• ‘อะชิคางะ โยชิมิตซึ’ โชกุนผู้ยิ่งใหญ่แห่งญี่ปุ่น ถึงขั้นที่จีนเรียกว่า ‘กษัตริย์แห่งญี่ปุ่น’
ในปี 1367 อะชิคางะ โยชิมิตซึ (Ashikaga Yoshimitsu)ได้เป็นโชกุนลำดับที่ 3 แห่งรัฐบาลโชกุนตระกูลอะชิคางะ (Ashikaga Shogunate) ท่ามกลางความขัดแย้งภายในประเทศ ทั้งกบฎที่แข็งข้อต่อรัฐบาลโชกุน รวมถึงปัญหาระหว่างราชสำนักเหนือและใต้
ปัญหาดังกล่าวต้องย้อนไปตั้งแต่ปี 1333 จักรพรรดิโกะไดโกะ (Godaigo) ทรงโค่นล้มรัฐบาลโชกุนเมืองคามาคุระ (Kamakura Shogunate) นำไปสู่การฟื้นฟูอำนาจการปกครองญี่ปุ่นกลับคืนสู่จักรพรรดิอีกครั้ง เหตุการณ์นี้ถูกเรียกว่า การรื้อฟื้นคัมมุ (Kammu Restoration) ที่มาจากชื่อรัชศกของจักรพรรดิโกะไดโกะ
ทว่าขุนศึกนามว่า อะชิคางะ ทาคาอุจิ (Ashikaga Takauji) ที่เคยสนับสนุนจักรพรรดิโกะไดโกะมาก่อน กลับทำสงครามกับจักรพรรดิจนได้รับชัยชนะในปี 1336 ทาคาอุจิกลายเป็นโชกุนและตั้งรัฐบาลโชกุนของตระกูลอะชิคางะในย่านมุโรมาจิ (Muromachi) ของเมืองหลวงเกียวโต เป็นจุดเริ่มต้นของยุคมุโรมาจิและรัฐบาลโชกุนอะชิคางะที่จะครองอำนาจจนถึงปี 1573
หลังพ่ายแพ้ต่อทาคาอุจิ จักรพรรดิโกะไดโกะทรงตั้งราชสำนักแห่งใหม่ที่เมืองโยชิโนะ (Yoshino) เรียกว่าราชสำนักใต้หรือนันโจ ส่วนทาคาอุจิก็เชิญจักรพรรดิโคเมียว (Komyo) ครองราชย์ในเกียวโต กลายเป็นราชสำนักเหนือหรือโฮกุโจ เกิดเป็นสงครามกลางเมืองระหว่างสองราชสำนักยาวนานกว่า 60 ปี
จนกระทั่งถึงยุคโชกุนโยชิมิตซึ ก็ได้พยายามไกล่เกลี่ยสองราชสำนักอยู่เสนอ จนสำเร็จในปี 1592 เมื่อจักรพรรดิโกะคามะยามะ (Gokamayama) แห่งราชสำนักใต้ ทรงมอบเครื่องราชกกุธภัณฑ์ที่เป็นสัญลักษณ์ของจักรพรรดิที่แท้จริงให้กับจักรพรรดิโกะโคมัตซึ (Gokomatsu) ของราชสำนักเหนือ เป็นสัญลักษณ์ของการที่ราชสำนักใต้สละอำนาจ ถือเป็นจุดสิ้นสุดความแตกแยกระหว่างสองราชสำนักในที่สุด
ญี่ปุ่นในยุคโชกุนโยชิมิตซึเป็นยุคทองที่เจริญก้าวหน้าทั้งด้านเศรษฐกิจและการค้า โชกุนได้ส่งทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีกับจีนและเกาหลี และเปิดเส้นทางการค้ากับราชวงศ์หมิงของจีน
หนึ่งในสิ่งที่บ่งบอกถึงความมั่งคั่งของโชกุนโยชิมิตซึ ก็คือพระตำหนักทองในวัดคินคะคุจิ ที่ทำจากทองคำเปลวทั้งหลัง และใครที่คุ้น ๆ กับชื่อวัดนี้ โยชิมิตซึก็คือโชกุนที่อยู่ในการ์ตูนเรื่องอิคคิวซังนั่นเอง
ด้วยความยิ่งใหญ่ของโยชิมิตซึ จึงทำให้ราชวงศ์หมิงของจีนเรียกขานเขาว่า ‘กษัตริย์แห่งญี่ปุ่น’ นอกจากนี้โยชิมิตซึยังต้องการตำแหน่ง ‘ไดโจ เทนโน’ (Daijo tenno) หรือพระเจ้าหลวง ที่เป็นตำแหน่งสำหรับจักรพรรดิที่สละราชสมบัติแล้วเท่านั้น เป็นสิ่งที่ยืนยันว่า ไม่มีใครในญี่ปุ่นยิ่งใหญ่ไปกว่าโชกุนโยชิมิตซึอีกแล้ว
อ้างอิง
• กรกิจ ดิษฐาน. (2021) ญี่ปุ่น ประวัติศาสตร์แห่งอำนาจ จากเทพเจ้าถึงซามูไร. สำนักพิมพ์ยิปซี
#HistofunDeluxe
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
