ครู ไม่ใช่แค่อาชีพแต่เป็นจิตวิญญาณ
ไม่ใครจะเป็นใครก็ต้องเคยผ่านวัยเรียนมาทั้งนั้น ใช่มั้ยล่ะ? พวกคุณก็เคยผ่านมาใช่มั้ยหรือกำลังเรียนอยู่ละ?
คุณคงจะคุ้นเคยสิ่งที่เรียกว่าโรงเรียนกันดี สถานที่บ่มเพาะเด็กคนนึงให้โตไปเป็นบุคลากรที่มีคุณภาพในสังคมและก็เป็นฟันเฟืองที่มีคุณภาพต่อระบอบเศรษฐกิจ
แต่แน่นอนถ้าเป็นเด็กนักเรียกก็คงจะรู้กันดีว่าโรงเรียนคงจะเป็นสถานที่ที่เราไม่ได้มีความคิดที่จะเข้าไปเพื่อไปเรียนเอาความรู้กันเท่าไหร่ เพราะโดยส่วนใหญ่มันจะออกไปในเชิงการหาเพื่อนพัฒนาทักษะการเข้าสังคม กับหาความสุขกับเพื่อนไปวันๆก็เท่านั้น
และพอพูดถึงคำว่าคุณครูสิ่งที่จะเข้ามาใน
ศาระบบสมองของทุกคนอาจไม่ใช่ภาพหรือสิ่งที่น่าอภิรมณ์นักซะเท่าไหร่ เพียงแค่ดูจากอันดับการศึกษาของประเทศเราในนานาชาติแล้ว เราก็อยู่ในอันดับที่ไม่ได้ดีนักซะเท่าไหร่
เพราะงั้นก็ไม่แปลกเลยที่ความมีคุณภาพของครูผู้สอนก็จะยิ่งต่ำลงและการที่จะหาครูที่พร้อมที่จะเรียนและสอนอย่างมีประสิทธิภาพจริงๆ จึงน้อยลงเป็นอย่างมาก
ถ้าเป็นสมัยก่อนคุณก็คงจะนึกถึงคุณครูสายโหดที่ด่าเป็นด่าตีเป็นตีไม่ว่าจะเป็นไม้บรรทัดหรืออะไรก็ตามที่ทำให้นักเรียนคนนึงน้ำตาตกได้ แต่ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปคุณครูแบบนั้นเลยหาได้ยากขึ้น ซึ่งก็คงจะเป็นเรื่องที่ดีละมั้ง?
แต่แน่นอนถ้าถามว่าการที่ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปมันทำให้คุณครูในระบบการศึกษาของเรามีคุณภาพมากขึ้นมั้ย? คำตอบก็คืออาจจะไม่หรือก็อาจจะนิดหน่อยแต่ไม่ได้มากอะไรเลย
เพราะอย่างแรกคือค่าตัวของครูนี่มันช่างจะถูกแสนถูกแถมการทำงานล่วงเวลาแบบที่ว่างานไม่เสร็จก็ต้องทำไปงั้นแหละและก็ไม่ได้เงินเพิ่มด้วย และด้วยความที่โลกในสมัยนี้มันเสรีและเข้าถึงง่ายมันเลยไม่แปลกที่ข้อมูลตรงนี้คนส่วนใหญ่จะเป็นอันรู้กัน
คนที่อยากที่จะไปเป็นครูมันก็มีอยู่เรื่อยๆนั้นแหละไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม แต่คนที่จะไปแล้วมีทำได้ดีจริงๆมันก็หาได้ยาก เพราะอย่างที่ในชื่อโพสต์ว่าครูไม่ใช่อาชีพแต่มันเป็นจิตวิญญาณ
ไม่ใช่แค่อยากที่จะเป็นไม่ใช่แค่มีความฝันและต้องไม่ใช่แค่อยากที่จะเป็นเพื่อจะได้รับบำนาญตอนเกษียณอีกด้วย คุณจะต้องมีใจรักมีใจที่จะทำงานนี้จริงๆจากใจ ใจที่จะเข้าใจคนอื่นและสอนให้เค้าเติบโต
งั้นผมจะยกตัวอย่างสักอย่างนึงให้ดูละกัน คุณรู้จักการ์ตูนเรื่องครูพิเศษจอมป่วนรีบอร์นรึป่าวละ? และใช่ตัวละครหลักของเรื่องนี้ก็จะต้องเป็น รีบอร์นอย่างแน่นอน
ครูพิเศษนักฆ่าที่มาที่ญี่ปุ่นนี่เพื่อสั่งสอนตัวเอกของเรื่องให้กลายเป็นมาเฟียที่ยิ่งใหญ่รุ่นต่อไป เพียงแค่ตัวเอกของเราดันเป็นไอ้ห่วยที่ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่องเลยสักอย่างนี่สิ แต่สุดท้ายด้วยการสั่งสอนหลายอย่างและความพยายามของตัวเอกเค้าจึงได้เติบโตขึ้น ถึงตัวเอกจะไม่ยอมรับที่จะเป็นมาเฟียก็เถอะ แต่ก็ถือว่าการทำให้ไอ้ห่วยกลายเป็นคนที่พึ่งพาได้ก็สำเร็จ
และมันไม่ใช่มนต์วิเศษอะไรเลย ที่จะแปลงร่างจากไอ้ห่วยที่ไม่ได้เรื่องกลายเป็นบอสมาเฟียที่แสนสง่าแต่มันคือสิ่งง่ายๆที่เรียกว่าความเข้าใจ
ในตอนที่ตัวเอกเราถึงทางตันและไม่รู้ว่าจะผ่านอุปสรรคนี่ไปยังไง แต่ด้วยคำพูดของรีบอร์นตัวเอกของเราถึงได้ผ่านอุปสรรคเหล่านั้นไปได้ คำพูดเหล่านั้นไม่ใช่แค่คำพูดกระตุ้นเพียงอย่างเดียว
มันไม่ใช่คำพูดเชิงผลักดันให้ตัวเอกเราผ่านอุปสรรคตรงนี้ไปให้ได้ แต่มันเป็นคำพูดที่เต็มไปด้วยความเข้าใจในตัวเอก รู้ว่าตัวเอกคิดอะไรอยู่และต้องการอะไรเข้าใจในตัวเอกและพร้อมที่จะกระตุ้นตรงจุดนั้นเพื่อให้ตัวเอกของเราเติบโตขึ้นและข้ามผ่านสิ่งกีดขวางตรงหน้าไปได้
ทั้งๆที่รีบอร์นเป็นนักฆ่าแท้ๆ แต่กลับสามารถที่จะสั่งสอนให้ตัวเอกของเราเติบโตขึ้นได้ และไม่ใช่แค่ตัวเอกหลายๆคนในเรื่องต่างก็ได้การสั่งสอนและคำแนะนำจากรีบอร์นจนเติบโตขึ้นทั้งสิ้น
การเป็นครูไม่ใช่การที่แค่เราสอนใครสักคนนึงยัดความรู้ต่างๆให้เค้าและหวังว่าเค้าจะมีพัฒนาการที่ดีขึ้น แต่การเป็นครูคือการเข้าใจผู้เรียนของเรา เข้าใจถึงความต้องการเข้าใจถึงศักยภาพของเค้า ผลักดันและชื่นชมเค้า
เพราะโลกหลังจากที่คุณเรียนจบไปถึงแม้ว่าการเรียนรู้จะไม่มีคำว่าสิ้นสุด แต่หลังจากนี้ครูที่จะมาสอนคุณจะไม่ใช่คนอีกต่อไปและหารสอบไม่ผ่านก็จะไม่ใช่แค่การแก้อีกต่อไป มันครูผู้สอนก็คือชีวิตและการสอบไม่ผ่านก็อาจจะหมายถึงชีวิตเช่นกัน
คนที่จะผลักดันคุณได้หลังจากนี้มีเพียงแค่ตัวคุณเองแล้วเท่านั้น คนที่จะคอยให้คำแนะนำจะไม่มีอีกต่อไป เพราะงั้นนั้นคือเหตุผลที่ว่าทำไมชีวิตวัยเรียนถึงได้สำคัญเพราะมันคือจุดที่จะเทรนคุณให้คุณรู้และเข้าใจถึงชีวิตหลังจากนี้
และถ้าชีวิตวัยเรียนของคุณมันไม่ดี มันก็เท่ากับว่าชีวิตหลังจากนี้ของคุณก็อาจจะหลายถึงความยากลำบากด้วยเช่นกัน ถึงอาจจะไม่ทุกคนแต่การที่มีครูที่ดีในวัยเรียนมันก็ดีกว่าไม่ดีใช่มั้ยละ?
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
