ลำนำสามก๊ก 11 หลวี่ปู้ยิงธนูหย่าศึก
จาก 三国演义 วรรณกรรมสามก๊ก บทที่ 16
ถอดความโดย กุ้ยหลิน
辕门射戟
ยิงทวนหน้าค่าย
温侯神射世间稀，曾向辕门独解危。
落日果然欺后羿，号猿直欲胜由基。
虎筋弦响弓开处，雕羽翎飞箭到时。
豹子尾摇穿画戟，雄兵十万脱征衣。
ธนูเทพเวินโหวแหล่งหล้ายากพานพบ
สยบภัยพาลโดยลำพังหน้าค่ายทหาร
โฮ่วอี้ดับตะวันยังมิเปรียบปาน
ข่มวานรสะท้านทรวงกว่าอิ๋วจี
เส้นเอ็นเสือคันศรสนั่นลั่น
หางอินทรีดอกศรพลันถึงที่
หางเสือดาวหลบ ยิงลอดตาทวนจี่
ทแกล้วรี้พลแสนถอดเกราะลา
เวินโหว 温侯 บรรดาศักดิ์ของหลวี่ปู้ 吕布 (ลิโป้)
ยิงธนูหย่าศึกระหว่างหยวนสู้ 袁术 (อ้วนสุด) และหลิวเป้ย 刘备 (เล่าปี่)
อี้ 羿 และ โฮ่วอี้ 后羿 :
- อี้ เป็นเทพในตำนาน ในสมัยพระเจ้าเหยา 尧 ตะวันขึ้นพร้อมกันสิบดวง แผ่นดินแห้งแล้ง อี้ยิงทิ้งไปเก้าดวง
- ในแผ่นดินเซี่ย 夏 มีขุนศึกขมังธนูชื่อ อี้ เนื่องจากชื่อเหมือน อี้ ในตำนาน จึงเติมคำว่า โฮ่ว 后 (หลัง) เรียกโฮ่วอี้ หรือ อี้คนหลัง
ภายหลังเกิดสับสน นำคำเรียกโฮ่วอี้ไปเรียกเทพอี้แรก เช่นในสำนวน 后羿射日 โฮ่วอี้ยิงตะวัน โฮ่วอี้จึงมีความหมายเป็นเทพอี้แรกไป
อิ๋วจี 由基 คือ หย่างอิ๋วจี 养由基 นับกันว่าเป็น “มือขมังธนูที่สุดในประวัติศาสตร์จีน” เป็นชาวแคว้นหย่าง 养 เนื่องจากฉู่ 楚 ผนวกกลืนแคว้นหย่าง อิ๋วจีจึงนับเป็นขุนพลแคว้นฉู่ สำนวนจีนที่ว่า ยิงร้อยครั้งถูกร้อยครั้ง 百发百中 และ ยิงใบหยางในร้อยก้าว 百步穿杨 มีที่มาจากหย่างอิ๋วจี
号猿 วานรครวญคราง ฉู่อ๋องมีวานรขาว 白猿 พอหย่างอิ๋วจีขึ้นสายธนู วานรกอดเสาร้องครวญครางอย่างหวาดกลัว
หางเสือดาว 豹子尾 พู่ประดับทวนรูปหางเสือดาว
ทวนจี่ 戟 คือทวนมีทั้งคมตรงและคมจันทร์เสี้ยว มีลวดลาย 画 วาดที่ด้ามทวนจึงเรียกว่า 画戟 ฮว่าจี่
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
