365 GIVE
คุณแจกเกอลีน เวย์ (Jacqueline Way) เป็นคุณแม่ full time ของลูกชายวัยซนสามคน เริ่มชวนนิค ลูกชายวัยสามขวบให้ลองเล่นเกมที่เรียกว่า 365give กัน ไอเดียของเกมที่เล่นกับลูกสองคนนั้นกลายเป็นกิจกรรมนอกหลักสูตรที่กำลังขยายตัวไปหลายมุมโลกและ talk ของคุณแจกเกอลีนใน tedX มีคนดูไปแล้วกว่าแปดล้านวิว
ไอเดียของเกมนี้ คุณแม่แจคเกอลีนได้มาจากตอนเล็กๆที่อยู่ที่แคนาดา ทุกเช้าวันคริสต์มาสของทุกปี คุณพ่อที่เป็นหมอจะชวนคุณแจกเกอลีนกับพี่สาวน้องสาวอีก 3 คนได้ร้องเพลงคริสต์มาสที่โรงพยาบาลให้ผู้ป่วยฟังโดยคุณพ่อเป็นต้นเสียง พอเด็กเริ่มร้องเพลงคริสต์มาส
ผู้ป่วยทั้งหมดก็จะช่วยร้องเป็นเสียงก้องกังวานทั้งโรงพยาบาล เป็นการเริ่มต้นวันด้วยรอยยิ้มของผู้ป่วยทุกคนและเป็นบทเรียนแรกๆในวัยเยาว์จากการเป็นผู้ให้แล้วเห็นผู้รับมีความสุข ผู้ให้ก็มีความสุขไปด้วย
คุณแม่แจกเกอลีนเลยเริ่มศึกษาถึงความสุขของการเป็นผู้ให้ (giver) คุณแม่เล่าว่ามีงานวิจัยหลายตัวที่บ่งชี้ว่ามนุษย์นั้นถูกออกแบบมาให้เป็นผู้ให้ จากเคมีในตัวเรา เพราะเวลาทำอะไรให้คนแล้วฝั่งรับมีความสุข สารเอนโดฟีนก็จะหลั่ง (มีภาษาเรียกสภาวะนี้ว่า the helper’s high)
ต่อจากนั้นออกซิโทซินหรือที่เรียกว่า love hormone ก็จะเพิ่มขึ้น แล้วการที่ได้ไปทำอะไรดีๆกับพ่อด้วยการให้นั้นก็ทำให้สารเซราโทนินที่เป็นสารแห่งความสุขหลั่ง แถมคอร์ติซอล (cortisol) ที่เป็นฮอร์โมนแห่งความเครียดก็ลดลงอีกด้วย สารเหล่านี้เป็นสารแห่งความสุขทั้งสิ้น ซึ่งคุณแม่แจกเกอลีนบอกว่ามันทำได้ง่ายมาก แม้แต่เด็กสามขวบก็ทำได้ และก็ไม่ใช่การเปรียบเปรยด้วยเพราะคุณแม่แจกเกอลีนไปชวน นิค ลูกชายคนโตที่เพิ่งจะสามขวบลองเล่นเกมนี้ดู..
คุณแม่แจกเกอลีนก็เหมือนคุณแม่ทั่วไปที่อยากให้ลูกมีความสุขทุกวัน พอเข้าใจเรื่องความสุขจากการให้แล้ว คุณแม่ก็เลยชวนนิคตอนเป่าเค้กว่าเรามาทำดี (kind ,helpful and giving ) ทุกวันกันดีมั้ย เราไปช่วยคน ช่วยสัตว์และช่วยโลกกัน เรามาทำกันทุกวันเลยติดกัน 365 วัน ลูกชายสามขวบก็อยากเล่นสนุกด้วย ผู้ใหญ่หลายคนได้ยินก็หัวเราะขำเพราะดูจะเพ้อฝันเกิน
แต่คุณแม่แจกเกอลีนก็ลองดู คุณแม่กับคุณลูกเลยลองทำรายการง่ายๆว่าจะช่วยอะไรใครได้บ้าง เอาใกล้ๆ บ้านก่อน.. เก็บขยะ ไปช่วยศูนย์ที่ดูแลสัตว์ไม่มีเจ้าของ เอาเสื้อผ้าไปบริจาคแถวบ้าน ฯลฯ ลูกชายเลยขอแม่ว่าทำเลยได้มั้ยในวันเกิดวันนั้นเลย แม่ลูกก็เริ่มงานช่วยเหลือสัตว์เป็นอย่างแรกด้วยการเอาผ้าห่มไปบริจาคศูนย์สัตว์จรจัดแถวบ้านกัน
พอไปถึงศูนย์สัตว์จรจัด แม่ลูกก็ได้กลิ่นเหม็นมาแต่ไกล นิคก็เดินเอาผ้าห่มไปให้พี่เจ้าหน้าที่ที่ศูนย์ ตาก็เหลือบไปเห็นกระจกที่มีแมวจรจัดอยู่หลายตัว นิคไปส่องกระจกอยู่นานแล้วหันมาถามแม่กับเจ้าหน้าที่ว่า ผ้าที่ผมเอามาให้ แมวจะได้ห่มใช่มั้ยครับ เจ้าหน้าที่ก็พยักหน้า นิคหน้าตาครุ่นคิดและยิ้มออกมาเมื่อรู้ว่าเขาได้ช่วยแมวให้อุ่นขึ้น แล้วบอกแม่ว่ามันเจ๋งมากๆ เลยครับแม่ ความสุขอยู่บนใบหน้านิคอย่างเต็มเปี่ยม
วันที่สอง แม่ลูกก็พาไปเก็บขยะสามนาทีเพราะเด็กวัยสามขวบ สามนาทีก็เยอะแล้ว วันที่สามก็เอาขยะที่เก็บไปแยกและรีไซเคิล แม่ลูกทำทุกวันจนกลายเป็นเหมือนแปรงฟัน คุณแม่แจกเกอลีนก็เลยลองเขียน blog ในชื่อ 365give เล่าเรื่องง่ายๆที่เธอทำอะไรดีๆกับลูกชายไปทีละวัน และอย่างไม่น่าเชื่อว่ามีคนมาอ่าน blog นี้เยอะมาก แถมเขียนกลับมาด้วยความชื่นชมในสิ่งที่นิคทำ
เมล์มาจากทั่วโลกเล่าถึงแรงบันดาลใจที่ได้แล้วแต่ละคนเอาไปทำต่อ มีผู้ชายที่ลอนดอนบอกว่าเขาเดินผ่านคนไร้บ้านทุกวัน เรื่องของนิคทำให้เขาหยุดเอาอาหารเช้าให้คนไร้บ้าน แววตาที่ขอบคุณจากคนไร้บ้านทำให้เขาตั้งใจจะทำทุกวัน
มีคนที่ยูกันดาเขียนมาบอกว่าพออ่านแล้วก็เลยไปชวนเด็กที่เร่ร่อนอยู่ถนนแถวบ้านไปกินกลางวัน เด็กๆ มีความสุขมากจนเขาต้องเขียนมาเล่า และที่น่าอัศจรรย์ใจไปกว่านั้นก็คือคุณครูคนหนึ่งที่ออสเตรเลียบอกว่ากำลังเอาไอเดีย 365give ไปเป็นกิจกรรมให้เด็กๆในชั้นทำกันอีกด้วย..
มากไปกว่านั้น เพื่อนที่เป็นคุณครูประถมแถวบ้านก็โทรมาขอให้ช่วยระดมสมองเพราะอยากทำ 365 give กับนักเรียนทั้งโรงเรียน คุณแม่แจกเกอลีนเลยไปช่วยออกแบบหลักสูตรที่เด็กๆจะมีส่วนร่วมและเลือกเองว่าจะช่วยใคร ช่วยอะไรกันทุกวัน พอเริ่มไปซักพัก คุณแม่แจกเกอลีนก็ไปสังเกตที่โรงเรียน ให้ห้องประถมสอง เด็กๆ แย่งยกมือกันใหญ่อยากเล่าว่าได้ไปทำอะไรกันมาบ้าง
มีเด็กคนหนึ่งพยายามจะเล่าว่าได้ทำคุ้กกี้กันแล้วเอาไปให้นักดับเพลิงประจำเมืองเพื่อขอบคุณที่ทำงานเพื่อชุมชน หน้าตาเด็กประถมสองที่เล่านั้นดูภูมิใจเอามากๆ อีกคนเป็นเด็กผู้หญิงที่มีญาติเป็นมะเร็ง ทั้งห้องประถมประชุมกันได้ไอเดียและทำปอปคอร์นขายในโรงเรียนได้มา 252 ดอลล่าร์แล้วเอาไปบริจาคให้มูลนิธิช่วยเด็กที่เป็นโรคมะเร็งกัน … คุณแม่แจกเกอลีนบอกว่าน้ำตาไหลไม่หยุดเพราะไม่คิดว่าไอเดียเบสิคที่พยายามชวนลูกสามขวบเล่นและอยากให้ลูกมีความสุขนั้นกระจายไปในวงกว้างมาก
คุณครูเดินมาบอกว่ากิจกรรมนี้ทำให้เด็กๆรู้สึกว่าตัวเองจะทำโลกให้ดีขึ้นได้ด้วยฝีมือเด็กๆเอง ทำให้เด็กๆเป็นส่วนหนึ่งและรักชุมชน และที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ.. มันทำให้บรรยากาศแห่งความสุขนั้นเต็มคลาสทุกวันก
ณ วันที่เล่านั้น 365give มีโรงเรียนเอาไปปรับเป็นกิจกรรมนอกหลักสูตร 25 โรงเรียนแล้ว และกำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แต่คุณแจกเกอลีนสรุปไว้ว่า 365give อาจจะเริ่มกระจายไปในหมู่เด็กๆก็จริง แต่กิจกรรมแห่งความสุขแบบนี้ใครๆ อายุเท่าไหร่ก็ทำได้ เริ่มจากเด็กหนึ่งคน ทำกิจกรรมแบบนี้หนึ่งปีก็ 365 ครั้ง
ถ้าคนที่ฟังอยู่ใน Hall สองพันคน ปีนึงก็เกือบล้านครั้ง (tedX ของคุณแจกเกอลีนมีคนฟังไปแปดล้านครั้งแล้ว) แค่เริ่มลิสต์รอบตัว ทำอะไรง่ายๆ ช่วยคน ช่วยเพื่อนบ้าน ทำตัวน่ารัก ฯลฯ แล้วโลกก็จะน่าอยู่ขึ้นอีกมากทีเดียว… คุณแม่แจกเกอลีนสรุปไว้แบบนั้น ..
ฟังคุณแม่แจกเกอลีนเล่าแล้วก็อยากจะช่วยเผยแพร่ต่อ และเขียนไว้เผื่อกระทรวงศึกษาได้ไอเดียเอาไปแทนกิจกรรมนอกหลักสูตรบางอย่างที่อาจจะล้าสมัยไป และอาจจะช่วยเป็นภูมิคุ้มกันเด็กๆที่กำลังเครียดง่ายและเป็นโรคซึมเศร้าจากโซเชียลได้ แถมเป็นการปลูกเมล็ดพันธุ์ที่ดีงามไว้ในใจเด็กๆเผื่ออนาคตของพวกเขาได้ไม่มากก็น้อยนะครับ..
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
