ความใส่ใจไม่เท่ากัน
การได้รับการใส่ใจโดยไม่ต้องร้องขอ...มันรู้สึกดีที่สุดแล้ว โดยเฉพาะได้จากคนรัก คนที่เราใส่ใจเค้าไม่ต่างกัน
แต่เมื่อไม่ได้รับการใส่ใจเท่าที่คาดหวัง...ความรู้สึกแย่จะเข้ามาแทนที่ทันที
คนรัก ต้องการการใส่ใจจากคนรักทุกคนอยู่แล้ว
เมื่อได้รับโดยไม่ร้องขอ...มันดีมากจริงๆ
หนูได้รับมาโดยตลอด..จากพี่
และหนูพยายามส่งสิ่งนั้นกลับไปให้พี่...มากเท่าที่หนูจะกล้าทำ
แต่บางครั้ง มันกลับไม่เท่าสิ่งที่พี่ส่งมาให้หนู
หลายครั้ง หลายเหตุการณ์ ทำให้หนูรู้สึกได้เลยว่า....หนูใส่ใจพี่น้อยกว่าที่พี่ใส่ใจหนู
หลายครั้ง...หนูรู้สึกไปเองว่าพี่ใส่ใจหนูน้อยลง ทั้งๆที่ความจริงไม่ไใช่แบบนั้นเลย
หลายครั้ง...หนูได้รับการใส่ใจจากพี่ โดยไม่ต้องร้องขอ
หนูมักจะได้ของขวัญจากพี่เสมอๆ
หนูมักจะได้ขนมจากพี่เสมอ
หนูมักจะได้ความสนใจจากพี่เสมอ
มันทำให้หนูเสพติดการใส่ใจแบบนี้
เมื่อโดนแบ่งไปให้คนอื่นบ้าง..ความน้อยใจก็มาเยือนนิดๆแล้วก็หายไป
แต่กับพี่
หนูใส่ใจสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้นกับตัวพี่
แต่ข้อเสียของหนูคือ ติดเล่น กับ คิดไปก่อนว่าเค้าไม่อยากได้ และไม่กล้าทำ..จนกว่าจะบอกให้ทำ
มือถือเก่าจะพัง..ก็หามือถือใหม่ให้
ขึ้นเวรหนัก ไม่ได้พัก ...ก็หากาแฟให้
เห็นอยากได้อะไร..ก็อยากหาให้
แต่บางครั้ง ของบางชิ้นก็เลือกให้ไม่ถูกจริงๆ
อย่างเช่น ครั้งนี้
พี่อยากได้กระเป๋ารุ่นหนึ่งมาก (หนูเข้าใจไปเองว่าต้องเป็น brand นี้ แต่ความจริงพี่อยากได้แบบนี้ แบรนด์ไหนไม่สน)..พูดกรอกหูหนูตลอดว่า กระเป๋าสวย พี่อยากได้ ...แต่หนูไม่เข้าใจเองแหละว่าพี่อยากได้มาก ซื้อให้หน่อยดิ....อาจจะเพราะหนูใส่ใจน้อยลง ไม่ใส่ใจมั้ง หรือไม่สนใจ หรือไม่คิดอะไรเลย...เลยเมินเฉย
ทั้งๆที่พี่ รอ หนู ซื้อให้
เพราะถ้าเป็นพี่ พี่จะซื้อให้หนู
พอรอนานวันเข้า..รู้แล้วว่าไม่ได้
มันไม่เป็นไปตามคาด
ความรู้สึกแย่ๆกลับมาแทนที่ทันที..นอยด์ น้อยใจ
โดยที่หนูไม่รู้ตัวว่า..เกิดอะไรขึ้น
พอหนูรู้เรื่อง...ความรู้สึกของหนูคือ อีกแล้วเหรอ เป็นเพราะหนูอีกแล้วเหรอ
หนูทำเสียเรื่องอีกแล้วเหรอ
ทำไมหนูเป็นคนไม่ใส่ใจขนาดนี้
ไม่รู้จักเป็นผู้ให้บ้าง...มัวเต่ป็นผู้รับอยู่นั่น
มันเฟล...🥺
ทั้งๆที่พี่บอกว่า ไม่เป็นไร เดี่ยวพี่ดีขึ้น เด่วพี่หาย
หนูเชื่อว่าเดี่ยวพี่ดีขึ้น...แต่เมื่อไหร่
พี่ขอให้ช่วงนี้อย่าเจอกันสักพัก อย่างน้อยๆก็รอเงินพี่งอกออกมาก่อน
ได้ค่ะ...หนูยอม
แต่หนูต้องรอไปอีกนานแค่ไหน...1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน 3 เดือน 1 ปี หรือตลอดไป
แค่หนูรอเจอสัปดาห์ละครั้ง..มันยังนานไม่พอ
หนูโดนลงโทษไปอีกนานแค่ไหน
หนูรอพี่ได้...แต่ทำไมหนูรู้สึกว่ามันไม่มีกำหนดที่ชัดเจน
ความผิดนี้รุนแรงอีกแล้วเหรอ?
ทั้งๆที่พี่ก็รู้ว่าหนูแทบจะนับวันรอเจอพี่
แต่กลับ..งด...ไม่มีกำหนด
หนูจะอดทนไหวมั้ย
ใจหนูจะไหวมั้ย
แค่คิดว่าจะไม่ได้เจอ...ใจก็เจ็บไว้รอแล้ว
แต่...ความผิดนี้ก็เพราะตัวหนูเอง ที่ใส่ใจพี่ไม่มากพอ...คิดว่าไม่เป็นไร พี่ไม่ได้รอ
ทั้งๆที่เวลาพี่รอ พี่ไม่เคยบอกว่ารอ....พอพี่เลิกรอแล้ว พี่จะโละทุกอย่าง
บางครั้ง หนูก็ไม่รู้ว่าพี่รออะไร...เพราะให้หนูดูเอา ให้หนูคิดเอา
อืม....
ครั้งนี้ก็ผิดเต็มๆแหละ
ผิดจนไม่ควรให้อภัย
ผิดจนไม่กล้าทำแบบนี้อีก
ทั้งๆที่ปกติ เวลาที่พี่อยากได้อะไร..หนูจะสรรหามาให้
แต่ทำไม ครั้งนี้ไม่ทำ...แค่เป็นครั้งที่พี่รอ และพี่คาดหวัง
กลับมานั่งคิด..ถึงเข้าใจว่า
ความใส่ใจเราไม่เท่ากัน
ความคาดหวังเราไม่เท่ากัน
ความรักเราอาจจะไม่เท่ากันเหมือนกัน
แต่หากรักของเรามากพอ...เราจะพยายามให้มันยังคงอยู่
อยากให้อยู่ด้วยนานๆ
อย่าหายไปไหนเลย...นะที่รัก
ขาดพี่ไป...หนูจะอยู่อย่างไร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
