ความอดทนอดกลั้นคือขันติบารมี อย่าประมาทพลาดแล้วแก้ไขยาก
สิ่งที่ผู้ปฏิบัติธรรมพึงสำเหนียก
อดทนอดกลั้นต่อคำพูด
พรจากฟ้าสู่แผ่นดิน
การอยู่ร่วมกันในสังคมต้องมีการสื่อสาร การสื่อสารที่ดีที่สุดคือการสื่อสารสองทาง มีผู้พูดและมีผู้ฟัง ผลัดกันพูดผลัดกันฟังจะทำให้เข้าใจกันมากขึ้นจะลดอคติ ความเข้าใจผิดต่อกัน มีคำพูดว่า "คนมิใช่สัตว์รู้แต่ขบกัด มิรู้พูดจา" เราจะพูดกันเมื่อมีเรื่องอยากเล่าสู่กันฟัง พูดเพื่อความเข้าใจที่ดีต่อกัน พูดด้วยเหตุผลความปรารถนาดีต่อกัน
บางครั้งความเงียบก็จะดีกว่าการพูดด้วยอารมณ์ในขณะที่ผู้พูดต้องการพูดเพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ ระบายอารมณ์จะเป็นการขยายความขัดแย้ง ถ้าผู้ฟังยังไม่พร้อมฟัง อาจเคยได้ยินกันว่า พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง การฆ่ากันไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธ แต่ใช้คำพูดฆ่ากันก็ได้ ดังเช่นเจ้าชายสายนำ้ผึ้งกับเจ้าหญิงสร้อยดอกหมาก การอยู่ร่วมกันต้องใช้ความอดทนอย่างเดียวไม่พอต้องใช้ความอดกลั้นด้วย เป็นขันติบารมีทีสำคัญในการเลื่อนระดับภูมิธรรม เป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติธรรมพึงสำเหนียก เมื่อมีสิ่งมากระทบ
ที่ยกมาเป็นตัวอย่างเล็กน้อย ในการอยู่ร่วมกันไม่เป็นมาตรฐานตายตัว ถ้าไม่เข้าใจกัน จะทำให้เจ็บช้ำน้ำใจโกรธแค้น อาฆาตกันต่อสายป่านเวรกรรมต่อไปอีก ถ้าใครจะว่าด่าเราต่อให้เราอยู่เฉยๆเขาก็จะด่าว่า เรา สนใจความรู้สึกตนเองดีกว่า เชื่อในความคิดและการกระทำของเราว่าเราไม่ได้คิดร้ายทำร้าย พูดร้ายกับใครก็พอแล้ว นี่คือการเป็นตัวของตัวเอง จะทำให้เราเข้มแข็ง แกร่งขึ้น อยู่ได้ในโลกที่ชั่ว รักตัวเองสงสารตัวเองให้มากๆทำใจให้สบาย สงบ อะไรจบได้ก็ให้จบที่เรา
มัวแต่เจ้าคิดเจ้าแค้นจะทำให้ความสุขในใจของเราหายไป พระพุทธองค์สอนให้เราออกจากทุกข์ พวกเราก็พยายามจะกระโดดเข้าหากองทุกข์ สุขหรือทุกข์ก็เรานี้แหละสร้างเอง อย่าหาทุกข์ใส่ตัว ทำให้จิตเกิดแรงกระเพื่อมเชิงลบ ยิ้มกับตัวเอง บ่อยครั้งที่เราจะเรียกตัวเองว่า เจ้าโง่เอ๋ย มองไปข้างหน้า ก้าวเดินต่อไปสิ
ความอิจฉานี้เป็นตัวอันตราย บั่นทอนความรู้สึกดีดี คือเอาตนเองไปเปรียบเทียบกับผู้อื่นว่าเขาดีกว่าเรา คนถูกเปรียบเทียบอาจไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
ว่าเราแย่กว่าไม่สามารถทำได้ดีเท่าเขา แล้วก็เกลียด เป็นกิเลสตระกูลเดียวกันกับโทสะเช่นท่านเทวทัตสร้างบุญมามิใช่น้อยแต่อิจฉาแล้วก็เกลียดพระพุทธองค์ แรง จึงกลั่นแกล้งพระพุทธองค์แล้วท่านก็ตกนรก ผู้ดูแลแผ่นดินสอนว่า อย่าให้มีตัวอิจฉาเพราะทำลายบุญบารมีที่สร้างมาหมดเลย เมื่อมีผู้พูดกระทบเราต้องมองแล้วพิจารณาว่าเราเป็นอย่างที่เขาว่าไหมถ้าไม่เป็นก็อมยิ้ม อย่าได้สะดุ้งสะเทือนหวั่นไหว คำพูดใกล้หูเขามากกว่าใกล้หูเรา
ขอบคุณตนเองที่อดทนได้ ทำให้เขามีความสุข ถ้าเขาพูดจริงเราก็แก้ไข จบแค่นี้เองค่ะชีวิต ดีเหลือเกินที่วันนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะทำหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ให้ดีที่สุด คนเห็นแก่กิน เห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว เรียกว่าจิตพร่องคือจิตขาดไม่เต็ม เห็นแก่ตัว เป็นคนประเภทเดียวกันกับ "ถ้าฉันยังไม่ได้เธอก็อย่าหวังว่าจะได้"
ถ้าเราอยู่กับความจริง ความจริงจะทำให้ชีวิตปราศจากปัญหาทุกประการ ถ้ายุ่งเหยิงแล้วยอมรับมันก็จบได้ บ่งบอกถึงความชัดเจนตรงไปตรงมา พูดกี่ครั้งก็เหมือนเดิมน่าเชื่อถือ
แต่ความเท็จนั้นเต็มไปด้วยปัญหา พัลวันพัลเกยุ่งเหยิงมักอยู่กับคนโกง คนไม่อยู่กะร่องกะรอยเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยเปื่อย ผู้ดูแลแผ่นดินจึงมีคำกล่าวว่า ห่างไกลความจริงแค่องศาเดียวยิ่งไปไกลยิ่งผิดเพี้ยน ทุกวันนี้คนหนีความจริง ใครไม่อยากเพี้ยนก็ถอยกลับมา
กรรมคือการกระทำที่เคยทำกันมาคือทำดีกับทำไม่ดี แล้วต้องมารับผลของการกระทำนั้น นี้แหละเป็นสาเหตุที่ทำให้เราต้องมาเกิดกัน เพื่อชดใช้
ถ้ารับสิ่งดีก็ขอบคุณตนเอง ถ้ารับสิ่งไม่ดีก็เป็นทุกข์ขอโทษขอขมากรรม ตามนี้ที่ผู้ดูแลแผ่นดินสั่งให้ออกมาบอกเพื่อช่วยคนถ้าใครเจ็บไข้ได้ป่วยรักษาไม่หายให้ทำ สุดแล้วแต่เจ้ากรรมนายเวร
คนทำดีจะมีพระมาโปรด ท่านรู้ด้วยญาณแล้วออกมาโปรดสัตว์ มีกำลังใจทำดีต่อไป
อย่าเสียใจฝึกความอดทนต่อคำพูดของคน ความเข้าใจผิด การอยู่ร่วมกันในสังคม ต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้างให้อภัยกัน ไม่อย่างนั้นก็แตกหัก อาบน้ำสระผม ดื่มน้ำส้มเย็น ๆ นั่งฟังบทแผ่เมตตาอัปปมัญญาแปล แล้วจะสงสารตัวเองและคนอื่นการให้อภัยคลายเครียดจะตามมา เกิดผลดีต่อจิตของเราเอง เมตตาผู้อื่นแล้วเมตตาตนเองบ้าง อย่าทำร้ายตนเอง
บทแผ่เมตตาอัปปมัญญาแปล
พรจากฟ้าสู่แผ่นดิน
พุธ ๒๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ๑๘.๓๙น.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
