28 มี.ค. 2024 เวลา 00:42 • ความคิดเห็น
คนที่ใช้อารมณ์ เดี๋ยวหงุดหงิด ตรงนั้นตรงนี้ ไม่พอใจ ไม่ชอบใจ โมโหโกรธ อารมณ์มันกระเพื่อม เลือดในลมในกายก็ไหลเวียนไม่ปกติ เลือดลมติดขัดตรงนั้นตรงนี้ น้ำเลือดก็ออกสีดำคลำ หน้าตาหม่นหมอง สิวขึ้น ฝาขึ้นจับ เลือดลมมันติดขัด พอเลือดลมติดขัด น้ำหนองก็ไม่ปกติ ..จับตัวขึ้นมากัดกิน เอาคืนบ้าง สะสมกินธาตุของกรรมเอร็ดอร่อยมามากมาย เอาไปใช้แต่อารมณ์กรรมเสียนี้ ..ทุกข์กายที่ต้องใช้อารมณ์
คราวนี้ไปดู อารมณ์สายมูบ้าง..อารมณ์เค้ามักเปลี่ยนแปลง ขึ้นๆลงๆ หวือหวา เลือดลมในกายก็ติดขัด เป็นสีดำคลำ หน้าตาเค้าจะออกบวมๆ พอเริ่มบวม เดี๋ยว ..ก็จะเจ็บปวด เลือดลมอุดตัน ติดขัดตรงนั้นตรงนี้ นอนก็หลับไม่สนิท ผวาตื่น ยิ่งจิตอ่อน ..อารมณ์ก็แกว่ง ปวดหัว เวียนหัว แต่นั่นแหละ เค้าว่าปกติของเค้าแหละ ..
..เวลาโมโหโกรธ ..อารมณ์ก็รุนแรง ส่งเสียงดีงเหมือนอสุรกายมาเข้า แสดงอิทธิฤทธิ์ ยิ่งอายุมาก ..เลือดลมก็จะติดขัดมากไปตามวัย .บ้างตัวซีด บ้างตัวดำ พอแก่เฒ่า ก็จะเดินโขยกเขยก บ้างเอียงเหมือนขาไม่เท่ากัน ..แต่เค้าว่ามีความสุข
เราลงไปดูคนที่เค้าไม่ใช้อารมณ์ ผิวพรรณเค้าผ่องใส ไม่ค่อยหิวอะไร กายก็ผ่องใส เลือดลมในกายเป็นสีแดง ยิ่งมีการสร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรมเป็นนิจสิน ไม่ได้ใช้อารมณ์อะไรกับใคร ผิวกายก็ผ่องใส แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีการเจ็บป่วย มันก็มีการเจ็บป่วย เล็กน้อยๆ แต่ก็ไม่กระทบกระเทือนไปถึงจิต ..สุขกายที่ไม่ใช้อารมณ์กรรมตัวกระทำ เราลองสังเกตุ ผิวพรรณของพระที่ท่านปฏิบัติธรรมดู ผิวพรรณของผู้ที่ นั่งนิ่งๆ เฉยๆไม่ใช้อารมณ์ ท่านบอกว่า ผิวพรรณของพระอริยะเจ้านั้น เหมือนผิวเด็กแรกเกิด .เค้าเรียกว่า กายเป็นแก้ว ..หาดูได้ยาก
เรื่องความสุข สุขกาย สุขของจิต มันดูกันยาก เพราะอารมณ์เค้าก็ปกปิด ไม่ให้รับรู้ ว่ามีทุกข์ มันก็ใช้อารมณ์ตัวกระทำไปเรื่อย เป็นจิตทาสีทาสา จิตก็ไม่รับรู้ .ได้ ..เพราะอารมณ์นั้นกดทับจิตไม่รู้จักคำว่าทุกข์เลย ให้กายเจ็บป่วย ก็ไม่รู้จักทุกข์ ..ของอารมณ์ปรุงแต่ง ก็ดูว่า เจ็บป่วยแก่เฒ่าชราตาย แต่พอจิตออกจากกาย ..ก็ไม่มีที่อาศัยดีๆให้ ..เค้าว่ามาแบบไม่รู้ ก็ไปแบบไม่รู้ ..บุญกุศลไม่มี ก็ต้องที่ที่ไม่มีบุญกุศลหนุนนำ จิตมีทุกข์ทรมานอีกยาวนาน.
เรื่ิองสุขยาวนาน กับทุกข์ยาวนาน ก็เรียนรู้กันยากเสียด้วย เรื่องของจิตที่เปลี่ยนแปลงกาย เปลี่ยนแปลงขันธ์ห้า..
โฆษณา