Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
10 พ.ค. เวลา 04:00 • นิยาย เรื่องสั้น
คู่นี้ดูดีจัง
หนุ่มคมเข้ม ขี่เก๋งล่าสุดมาจอดที่ลานจอดรถของตึก จอดเรียบร้อยก็เดินลงมาเปิดประตูข้าง
1
สาวน้อยนักศึกษาเดินลงมาท่าทางยิ้มแย้ม
หนุ่มเจ้าฉวยหยิบข้าวของพะรุงพะรังมาให้ แล้วเดินขึ้นตึกไปพร้อมกัน
เสียงแซวหยอกจากยาม เข้าใจว่าสนิทกันเพราะทั้งคู่หันมารับคำแซวอย่างอารมณ์ดี
เห็นมาด้วยกันบ่อย น่าจะเป็นปีแล้วล่ะครับ เห็นมาตั้งแต่น้องเขาอยู่ปี1มั้งครับ อันนี้ไม่ชัวร์นะพี่
ยามประจำตึกบอกเล่าอย่างอารมณ์ดี
เขาดูบันทึกรายการ
อืมม์ ไม่พริ้ว จ่ายตรงทุกงวด ไม่ต้องทวงกันให้ยุ่ง
ลูกบ้านแบบนี้ถือว่าชั้นดี
ค่อยสบายหน่อย
เขาจะเข้ามาเดือนละหน เข้ามาก็สัก4-5วัน เขาขอให้เราทำความสะอาดให้ด้วย คิดว่าไงลูก
ถ้าเขาอยู่ในห้องหรืออนุญาตจริงๆผมว่าไม่น่ามีปัญหานะแม่ ทำความสะอาดตอนเข้ามากับเก็บกวาดตอนออกไป แต่ยังไงก็ต้องลงลายลักษณ์อักษรไว้เหมือนกัน แกก็จ่ายตรงอยู่ ไม่เคยพริ้ว
แต่แม่ว่าไม่ควรนะ ใจคนน่ะ
อืมม์ งั้นตามแต่แม่ก็แล้วกันครับ มันก็จริงอย่างที่แม่ว่า มีปัญหาแล้วจะยุ่ง
แม่จะคุยกับเขาดีๆ ท่าทางน่าจะฟังอยู่ โตๆกันแล้วทั้งนั้น
ลูกบ้านพยักหน้ารับฟังอย่างเข้าใจและไม่ได้เซ้าซี้อะไรอีก
มีแค่บ่นปนขำนิดหน่อยตามประสาหนุ่มใหญ่ตัวคนเดียว
ก็ไม่ว่ากัน
เปลี่ยนมือมานานพอสมควร กิจการเดินหน้าไปได้ด้วยดี ลูกบ้านเต็ม
มีบ้างที่มาหาห้องพัก อยากได้ลูกบ้านเพิ่มแต่ติดตรงไม่มีห้องเหลือ
หรือว่าเราจะขยายเพิ่มอีกดีไหมลูก แม่ถาม
ถ้าไหวก็โอเคนะแม่ ผมว่าไม่เลวเหมือนกัน แต่ตัวเลขมันก็ไม่น้อย
ตอนนี้ยังเป็นแค่คิดน่ะ ที่ยังหายากเลย เดินไปก็มีแต่เจ้าของไม่ขาย
เอาน่าแม่ เราก็ยังไม่รีบร้อนอะไร
นั่นสิ
เขานั่งดูตัวเลขในมืออย่างเข้าใจ
กิจการไปได้ดีมีกำไรพอจะหาเปิดได้อีกตึก มีโอกาสแล้วใครจะไม่คิดทำ?
แต่ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลา
เอ๊ะ ทำไมห้องนี้เขายังไม่จ่ายอีกล่ะ ทุกทีไม่เห็นต้องทวงก็จ่ายตรง
นั่นสิพี่ หนูวางบิลไว้ให้แล้วด้วย เที่ยวนี้บิลก็ยังอยู่เหมือนเดิม
ผมสังเกตว่าแกไม่ได้เข้าตึกมาหลายวันแลัวครับ ไม่รู้จะยังไง
เขานั่งคิด มองหน้ายามกับแม่บ้าน
ตะหงิดๆว่ะ สงสัย...
เขาคิดในใจ
ขวดเฝ้าไว้หน่อยนะ ถ้าเขาเข้ามาช่วยโทรบอกพี่ด้วย นุ่นคอยสังเกตว่าช่วงไหนเขาเข้ามาบ้าง หมั่นดูหน่อยนะ พี่วานทั้งคู่เลย
ได้พี่
...
พี่ๆ เข้ามาแล้ว
เออๆ จะไปเดี๋ยวนี้เลย
...
แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี
...
ผมน่ะโดดหนีแทบไม่ทัน น้องผู้หญิงวิ่งพรวดเดียวเข้ารถ ผู้ชายก็รออยู่แล้ว เกือบจะชนผมด้วย
ขวดเล่าให้ฟังอย่างตกใจกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่
เมียแกมาตามน่ะ หนูก็นึกแล้วเชียวว่าเลี้ยงเด็กชัวร์ ท่าทางแบบนี้มีหรือจะโสดจริง เมียแกโวยวายลั่นเมื่อเช้านี้ ห้องอื่นตกใจกันหมด ดีนะว่ามันนี้วันทำงานไม่ใช่เสาร์อาทิตย์ ไม่งั้นมีหวัง...
นุ่นบ่นอุบตอนโทรมาตามแม่เมื่อเช้านี้
เสียดายที่เฝ้าแล้วยังหนีไปได้
อย่างว่าใครจะไปนึกว่าจะถึงขั้นโยนของลงมาจากหน้าต่าง แล้วเผ่นด่วนจี๋จนเกือบขับชนยามเข้าให้
เมียหลวงเขาตามมาถึงที่ตึกเรา เห็นว่าตามมานานแล้วแต่เพิ่งจับได้คาหนังคาเขา เรื่องแบบนี้ใครมันจะยอม เลี้ยงเด็กได้แต่เป็นเขากับลูกดันบอกให้ประหยัดหน่อย ดีที่เมียหลวงมีงานทำอยู่แล้ว นี่ก็ลางานมาตามจับเหมือนกัน เที่ยวนี้เลยชวดค่าห้องไปอีกหนึ่ง อ้อ ดีที่ขวดมันไม่เป็นไร ไม่งั้นแย่แน่
แม่บ่นให้ฟังตอนกลับถึงบ้าน
ทำมาตั้งนานเพิ่งจะเจอรายนี้นี่ล่ะ
เฮ้อ เซ็งว่ะ
ลูกบ้านเปลี่ยนกันไปบ้าง หมุนเวียนกันไปเรื่อย
ตึกก็ไม่เคยร้างคนเช่า
วันนี้ห้องของลูกบ้านหนุ่มใหญ่ตัวคนเดียวเปิดไฟสว่าง แสดงว่าเข้ามาพักแล้ว และคงเหมือนเดิมที่จะอยู่สัก4-5วันแล้วกลับออกไป
ผมทำงานออกต่างจังหวัดมากกว่าในเมืองครับ ที่เช่าที่นี่เพราะใกล้ออฟฟิศ ผมจะเข้ามาเคลียร์งาน4-5วันแล้วก็ออกไปอีก แฟนผมก็อยู่ต่างจังหวัดเหมือนกัน นานๆเจอกันที
ลูกบ้านคนนี้นั่งคุยกับน้าโด่งตอนซ่อมไฟจุดที่เสียแล้วนั่งรอให้นุ่นช่วยทำความสะอาดห้องด้วย มีค่าขนมให้หน่อย
เขาพยักหน้ารับรู้ตอนที่ฟังจากน้าโด่งกับนุ่นเล่า
แกคงจะเหงาละมั้งน้า มาทีไรก็เห็นว่ามาคนเดียวทุกที ไม่เคยเจอว่าแกพาใครมาห้องด้วย
นั่นสิ ข้าก็ว่าท่าทางแบบนี้จะเที่ยวบ้างซื้อกินบ้างก็ไม่แปลก ห่างแฟนขนาดนี้
แกทำตัวดีนะ ไม่รุ่มร่ามใคร
น้าโด่งพยักหน้ารับ
...
ผมกลับไปประจำที่บ้านครับเลยมาลาทุกคน
หนุ่มใหญ่มีสีหน้ายิ้มแย้ม แฟนยืนอยู่ข้างๆ
ถ้าว่างผมจะมาเยี่ยมทุกคนที่นี่ ไปก่อนนะครับ
พ่อกับแม่ให้ศีลให้พรไปตามเรื่อง
แกอยู่มาตั้งแต่แรกๆแล้ว พอจะไปก็อดใจหายไม่ได้ ไม่เคยมีเรื่องด่างพร้อยให้เห็นเลยตั้งแต่ไหนแต่ไร เสียดายลูกบ้านแบบนี้จริง
แม่พูดแบบเสียดายจริงๆ
แม่ สักวันเขาก็ต้องกลับบ้านของเขาอยู่ดีล่ะ ไม่ได้อยู่ที่นี่ได้ตลอดไปหรอกครับ
ก็จริง แค่เสียดายลูกบ้านดีๆน่ะ
พูดแบบนี้ทำเอานึกถึงตาคนที่เลี้ยงเด็กนักศึกษาแล้วเมียมาตามทุกที นั่นก็ดีแตก แถมยังวุ่นวายเสียหลายวัน
อย่างนั้นก็ให้เขาไปให้พ้นๆเถอะ ไม่เอาหรอก
เสียดายค่าเช่า จ่ายดีเหมือนกัน แต่เดือนสุดท้ายไม่จ่าย หึๆ
เอาเถอะ ช่วยไม่ได้เหมือนกัน ว่าแต่เขาหายไปไหนล่ะ มีข่าวไหม
ไม่ได้ข่าวอีกเลยแม่
...
เสียงสนทนายังมีต่อไปอีกระยะหนึ่ง เรียบร้อยแล้วเขาจึงเดินออกมาปิดบ้าน
...
ยามยังคงเฝ้าดูแลตึกในยามวิกาล
ลูกบ้านทะยอยกลับห้อง
เสียงเงียบลงไปในยามราตรี
ไฟในห้องต่างๆปิดลง
...
ดาวสดใสกระจ่าง
บันทึก
3
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
3
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย