9 เม.ย. เวลา 14:29 • การเมือง

หากแมคเบธคือเพื่อไทยส่วนแบงโควเป็นก้าวไกล | A tragedy of Macbeth กับเหตุการณ์ทางการเมืองของไทย

เคยได้ยินเรื่องนี้กันไหม? เรื่องของนักรบคนหนึ่งสมมุติว่า...เขาชื่อแดงละกัน แดงเป็นนักรบที่เก่งกาจ รับชัยชนะมาทุกสนามรบจนครั้งหนึ่งหลังจากเอาชนะศัตรูได้ แดงได้ไปเจอกับแม่มดรูปร่างอัปลักษณ์สามตน ซึ่งในตอนนั้นเพื่อนของแดงก็อยู่เคียงข้าง เราจะตั้งชื่อให้เพื่อนเขาว่า...ส้ม
เมื่อแดงกับส้มเผชิญหน้ากับแม่มด พวกแม่มดทั้งสามจึงเริ่มพูดจาประหลาดๆอย่างการทำนายว่าแดงจะได้รับอำนาจมากขึ้นและจะขึ้นปกครอง เป็นกษัตริย์ในที่สุด ส่วนตัวส้มถึงแม้จะไม่ได้ปกครองแต่ลูกของเขาจะเป็นผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่...ยิ่งกว่าแดงเสียอีก แน่นอนว่าไอ้แดงก็ไม่เชื่อในทันทีแต่แล้วมันก็เริ่มเกิดขึ้นจริงๆ แดงได้รับอำนาจเพิ่มขึ้น เนื่องจากได้สร้างความประทับใจให้กับกษัตริย์ด้วยฝีมือที่กล้าหาญปราชัย แต่แค่นี้มันยังไม่เป็นจริงเหมือนคำทำนาย เขาต้องได้เป็นกษัติย์ แต่เมื่อไรละ?
รอนานๆก็อาจจะบั่นทอนหัวใจ ภรรยาของแดงที่ล่วงรู้ถึงคำทำนายจึงคะยั้นคอให้แดงเลือกทำในสิ่งที่ผิดมหันต์ด้วยการ...สังหารกษัตริย์คนปัจจุบันทิ้งซะเพื่อที่จะขึ้นเป็นผู้ปกครองประเทศได้ทันที แดงลังเล แค่ชั่วครู่เท่านั้น แล้วแดงก็ทรยศ สัจจะถูกทำลายภายในชั่วข้ามคืน เขาทำลงไปจริงๆเขาได้อำนาจทั้งหมดตกอยู่ในมือ แต่แล้วเขาก็ยังกลัว กลัวว่าอำนาจนี้อาจจะหายไป เขาจึงคอยกำจัดเสี้ยนหนามที่มีแววว่าจะมาแย่งชิงอำนาจของเขา ซึ่งหนึ่งในนั้นแน่นอนว่าที่เขาเกรงมากที่สุดต้องเป็นส้ม แดงจึงสั่งนักฆ่าไปปลิดชีพส้มซะ...
ถ้าทุกคนจะคุ้นหูเรื่องนี้ก็คงไม่แปลกเพราะนี้คือบทละครดังแต่งโดย วิลเลียม เชกสเปียร์ ที่มีชื่อว่า A tragedy of (การเมืองไทย) Macbeth ต่างกันที่ตัวละคร ไม่ใช่แดงกับส้มแต่เป็นแมคเบธและแบงโคว
2
บทละครเวทีเรื่อง A tragedy of Macbeth หรือ โศกนาฏกรรมของแมคเบธ เขียนโดย วิลเลียม เชคสเปียร์ นักเขียนชื่อดังของอังกฤษและจัดแสดงครั้งแรกในปี ค.ศ. 1604 ซึ่งมีพล็อตโดยย่อไปตามที่กล่าวไว้ในบทนำ เพียงแต่เปลี่ยนชื่อตัวละครนำก็เท่านั้น ซึ่งอย่างที่เห็นกันไปว่าเรื่องราวของแมคเบธ เป็นเรื่องแต่งราว 400 กว่าปีที่แล้ว ถึงอย่างนั้นเหตุการณ์ในปัจจุบันของสังคมไทยเรา ทำไมถึงได้ดูละม้ายคล้ายคลึงกับบทละครเก่าแก่เรื่องนี้จังเลย ประเทศไทยอยังล้าหลังถึง 400 ปีเชียวหรือ?
คำตอบคงไม่ใช่อย่างแน่นอน ประเทศไทยมีเทคโนโลยีที่ดี บุคคลากรที่เพรียบพร้อม แล้วอะไรมันถึงล้าหลัง? สิ่งนี้สามารถตอบได้หลากหลายซึ่งแต่ละอย่างอาจเป็นมุมที่ต่างกันออกไปตามปัจเจก แต่สิ่งหนึ่งที่ปฏิเสธไม่ได้คือ การเมืองของไทยอาจวนแบบนี้อีกร้อยปีก็ได้
สิ่งที่เกิดขึ้นในเรื่องแมคเบธอาจไม่ใช่เรื่องใหม่อะไรในสังคมไทย
หากแต่เป็นสิ่งที่เราเห็นในๆทุกวันจนชินตา กับสภาวะการเมืองที่ไม่มีเสถียรภาพ และโดยเฉพาะภาพการเมืองที่เรามองไป...ไม่มีประชาชนอยู่ในสมการเลยแม้แต่น้อย
ยังจำกันได้ไหม? ผลโพลที่ราวกับเป็นคำทำนายให้กับนักรบ เอนเอียงไปยังฝั่งใด ไม่แน่นี้อาจเป็นภาพเหตุการณ์ซ้ำรอยกับเรื่องราวที่แต่งโดยนักกวีชื่อดัง นักรบวางใจตามคำทำนายและถ้ามันจะไม่เกิดขึ้นสักทีไม่ว่าอนาคตหลังจากนั้นเป็นอย่างไร ตอนนี้นักรบผู้นี้ต้องปราชัยดั่งคำทำนาย เหมือนกับว่า พรรคเพื่อไทยกำลังเป็นอยู่ตอนนี้
หากแต่นั่นเป็นอดีต เพราะมันเป็นไปดั่งคำทำนาย ประชาชนอย่างเราจึงเฝ้ารอการกลับมาของแบงโคว หวังให้คำทำนายที่ว่าเป็นจริงให้ถึงที่สุด
ในการหาเสียงเลือกตั้งที่ผ่านมา ประชาชนในประเทศไทยต่างฝากความหวังการเปลี่ยนไว้กับ 2 พรรคการเมืองนั่นคือ
เพื่อไทย และ ก้าวไก หากเปรียบอาจจะเป็นได้ดั่งกับ2นักรบผู้เก่งกาจเป็น แมคเบธและแบงโควที่ร่วมกันปราชัยในหลายจังหวัดจนกระทั่งถึงช่วงเวลาที่จะต้องเลือกว่าใคร จะได้นั่งบนบังลังหากประชาชนคือพระราชา แมคเบธก็ได้ตัดสินใจสังหารพระราชา
กลับคำและหันหน้าเข้าร่วมกับกลุ่มอำนาจเผด็จการเก่า และได้พยายามล้างน้ำเปล่าเพื่อลบคราบเลือดในมือ..ซึ่งกอปรด้วยเลือดของประชาชน และ คนเสื้อแดง โดยพยายามพาพ่อ(ทักษิณ)กลับบ้าน
ผู้ที่ไม่ควรได้รับความผิดโดยเฉพาะการแสดงจุดยืนและความคิดเห็นอันเป็นผลประโยชน์แก่สังคมให้ประชาชนได้มุมมองที่หลากหลายต่ออำนาจที่ยังคลุมเคลือกลับการเป็นดาบสองคมที่ผลประโยชน์ไม่ได้ตกไปสู่ประชาชน การที่แมคเบธขึ้นครองอำนาจจากการกระทำที่ผิดแต่พ้นจาการรับโทษเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัว
ในปัจจุบันที่การมีได้ซึ่งอำนาจต่างจากบริบทในบทละคร เนื่องจากอำนาจไม่สามารถเอามาได้ตัวคนเดียวหากแต่ต้องมีพรรคพวกเป็นกำลังหนุนสำรองการพยายามทำนิรโทษกรรมให้กับพรรคพวกของตนเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากความผิดที่ตนได้กระทำ...และเพื่อให้รู้สึกว่าความผิดบาปที่ตัวเองได้ก่อไป...ตนทำไปเพื่อประชาชน แต่หาได้จริงไม่ ?
หากเรามองแมคเบธ อาจจะเป็นเพื่อไทย และ ก้าวไกลเป็นแบงโคว
ในตอนนี้ที่เพื่อไทยได้พยายามสังหารแบงโกว โดยการรวมกับฐานอำนาจเก่าเพื่อที่จะยุบพรรคก้าวไกล? เพื่อไม่ให้ตนมีเสี้ยนหนาม หากเราโยงประเด็นๆแบบนี้ เราก็อาจจะพอคาดเดา ผลการเลือกตั้งในครั้งต่อไปได้ว่าใครกันที่จะพ่ายในสงครามแห่งกาลเวลานี้
นี้จึงเป็นปรากฏการณ์ที่น่าสนใจ และ เมื่อเราถอดบทเรียนจากเรื่องแมคเบธเราก็จะมองการเมืองไทยได้เห็นภาพชัดเจนมากขึ้นว่ากลุ่มผู้มีอำนาจไม่เคยเห็นประชาชนเลยเหมือนกับว่าเราเป็นแค่หนึ่งในตัวแปรของสมการที่เรียกประชาธิปไตบนการแย่งชิงอำนาจทางการเมืองของเบื้องบนโดนแมคเบธ อีกคน ที่มีอำนาจเสวยสุข หลับหูหลับตาเสพสุข ไม่ทุกข์เนื้อร้อนใจ  เขากำลังหารู้ไม่ ว่ากองกำลังของประชาชนที่กำลังเคลื่อนพลเหมือนป่าเดินได้ กำลังเขยิบเข้ามา ไม่ใช่เพราะประชาชนปราถนาสังคราม
แต่เพราะพวกเขาคงจะไม่ยอมให้คนตัวใหญ่ ที่กำลังสูบเลือดสูบเนื้อของเขาเสวยสุขอยู่อย่างสำราญ  เสียงแตร ดังขึ้นมา หาใช่แตรศึก แต่เป็น แตรรถ ที่บีบไล่ขบวนเสด็จ นี้อาจจะสะท้อนว่า  แมคเบธกำลังถูกสั่นคลอนอำนาจ
การสะท้อนสภาพสังคมในปัจจุบันผ่านงานละครที่เกิดขึ้นมเมื่อหลายปีก่อน มิใช่เพราะเราล้าหลัง แต่เพราะเราเป็นมนุษย์
และความโลภ ความอยาก และความต้องการในอำนาจของเรายังคงมีเหมือนเดิม เวลา400 ปี อาจจะไม่ทำให้เรากลายเป็น
มนุษย์ที่สมบูรณ์แบบขึ้น แต่มันก็ทำให้เราตาสว่างขึ้น และ อยากออกจากวรรณกรรมที่มีคนตัวใหญ่เป็นคนสำคัญอีกต่อไป
โฆษณา