26 เม.ย. เวลา 17:58 • ความคิดเห็น
ในบรรดาความรู้ ..ที่เราจดจำเรียนมา เราก็เรียนรู้ไป สอบได้ไม่ได้ ไปตามเรื่องตามราว ตกคำนวน ตกกลศาสตร์ ชีวะเคมี แค่ความรู้เบื้ิยงต้นก็ยังสอบไม่ผ่าน ยิ่งปรัชญาก็อ่านกับเค้าบ้าง แต่สมองไม่จดจำ ไม่รู้เป็นยังไง สงสัยไม่ค่อยถูกโฉลก เค้าว่า ประเภทเรียนน้อย บ้างก็ว่าโง่เสียอีก
.. ในชีวิตเรา มันมีเวลาน้อยนิด เราก็ไม่สามารถจะไปเรียนรู้ได้ ..แต่ชีวิตที่มาอาศัยกายมนุษย์ มันมีความจริง ที่กายนี้เกิดมา ต้องแก่เจ็บตาย ความรู้ในโลก ก็ไม่สามารถยับยั้งกายนี้ ให้ไม่แก่เจ็บตายได้เลย ความรู้เหล่านั้น ให้คุณประโยชน์แก่กาย มีสุขในอารมณ์ที่ปรุงแต่งเกิดขึ้น
พอกายเจ็บป่วย ก็พอมีสถานที่ให้รักษา เครื่องไม้เครื่องมือทันสมัย ..แต่ก็ไม่สามารถจะยับยั้งความตายไปได้ ถึงเวลาตาย เวลาลมหายใจ ต้องหยุด ธาตุในเรือนกายก็แยกย้ายออกจากกัน จิตก็จะต้องออกจากเรือนกาย ไม่มีกายให้ใช้อีก คราวนี้จะเป็นอย่างไร เมื่อไม่มีกายมนุษย์
ความรู้อย่างหนึ่ง ความรู้ในทางธรรม หากเราทำเพียงแค่อ่านจดจำ ..มันก็ได้แต่จำมา มีอยู่แค่นั้นเอง ไม่เหมือนคนที่.นำกายมาประพฤติปฏิบัติ ค่อยๆสละความยึดถือ สละอารมณ์ออกไป คัดเอ้าท์อารมณ์ออกไป ที่เค้าว่า เรามีแต่นำอารมณ์ นำกรรมมาทับถมกายและจิต กายมันหนัก ..จิตก็หนัก
ส่วนคนที่เค้าปฏิบัติธรรมขึ้นมา สร้างบุญกุศลขึ้นมา กายของเค้าก็เบา จิตก็เบาบาง ความโลภโกรธหลงก็ลดน้อยลง กายก็เบา จิตก็เบา ความสุขกายสุขจิตก็เกิดขึ้น..แล้วยังมีอานิสงส์ ไปถึงกายให้วันข้างหน้า ชาติหน้า .ก็มีโอกาสได้กายที่เป็นบุญ กายเทพเทวดาอินทร์พรหม..
..เรื่องพวกนี้มันไม่มีในหมวดวิชาใดในโลก เค้าไม่มีพูดถึงกัน เค้าว่ามันพิสูจน์ไม่ได้ จับต้องไม่ได้ แม้แต่จิตที่อาศัยในกายมนุษย์ มีตัวตนที่แท้จริงเป็นอย่างไร ก็จับต้องไม่ได้ เหมือนเรามองเข้ามาในกายในจิตตัวเอง เราก็ไม่รู้เลย..เค้าว่า อวิชชาปิิดบังจิต รับรู้ไม่ได้เลย .จิตที่มาอาศัยกายนี้ .เป็นอย่างไรหนอ
..นั่นเป็นก็เหมือนแต่ละจิตแต่ดวงมาอาศัยกาย ..ต้องไขว่คว้าค้นหากันเอง ..ในกายที่จิตนั้นอาศัย เกิดขึ้น ตั้งอยู่..ก็มีเรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นภายในกาย ..จิตนั้นจะสนใจศึกษาที่กายของตนเองหรือไม่ศึกษาเลย ก็เป็นเรื่องของจิตแต่ละดวง ..ที่เค้าให้มาอาศัยชั่วขณะหนึ่ง ..จะเรียนรู้หรือไม่ ที่เค้าว่า ได้กายมนุษย์มาชาติหนึ่ง จะใช้ให้เกิดคุณให้แก่จิต มิใช่เป็นคุณแก่กาย ..เพราะกายนี้ ..มีเวลาจำกัด เกิดขึ้นมาแล้วตาย ..
โฆษณา