื่องนี้จะตีพิมพ์เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๔ แต่ก็ยังคงมีสาะรร่วมสมัยกับสภาพสังคมไทยปัจจุบันที่คุณค่าและค่านิยมเรื่องการรักษาพรหมจารีอาจจะด้อยความสำคัญลง
.
พล็อตเรื่องเอ่ยถึงบ้านของคุณนงเยาว์ อดีตนางพยาบาลแผนกสูติกรรม ที่รับทำแท้งอย่างถูกวิธีเพื่อแก้ปัญหาชีวิตให้แก่ทั้งเด็กสาว นักศึกษา และผู้ที่ไม่ประสงค์จะให้กำเนิดชีวิตในครรภ์ ประคองช่วยงานคุณนงเยาว์มานานจนบอกได้ว่า ก้อนเลือดที่หลุดพ้นตัวหญิงสาวเหล่านั้นมีอายุกี่สัปดาห์หรือกี่เดือน และก็เป็นผู้นำสิ่งที่หลุดพ้นตัวเธอเหล่านั้นฝังดิน
.
มันกลายเป็น “ปุ๋ยวิเศษ” ให้ต้นไม้ในสวนหลังบ้านงอกงามดี แต่เธอไม่เคยกินผลไม้ในบริเวณบ้านสักผลเดียว ประคองเป็นแม่ม่ายสามีเสียชีวิตและกำลังตั้งครรภ์ด้วย
.
งานของคุณนงเยาว์มีวิธีการอย่างถูกต้องแต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกกฎหมาย เธอเพียงหวังจะช่วยแก้ปัญหาที่ทำให้ชีวิตไม่พึงประสงค์จะให้เกิด...ชีวิตที่หากเกิดมาแล้วจะมีปัญหาเรื้อรังไม่ว่าด้านจิตใจหรือร่างกายได้บรรเทาลงบ้าง งานของเธอมีทั้งส่วนดีและส่วนเสีย เป็นความก่ำกึ่งจนเธอก็ตัดสินใจไม่ได้ว่าสิ่งไหนมีน้ำหนักมากกว่ากัน
.
.
คุณนงเยาว์เล่าให้ประคองฟังว่า เธอก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่เกิดมาจากอุบัติเหตุเพราะแม่ถูกขืนใจ แม่ไม่เคยจับต้องหรือกอดเธอเลย
“คนที่มีส่วนในการเกิดของฉันเป็นใครฉันไม่เคยรู้ แต่จำได้ว่าแม่เคยด่าเขาอย่างรุนแรง แล้วไม่พูดถึงอีกเลย...แม่ฉันไม่มีทางเลือก ฉันจึงต้องเกิดมารับความไม่ถูกต้องทุกประการตั้งแต่ความเย็นชา ไม่มีความรัก ความอบอุ่นจากคนที่อุ้มท้องฉันมา ... ถ้าต้องเกิดมาแล้วไม่ได้รับความรัก...ความเอาใจใส่อย่างครบถ้วน ก็อย่าเกิดดีกว่า...มันทรมานทั้งสองฝ่ายเท่า ๆ กันนั่นแหละ คนอุ้มท้องและคนที่เกิด” (น.๔๓) ประคองจึงเข้าใจนายจ้างดีขึ้น
.
แต่ใช่ว่าทุกชีวิตที่คุณนงเยาว์รีดออกจากมดลูกจะหัวใจหยุดเต้น ครั้งหนึ่งมีทารกเพศชายเจ็ดเดือนคนหนึ่งรอดชีวิต คุณนงเยาว์จึงรับไว้เป็นลูกและดูแลอย่างดีและหาชื่อให้ว่า บุรัณ แม่ที่แท้จริงของเด็กชายบุรัณเป็นสตรีที่มีหน้ามีตาในสังคม แต่เพราะเธอแอบไปมีสัมพันธ์กับคู่รักเก่าขณะที่สามีไปต่างประเทศ เธอไม่ต้องการเก็บลูกคนนี้ไว้เพราะสามีกำลังจะได้ตำแหน่งใหญ่โตทางการเมือง
.
ต่อมาประคองก็คลอดลูกสาวชื่อ ทับทิม ทั้งบุรัณและทับทิมเติบโตมาด้วยกัน ทับทิมรู้เพียงว่าบุรัณเป็นเด็กกำพร้าที่คุณนงเยาว์ขอมาเลี้ยง คุณนงเยาว์พร้อมให้ทุกอย่างที่บุรัณต้องการ ยกเว้นความรักฉันท์แม่ลูก เขาเคยอยากรู้ว่าใครเป็นพ่อแม่และทำไมไม่อยากเลี้ยงเขา แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบจากแม่บุญธรรม
.
นงเยาว์เอ่ยชมเขาเสมอด้วยคำพูด แต่ไม่เคยโอบกอดบุรัณในฐานะแม่ เขาแอบอิจฉาทับทิมตลอดมาเพราะเขาเห็นประคองและทับทิมกอดรัดกันเสมอ บุรัณไม่เคยได้รับความอบอุ่นและการสัมผัสเช่นแม่กอดลูกจากคุณนงเยาว์เลยจนโต ประคองก็เคยเห็นบุรัณไปแอบยืนเอาสองแขนโอบกอดตัวเอง... ความหลังและอดีตในวัยเยาว์ของนายจ้างทำให้เธอเข้าใจดี
.
“มนุษย์นั้นวิวัฒนาการทางจิตใจนับตั้งแต่วินาทีแรกที่ส่งเสียงร้อง...มันเป็นสัญชาตญาณ ความรู้สึกซึ่งถ่ายทอดเป็นคำพูดไม่ได้ก็จริง หากสัมผัสได้เป็นอย่างดี มนุษย์แสวงหาความรักตั้งแต่วินาทีนั้น จิตใจอันเป็นส่วนเปราะบางเริ่มสะสมและสร้างบุคลิกซึ่งจะติดตัวคนผู้นั้นต่อมาในภายภาคหน้า สิ่งเหล่านี้เองทำให้คนต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นจิตใจ อันจะนำมาซึ่งผลรวบยอดต่อสังคมที่เขาเติบโตขึ้นมานั่นเอง” (น.๗๒)
.
คุณนงเยาว์และประคองไม่เคยบอกบุรัณและทับทิมว่ามีรายได้จากงานอะไรในตึกใหญ่ แต่ในที่สุดบุรัณและทับทิมก็ต่างรับรู้จนได้ แม่บ้านก็เตือนประคองเสมอว่า “แกมีลูกสาวเห็นจะหนักหัวอกกว่าคุณนงเยาว์ ...แกต้องระวังอบรมดูแลมันให้ดีนะประคอง อย่าให้นังทับทิมมันต้องขึ้นมานอนแอ้งแม้งบนเตียงคุณเยาว์ได้เทียว” (น.๘๗)
.
บุรัณเป็นเด็กฉลาดแต่โมโหร้าย เรียนเก่งและสอบเข้าเรียนแพทย์ได้ แต่เจ้าชู้และเคยพาผู้หญิงที่เกิดพลั้งพลาดตั้งท้องมาให้คุณนงเยาว์และประคองช่วยจัดการรีดเค้นออกมาแล้ว แม่ทับทิมเป็นผู้หิ้วไปฝังดินท้ายบ้านถึงสามครั้ง ทับทิมเลือกเรียนพยาบาล เธอเคยสงสัยว่า จิตใจของคุณนงเยาว์และแม่เป็นอย่างไรที่ต้องเป็นฆ่าชีวิตเหล่านั้นมายาวนาน เธอบอกกับตัวเองว่าสักวันเธอจะพาแม่ไปจากบ้านหลังนี้ เธอไม่อยากข้องเกี่ยวกับงานที่คุณนงเยาว์ทำ
.
บุรัณก็เคยช่วยคุณนงเยาว์ในบางครั้งรวมทั้งทับทิมด้วย ทับทิมคิดว่าความรู้ที่เรียนมาจากโรงเรียนพยาบาลไม่ได้ทำให้เธอหวาดกลัวต่อสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่เห็น เธอภูมิใจที่ได้สัมผัสชีวิตเล็ก ๆ ที่เพิ่งคลอดออกมา แต่เเธอรู้สึกเศร้าที่จะต้องมีส่วนร่วมในการ “ฆ่า” และ “ทำลาย” ชีวิตโดยไม่มีเหตุผลเพราะมันเกิดจากการขาดความยับยั้งชั่งใจในการบริโภคกามของคน
.
เธอเปรยกับแม่ว่า “การฆ่าได้สะดวกขึ้น ง่ายดายขึ้น จะไม่มีวันลดปัญหาเรื่องความสำส่อนของคนเลยนะแม่ ทิมว่ามันจะทำให้คนได้ใจไม่ต้องยับยั้งสังวรณ์เรื่องกามารมณ์ คนฆ่าและคนเต็มใจให้เกิดการฆ่า ใจร้ายเหี้ยมเกรียมขึ้นทุกวัน ... ทิมไม่มีวันเห็นด้วยเลยว่า งานคุณนงเยาว์จะช่วยแก้ปัญหาอะไรถูกจุด มันแค่ทางแก้ไขปลายเหตุแท้ ๆ” (น.๒๕๑)
.
แม่เลี้ยงทับทิมมาอย่างคนโบราณให้รักนวลสงวนตัว เธอเข้าใจเรื่องความเสมอภาคระหว่างเพศ แต่เรื่องฟรีเซ็กส์นั้น ผู้หญิงย่อมเสียเปรียบผู้ชายเนื่องจากสรีระร่างกายที่ต้องเสียหายและเจ็บปวดหากขาดสติยับยั้งชั่งใจ เธอจึงเกลียดพฤติกรรมของบุรัณ เธอและเขาเป็นคู่ปรับกันเพราะเธอรู้จักเขาดี แต่บุรัณไม่เคยเกลียดหรืออยากจะทำให้ทับทิมเสียหาย มีบ้างที่ต้องการยั่วอารมณ์เธอสนุก ๆ ทับทิมเป็นเสมือนแกนกลางที่เชื่อมโยงเขากับที่บ้านในหลายๆ เรื่อง
.
แต่เพื่อนเธอบางคนก็คลั่งไคล้บุรัณเพราะพวกเขาไม่รู้จักบุรัณเช่นที่เธอเห็นเพราะโตมาด้วยกัน ทับทิมเคยสงสัยว่าทำไมแม่จึงเห็นอกเห็นใจบุรัณ วันหนึ่งแม่บอกความจริงเกี่ยวกับบุรัณให้ทับทิมรู้และขอให้เก็บเป็นความลับไม่ให้บุรัณรู้เด็ดขาด... ทับทิมไม่คาดคิดมาก่อนก็เริีมเข้าใจตัวตนบุรัณ
.
แต่แล้วมีเหตุการณ์ที่ทับทิมไม่พอใจบุรัณ เขาทำให้เพื่อนของเธอท้องและต้องถูกไล่ออกจากโรงเรียนพยาบาล
.
เธอทะเลาะกับเขาและเผลอพูดเรื่องกำเนิดของเขาเพื่อให้เขารู้สึกเจ็บปวดบ้างว่า “คุณรัณน่ะ พ่อแม่เขาไม่อยากให้เกิด..เขาทำให้เกิดเพราะแรงกำหนัดแล้วก็ฆ่าเสีย แม่คุณรัณก็มาเป็นลูกค้าคุณเยาว์เหมือนคนอื่น ๆ ... เรียนมาไม่ใช่หรือคะ เรื่องแม่กับทารก... คุณรัณรอดมา สร้างความยุ่งยากยังงี้เพราะตอนอยู่ในท้องมันไม่เป็นสุข แม่เขาไม่อยากได้ เขาเกลียด ทนไม่ไหว เขาก็เลยไม่อยากขายขี้หน้า ให้คุณเยาว์รีดออกเสีย... แต่คุณรัณดังทุรังจะเกิดให้ได้ เขาก็เลยเลี้ยงไว้ไม่ทันหย่อนลงถุงพลาสติกฝังดิน” (น.๒๗๗ )
.
บุรัณตกใจและเสียใจมาก เขากลับไปหาคำตอบจากคุณนงเยาว์ว่าจริงเท็จอย่างไร... บุรัณลาออกจากการเป็นเรซิเด้นท์และหายตัวไป ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหน แต่ในที่สุดเขายังต้องกลับมาเป็นเรซิเดนท์ให้ครบกำหนด ทับทิมคิดได้ภายหลังก็เสียใจและอยากขอโทษเขา เรื่องราวจะลงเอยอย่างไรต่อไป
.
“หนามดอกรัก” เป็นนิยายที่สะท้อนให้เห็นภาพรวมปัญหาการทำแท้งในยุคยี่สิบปีก่อน ซึ่งยังคงร่วมสมัยถึงวันนี้ ผู้เขียนเคยเรียนด้านจิตวิทยา จึงสอดแทรกเนื้อหาเรื่องความเจ็บป่วยทางใจและการขาดความมั่นคงทางอารมณ์ (Emotional Quotian หรือ EQ) ของบุรัณเปรียบเทียบกับทับทิมได้อย่างสร้างสรรค์
.
แม้ฐานะทางสังคมของทับทิมจะด้อยกว่าบุรัณแต่เพราะเธอได้รับความรักและการเลี้ยงดูอย่างอบอุ่นจากแม่ตั้งแต่วัยเยาว์ เธอจึงเติบโตเป็นผู้มีความเข้มแข็งทางจิตใจและอารมณ์ และพร้อมจะมอบความรักความปรารถนาดีให้ผู้อื่น ขณะที่บุรัณบกพร่องทางอารมณ์และจิตใจจึงพยายามแสวงหาความรักจากผู้อื่น และใช้พฤติกรรมที่เด่นกว่าข่มคนอื่นโดยที่ตนเองไม่รู้ตัวว่าตนเองป่วย ความรู้สึกที่เป็นเด็กกำพร้าเพราะพ่อแม่ไม่สามารถเลี้ยงดูยังไม่เจ็บปวดมากเท่าความจริงที่รู้ว่าไม่มีใครต้องการเขา จนคิดอยากจะฆ่าและทำลายไม่ให้มีชีวิตรอด
.
“หนามดอกรัก” เป็นนวนิยายที่นำเสนอปัญหาสังคมได้อย่างไม่น่าเบื่อ ผู้เขียนค่อย ๆ เผยเบื้องหลังของตัวละครแต่ละคนที่มีความซับซ้อนให้ผู้อ่านอยากติดตาม
.
ปัญหาเรื่องการทำแท้งมีความละเอียดอ่อนแต่กลายเป็นปัญหาสังคมที่เรื้อรัง การสร้างบุคลิกภาพของตัวละครที่แตกต่างกันช่วยให้ผู้อ่านเห็นภาพและตระหนักถึงความสำคัญของสถาบันครอบครัว ซึ่งการศึกษา และการรักษาเยียวยาจิตใจของผู้ที่ต้องเผชิญปัญหาจากการเลี้ยงดูในวัยเยาว์ เรื่องนี้เป็นนวนิยายอีกเรื่องของคุณโสภาคที่น่าอ่านมากค่ะ
#อ่านอีกครั้งก็ยังชอบ #หนามดอกรัก #โสภาคสุวรรณ #การทำแท้ง #นวนิยาย #ปัญหาสังคม #การเลี้ยงดูในวัยเยาว์ #ฟรีเซ็กส์ #การตั้งครรภ์ไมพึงประสงค์ #สถาบันครอบครัว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
