9 เม.ย. เวลา 11:30 • ไลฟ์สไตล์

สมาธิอยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าในขณะนั้น

ผมกำลังเดินวิ่งรอบบึงน้ำ ระยะราวๆ400เมตรต่อรอบ รู้จากที่เคยจับระยะทางกับเวลาไว้
สมาธิการเดินวิ่งอยู่ที่การมองไปข้างหน้าหรือมองพื้นว่ามีอะไรมาขวางหรือไม่ ต้องหลบอะไรหรือเปล่า และแน่นอนว่าสมองโล่งแจ่มใส มุ่งอยู่กับสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนั้น
รู้สึกว่าใจสงบดี
แต่ก่อนที่จะรู้สึกแบบนี้มันต้องเดินวิ่งผ่านไปได้สักระยะและรักษาระดับไว้ให้คงที่เท่าที่จะทำได้
สุขและสงบจริงๆ
บึงน้ำดูแห้งลงไปเล็กน้อย แลเห็นก้อนหินแช่น้ำผุดขึ้นมาดูขาวโพลน
เจ้าถิ่นออกเดินบ้างแต่ไม่มากนัก
สังเกตว่ามีเจ้าถิ่นตัวเล็กปราดเปรียววิ่งอยู่ริมน้ำสัก2-3ตัวน่าจะได้
ประชากรเจ้าถิ่นเพิ่มทุกปี
ปลาผุดขึ้นมาฮุบรับออกซิเจน ขณะเดียวกับที่กังหันทำงานเพื่อเติมออกซิเจนเหมือนกันแต่อาจไม่ทันใจเจ้าปลากระมัง
สังเกตอีกที คล้ายมีมอเตอร์ช่วยเติมออกซิเจนอยู่ด้วย
อากาศร้อน แดดจัดจ้าแยงตา
ผมเห็นคู่ผู้สูงวัย2ท่านเดินไปหาซื้อของที่ตลาดนัดในมก.ทุกวันจันทร์กับศุกร์จนชินตาและจำได้
ฝ่ายชายขับรถจอด ฝ่ายหญิงเดินลงรถพร้อมร่มไม้เท้าติดมือ แล้วค่อยๆเดินประคองกันไปอย่างช้าๆ
ขากลับจะมีของติดมือมาด้วย ท่าทางสบายใจ
เหมือนกับเมื่อสัก2ปีก่อนเห็นจะได้ที่มีคู่ผู้สูงวัยมาเดินเล่นรอบบึงน้ำเหมือนกัน
ฝ่ายชายประคองฝ่ายหญิง ค่อยๆเดินกันไป
แลเหมือนฝ่ายหญิงจะเดินไม่ค่อยสะดวกนัก เพราะเห็นว่านั่งอยู่มากกว่าเดิน
ฝ่ายชายถ่ายรูปโดยใช้มือถือ ฝ่ายหญิงเป็นแบบ
ไม่นานก็ค่อยๆเดินจากไป
ดูมีความสุขจริงเมื่อเห็น
ผมยังคงเดินวิ่งอยู่ทั้งที่ไม่มีใครมาบังคับให้ทำแบบนั้น
มันเหนื่อยนะครับ ต้องตื่นแต่เช้ามืด ง่วงก็ง่วง ต้องเช็คค่าฝุ่น เปลี่ยนชุดออกกำลังกาย สวมรองเท้า สวมสมาร์ทวอทช์ พกมือถือ แล้วค่อยออกเดินวิ่ง
เหนื่อยขณะวิ่งแต่ผมสัมผัสถึงความสุขสงบในใจได้
สมองโล่งโปร่ง
อากาศแจ่มใส
แดดร้อนจริงๆ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา