"ครบรอบ 2 ปี Sayonara Crawl
เรื่องราวในจิ๊กซอว์
รอยต่อแห่งความทรงจำ"
“Sayonara Crawl
ท้องทะเลสีคราม วิบระยับตา
แดดเผาบนกายเธอเพียงใด
ไหล่ของเธอยังคงแหวกว่ายขึ้นมา
Sayonara Crawl
มอบใจไปให้เธอเพียงใด
แต่เธอคงไม่รับรู้สักนิดเลย
หาดทรายยังคงรออย่างเหงา ๆ
ฤดูร้อนแกล้งเราทำไม…….”
เมื่อคิมหันตฤดูผ่านไป 2 ครา
วันเวลาล่วงเลยไปไวเหมือนโกหก
เผลอแป๊บเดียวก็ 2 ปีมาแล้ว
ที่เหล่าไอดอลสาวทั้ง 32 ชีวิต
จาก BNK48 และ CGM48
ได้นำบทเพลงทรงคุณค่า
ตัวแทนแห่งหน้าร้อนอันเดือดระอุ
อย่าง Sayonara Crawl
ซิงเกิ้ลที่ 11 ของ BNK48
ที่มีจำนวนเซ็มบัตสึมากที่สุด
ในประวัติศาสตร์ 48TH Group
มาทำการแสดง First Performance
ต่อหน้าเหล่าโอตะมากมาย
ณ เวทีเอเชียทีค ริเวอร์ฟร้อนท์
ยังคงจดจำวันนั้นได้ดี
ซึ่งเป็นวันที่สายฝนโปรยปรายอย่างหนัก
จนการแสดงที่ทุกๆคนรอคอย
ต้องเลื่อนเวลาออกไปนับ 1 ชั่วโมง
ด้วยสปิริตของทุกคนที่อดใจรอ
ทำให้เวทียังคงเนืองแน่นไปด้วยผู้ชม
ส่วนเหล่าไอดอล ที่รอคอยเวลาอยู่นั้น
ก็ทำการแสดงแบบจัดหนักจัดเต็ม
สะบัดกระโปรงพลิ้วดั่งคลื่นทะเลคลั่ง
แปรแถวขบวนกันอย่างพร้อมเพียง
ปลดปล่อยพลังอินเนอร์ออกมาอย่างสุดกำลัง
ทำเอาเวทีริมแม่น้ำเจ้าพระยา
ถึงกับเดือดพล่านซ่านกระเซ็น
ราวกับถูกคลื่นสึนามิถล่มชายหาดก็ไม่ปาน
พร้อมกับปล่อย MV สวยๆ
มาสะกดสายตาคนดูจนอยู่หมัด
และได้รับเสียงตอบรับว่า
เป็น 1 ใน MV ที่ดีที่สุดนับแต่เคยมีมา
ควรค่าแก่การรับชมเป็นอย่างยิ่ง
แต่จะมีใครจำกันได้หรือไม่ว่า
ในช่วงเวลาไม่นานหลังจากนั้น
ได้มีสินค้า Merchandise
ที่เป็นกิมมิคประจำซิงเกิ้ลนี้
ซึ่งไม่เคยปรากฏที่ใดมาก่อน
ได้แก่ “จิ๊กซอว์ 1000 ชิ้น”
เป็นรูปรวมเมมเบอร์เซ็มบัตสึทั้ง 32
เป็นภาพที่หากต่อจนเสร็จแล้ว
จะดูสวยงามเป็นอย่างมาก
ผู้เขียนเองก็ไม่รอช้า
ที่จะท้าทายความสามารถของตัวเอง
กับของเล่นชิ้นโปรดในวัยเด็ก
ยกระดับความท้าทายไปอีกขั้น
พร้อมชาเลนจ์ตัวเองว่า
จะใช้เวลานานเท่าไหร่กันนะ
ถึงจะต่อจนแล้วเสร็จ
มาพบกับเรื่องราวคู่ขนาน
ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความทรงจำ
ของบทเพลงและเหล่าไอดอล
ที่อยู่ในจิ๊กซอว์นับพันชิ้นนี้
กับแอดภู โอตะหน้ายักษ์ นักเลงกลอนกันนะครับ
.
.
.
วันแรก (Shonichi) – พอเริ่มแกะกล่องออกมาได้ ก็จะพบชิ้นส่วนของจิ๊กซอว์ ที่ชวนสับสนและตาลายเอามากๆ ตอนนั้นทำเอาผู้เขียนถึงกับงงเลยว่า จะเริ่มจากจุดไหนก่อนดี เพราะจิ๊กซอว์ละลานตาเต็มไปหมด แต่แล้วพลันเหลือบไปเห็นจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่ง ซึ่งเป็นส่วนดวงตาสดใสของเธอคนนึง จำได้ทันทีว่าเธอคือ “ฟ้อนด์” ตัวท็อปรุ่น 2 มากความสามารถ ผู้เป็น 1 ใน 4 เซ็นเตอร์ประจำเพลงนี้ คราวนี้ปิ๊งไอเดียเลยว่า
เริ่มจากหาส่วนใบหน้าของเมมเบอร์ทีละคนก่อนดีกว่า แล้วค่อยเอามารวมกัน หลังจากนั้นพอค้นไปค้นมาก็ได้หน้าเมมมาหลายคนเลย ไม่ว่าจะแก๊งค์เซ็นเตอร์ทั้ง 4 อย่าง “ปาเอญ่า” จอมลีลาสายฝอแห่งรุ่น 3 “แชมพู” สาวน้อยเสียงงุ้งงิ้งแห่งเมืองเหนือ และ “มิวสิค” ไอดอลลุตลอดกาลแห่งรุ่น 1
จากนั้นก็ตามมาด้วยสมาชิกจากยูนิตต่างๆเช่น แก๊งชราไลน์ แก๊งปลาเผา และทุกๆคน แต่ก็ยังไม่ได้นำมารวมกัน เพราะยังหาจุดเชื่อมต่อไม่ได้ จากนั้นก็เห็นว่ามีจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่งที่มีชื่อของ“ออม” กัปตันคนสวยแห่งแดนล้านนา ทีนี้เลยหาชิ้นที่เป็นชื่อเมมเบอร์มาต่อดีกว่า ซึ่งก็ไม่ยากเย็นนัก สามารถต่อกันจนได้เกือบสมบูรณ์ในส่วนของชื่อ จุดนี้เริ่มเพลียแล้วจึงพักผ่อน ค่อยมาต่อพรุ่งนี้ใหม่
วันที่ 2
– วันนี้ลองเอารูปเมมที่อยู่ใกล้ๆ กันพอดีตามภาพตัวอย่าง มาลองดูว่าพอจะเชื่อมถึงกันได้มั้ย เอาจริงๆต่อกันได้หลายคนอยู่นะ และคราวนี้ก็เจอโลโก้คำว่า Sayonara Crawl พอดี พอลองต่อจนเสร็จแล้วเอาไปต่อกับรูปเม็ม ก็อยู่ตรงช่วงบนของ“ออม” กับ “นิวเยียร์” พอดี ก็ยังนับว่ามีความคืบหน้าอยู่บ้าง
วันที่ 3
– วันนี้เริ่มเก็บรายละเอียดได้มากขึ้น สามารถนำภาพส่วนของเมมเบอร์ทุกคนมาเชื่อมถึงกันได้แล้ว ถึงจะยังมีจุดแหว่งๆบ้างก็เพียงเล็กน้อย แต่ตอนที่ควานหาตัวต่อที่จะใช้ได้นั้น ก็ยอมรับว่าหาอยู่นานทีเดียว แต่ก็ดูจะไม่ได้ยากเกินความสามารถนัก
วันที่ 4
– เป็นการต่อภาพที่คืบหน้าไปได้เพียงเล็กน้อยมากที่สุด เพราะพยายามจะเก็บจุดโหว่ของเมมเบอร์แต่ละคน ทำให้ได้ชิ้นส่วนมาเสริมอยู่ไม่กี่ชิ้นแค่นั้น
วันที่ 5
– คราวนี้เริ่มเห็นผลลัพธ์มากขึ้น เพราะสามารถเก็บรายละเอียดใบหน้าของเมมเบอร์ทุกคนได้แล้ว แต่เมมเบอร์บางคนที่ยังตัวแหว่งๆยุบ้าง ก็เดี๋ยวค่อยมาว่ากันใหม่ละกันนะ พักผ่อน
วันที่ 6
– วันนี้รู้สึกเหนื่อยน้อยลงไปมาก เพราะต่อขาของเมมได้แล้ว เริ่มเห็นภาพที่กำลังจะสวยงาม ทีนี้ต่อไปก็คือส่วนที่ยากที่สุดของภาพ คือเอาส่วนหาดทรายมาต่อกันให้สมบูรณ์ให้จงได้ แต่ขอทำอีกวันดีกว่า เหนื่อย 555555
วันที่ 7
- ครั้งนี้ตัดสินใจแล้วว่า จะต้องตีกรอบให้ได้สมบูรณ์ จึงค้นหาแต่เศษจิ๊กซอว์ ที่เป็นขอบตรงไม่มีแหว่ง พอหาได้แล้ว ก็ยังมีความยากอยู่ตรงที่ว่า ต้องไล่เฉดสีของพื้นหาดทราย ยอมรับว่าล้าจริง กว่าจะไล่ดูว่าภาพไหนเป็นสีโทนเข้มโทนอ่อน เพราะคราวนี้ใช้สายตาหนักมากเป็นพิเศษ แต่แล้วก็ตีกรอบได้สำเร็จในที่สุด เล่นเอาหายใจไม่ทั่วท้องเลย
วันสุดท้าย
– และแล้ววันที่มุ่งมั่นว่าจะต้องต่อให้สำเร็จลุล่วงให้ได้ก็มาถึง ในวันที่ 8 นี้ ซึ่งด่านสุดท้ายคือจุดแหว่งโหว่ขนาดใหญ ที่ปรากฏอยู่ตรงสี่มุมของภาพ รอบนี้ยอมรับว่ายากและจับทางได้สาหัสที่สุดแล้ว เพราะไม่รู้ว่าจะหาความต่อเนื่องของเม็ดทรายและตัวต่อยังไงดี
พอลองจ้องดูสักพัก ก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างคือ ตัวต่อบางชิ้น มีลักษณะที่เหมือนกัน ราวกับเป็นชิ้นเดียวกัน แต่โทนสีแตกต่างกัน เลยลองกลับย้อมดูภาพใหญ่ที่ต่อจนเจียนจะสมบูรณ์แล้ว ก็พบว่า ชิ้นส่วนของจิ๊กซอว์พอลองไล่เรียงดู มันจะมีลักษณะคือเหมือนกับกระจกสะท้อนต่อกัน แล้วไล่จากต่างมุมเรียงขึ้นมาเป็นแนวเฉียง ก็แบบ เห้ย โป๊ะเชะ เสร็จฉันล่ะ
ทีนี้ก็ลองจับคู่ดูว่ามีชิ้นที่เหมือนกันกี่คู่ พอเสร็จแล้วก็แบ่งกลุ่มโทนสี แล้วเอาไปลองต่อในแต่ละมุมดู ผลก็เป็นไปตามคาด เมื่อตัวต่อเหล่านี้สามารถเรียงร้อยเป็นภาพได้อย่างมหัศจรรย์ จนในที่สุด จิ๊กซอว์นับพันชิ้น ที่ผู้เขียนทุ่มเท พยายามต่ออย่างบรรจงและประณีตอยู่ถึง 8 วัน ก็ออกมาเป็นภาพใหญ่ที่สวยงาม
ยามสะท้อนแสงก็ยิ่งได้อารมณ์บรรยากาศหน้าร้อน ณ ริมทะเล โดยมีเหล่าสาวน้อยทั้ง 32 ชีวิต ยิ้มโชว์ฟันขาวให้ราวกับเป็นรางวัลแห่งความสำเร็จ รู้สึกขอบคุณตัวเองที่ไม่ย่อท้อไปเสียก่อน จนในที่สุดก็สามารถทำได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีครับ เป็นผลงานอีกชิ้นที่ภาคภูมิใจมากที่สุดเลย ก่อนจะนำไปเข้ากรอบสีทองสวยงาม เพื่อตั้งโชว์แขวนไว้ในห้องต่อไป.......
จากวันนั้นจนถึงวันนี้
ยามใดที่ได้มองรูปจิ๊กซอว์
ภาพคืนวันเก่าๆก็ฉายชัดกลับมา
ราวกับว่ากาลเวลาได้หยุดตรึงอยู่กับที่
วันที่ได้เห็นรอยยิ้มกว้างๆของพวกเธอ
ซึ่งพลอยทำให้เรายิ้มตามไปด้วย
ดีใจจังเลยนะ ที่มาเป็นความทรงจำที่แสนดี
ให้กับพวกเราทุกๆคน
หวังว่าภาพจิ๊กซอว์นี้
ที่ได้บรรจงต่อชิ้นส่วนอย่างพากเพียร
จะเป็นบันทึกหน้าหนึ่งของตำนาน
ที่ล้วนแล้วแต่มีเรื่องราวมากมาย
สุข เศร้า เคล้าน้ำตา ปะปนกันไป
ทุกวันนี้เหล่าแม่นางน้อยในรูป
บางส่วนก็จบการศึกษาไปแล้ว
แยกย้ายกันไปตามเส้นทางของแต่ละคน
บางคนก็กำลังจะจบการศึกษา
เตรียมตัวออกไปสู่โลกกว้าง
และบางคน ก็ยังคงอยู่
เป็นกำลังหลักให้วงต่อไป
แม้ในอนาคตจะไม่เหลือใครอยู่ในวงอีกเลย
แต่ทุกๆคน ก็ล้วนเป็นส่วนสำคัญ
ที่ทำให้วงมีชีวิตชีวา
และทำให้ภาพจิ๊กซอว์ภาพนี้
เป็นไดอารี่แห่งความหลังที่ชวนถวิลหามากที่สุด
บทเพลงที่พวกเธอฝากเสียงเอาไว้
ยังคงดังก้องผ่านภาพจิ๊กซอว์นี้เสมอว่า
“Omoide Crawl
หน้าร้อนที่พ้นผ่าน ต้องมีสักวัน
ก็เหมือนร่องรอยบนตัวเรา
แดดที่เผาคงไม่นานก็จางไป
Omoide Crawl
ไม่ว่าจะรักสักเท่าไร
จะรู้ไหมว่าหัวใจที่รออยู่
ต้องการออกซิเจนมาหล่อเลี้ยง
ต้องการเพียงแค่เธอมีใจ
ไม่รู้เธอเข้าใจบ้างไหม
ก็รักเธอมากเกินใคร ๆ
ได้ยินลมหายใจบ้างไหม....”
คิดถึงพวกเธอจังเลยนะ
หวังว่าคงจะสบายดีกันใช่มั้ย?
ไม่ต้องห่วงนะ จะไม่มีวันลืมพวกเธอเลย
แม้ว่าฤดูร้อนตอนนี้ จะไม่มีเธอเหมือนเก่าก่อน
แต่เรายังเชื่อเสมอว่า หากว่าหัวใจของเรายังห่วงหากันอยู่
เราก็คงจะได้พบอีกครั้ง สักวันหนึ่ง,,,🏖️🏊🏝️
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
