คำสอนจากอาจารย์: การอยู่กับความจริง
เมื่อเราอยู่กับความจริงได้อย่างแท้จริง
เราจะอยู่กับสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างกลมกลืน
อาจารย์จะชวนให้ลูกศิษย์สังเกตจิตใจตนเองอยู่เสมอครับ
โดยเฉพาะเวลาที่เรารู้สึกขัดใจ ขัดแย้ง ขุ่นเคืองใจ กังวล กลัว ไม่สงบ
ซึ่งเป็นจังหวะที่ใจเกิดความหม่นหมองนั่นเอง
เมื่อสังเกตด้วยใจที่ละเอียดจะพบว่า
เบื้องหลังของความทุกข์ใจเหล่านั้น
มีสิ่งที่เรียกว่า ‘ความผิดหวัง’ ซ่อนอยู่
และต้นตอของมันก็คือ ‘ความคาดหวัง’
ความคาดหวังจะเกิดขึ้นไม่ได้เลยครับ
หากไม่มีการกำหนดเงื่อนไขให้สิ่งต่าง ๆ เป็นไปตามใจตนเอง
ซึ่งสิ่งนี้เองที่สร้างขอบเขตขึ้นมาในจิตใจของเรา
เมื่อขอบเขตได้ครอบงำพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งในจิตใจแล้ว
จิตใจส่วนนั้นก็จะถูกขังด้วยกรง ด้วยคุก ด้วยรั้ว ด้วยกำแพง
ด้วยป้อมปราการ ด้วยแนวเขตแดนที่พร้อมทำสงคราม
พลังของมันจะทำให้เรารู้สึกกดดัน ไม่เป็นอิสระ และขัดแย้ง
ธรรมชาติของจิตใจที่ถูกครอบงำด้วยขอบเขต
มักขัดแย้งกับสิ่งที่มันกำหนดว่า ‘ไม่ดี-ไม่ถูกใจ-ไม่ควร’
ผลที่ตามมาก็คือ
คุณภาพจิตใจในขณะนั้นจะมีท่าทีของการไม่ต้อนรับ
การอยากเอาชนะ การต่อต้าน การละเลย การหลบหนี
ซึ่งทำให้เราไม่สามารถอยู่กับสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างเต็มที่
รวมทั้งไม่สามารถเข้าใจในธรรมชาติของสิ่งนั้นได้ตามวิถีทางของมัน
เมื่อใดก็ตามที่เราวางเงื่อนไข วางกรอบ วางสิ่งที่ยึดถือไว้ลงได้
เมื่อนั้นใจเราย่อมเป็นอิสระจากขอบเขต จากเงื่อนไข จากการเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
ด้วยภาวะเช่นนี้เอง ที่นำไปสู่การปรับตัวอย่างพอเหมาะ พอดี และเป็นประโยชน์
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
