ผมหายจากการเป็นขอทานง่อยได้อย่างไร
กิจการ 3:1-8 THSV11
[1] วันหนึ่งขณะที่เปโตรกับยอห์นกำลังขึ้นไปยังบริเวณพระวิหาร ในเวลาอธิษฐานตอนบ่ายสามโมง [2] มีชายคนหนึ่งเป็นง่อยมาตั้งแต่เกิด ถูกหามเข้ามา ทุกๆ วันคนจะวางเขาไว้ที่ริมประตูพระวิหารซึ่งมีชื่อว่าประตูงาม เพื่อให้ขอทานจากคนทั้งหลายที่เข้าไปในพระวิหารนั้น
[3] เมื่อคนนั้นเห็นเปโตรกับยอห์นกำลังจะเข้าไปในพระวิหารก็ขอทาน [4] เปโตรกับยอห์นเพ่งดูเขาบอกว่า “จงดูเราทั้งสองเถิด” [5] คนนั้นก็จ้องดู คิดว่าจะได้อะไรจากท่านทั้งสอง [6] แต่เปโตรกล่าวว่า “เงินและทองเราไม่มี แต่สิ่งที่เรามีนั้นเราจะให้ท่าน คือในพระนามของพระเยซูคริสต์ชาวนาซาเร็ธ จงเดินเถิด”
[7] แล้วเปโตรก็จับมือขวาของเขาพยุงขึ้น ในทันใดนั้นเท้าและข้อเท้าของเขาก็มีกำลัง [8] เขาจึงกระโดดขึ้นยืนและเดินเข้าไปในพระวิหาร พร้อมกับเปโตรและยอห์น ทั้งเดินทั้งเต้นโลดและสรรเสริญพระเจ้า
ก็เป็นตามนี้เลยครับ คือตั้งแต่วันที่ผมได้มาพบกับพระเยซูที่ทำงานผ่านทางคริสตจักรข่าวประเสริฐนี้ครับ
คือก่อนหน้าตลอดมากับชีวิตที่เป็นเหมือนกับขอทานง่อยของผมก็คือชีวิตที่มันอยู่ได้ด้วยการพึ่งพาแต่กับมนุษย์และเงินของพวกเขาครับ ถ้าไม่มีสองสิ่งนี้ผมไม่สามารถจะดำรงชีวิตอยู่ได้ครับ
ผลลัพธ์ก็คือมันทำให้ผมแคร์มากกับความรู้สึกของผู้คน กลัวพะวงแต่ว่าจะทำให้พวกเขาผิดหวังหรือเกลียดชังตัวเองหรือเปล่า?
แต่พระคำเรื่องนี้ได้มาทำให้ผมได้คิดและเป็นอิสรแบบนี้ครับ คือพระคำหรือความจริงของพระเจ้าต่างหากที่ผมควรจะแคร์ควรใส่ใจ เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าสถานการหรือคนรอบข้างจะดีร้ายเป็นอย่างไรก็ตาม
ก็ผ่านทางพระคำหรือการจูงนำจากคริสตจักรนี้ครับที่ได้ช่วยนำพาผมมาถึงณ จุดนี้ เหมือนกับที่ขอทานง่อยคนนี้ได้รับจากเปโตรกับยอห์นนี้ครับ
สอนพระคำให้กับผู้คนครับคือสิ่งเดียวที่สามารถคาดหวังได้ในการนำการเปลี่ยนแปลงมาสู่พวกเขา จะช้าเร็วเป็นเรื่องของพระเจ้าครับ พอโฟกัสจะให้พวกเขาเปลี่ยนช้าเร็วได้ดั่งใจตัวเองอันนี้ผิดเลย เครียดทั้งคู่ครับ
มองจากพระคำความจริงขอทานง่อยคนนี้ก็ไม่ได้เคยรู้สึกทุกข์หรือทรมานเลยด้วยซ้ำกับการใช้ชีวิตมาแบบนั้น เพราะความเคยชินเกิดมาจำความได้ก็เป็นขอทานง่อยแล้ว ไม่รู้เลยว่าสิ่งสำคัญจำเป็นกับชีวิตตัวเองจริงๆคือการได้เป็นอิสรหลุดพ้นออกจากสภาพนี้ แต่เพราะได้พบกับคนของพระเจ้าจึงได้รับพระคุณเช่นนี้ครับ
ชีวิตผมก่อนได้มาพบกับพระเยซูถ้าไม่มีเงิน ไม่มีคนสนับสนุนก็จบเลยครับชีวิต แต่พอได้มารู้จักกับพระเยซูสิ่งเหล่านั้นกลายเป็นของแถม ถึงไม่มีก็ยังอยู่ได้มีความสุขสงบได้
กับคนที่หามคนง่อยมาให้นั่งขอทานก็เปรียบเหมือนมารซาตานที่คอยล่อลวงเรานี้ครับ มีความสุขอยู่กับการได้ล่อลวงผู้คนให้หันออกจากพระเจ้า ถ้าไม่มีคริสตจักรหรือบรรดาคนของพระเจ้า มนุษย์เราก็ได้แต่ตกเป็นเหยื่อของเขาไปจนตายแล้วดวงวิญญาณก็ต้องไปอยู่ที่นรกกับเขาต่อที่นั่นด้วยครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
