11 ม.ค. เวลา 13:08 • ปรัชญา
ถ้าถามถึงความสุขน่ะรึ
อยากให้ปลายฟ้าปลายดาว
คิดถึง อึ่ม!
คลื่นมหาสมุทรเล็กๆ
ค่อยๆเคลื่อนคล้อยร้อยเรียง
เม็ดทรายสีขาวไล่ระลิ่ว
กระทบสะท้านสะเทือนเบาๆ
ให้มานอนอาบอุ่นแดดที่ชายหาดอย่างอ่อนโยน
ความสุขก่ะเหมือน
เม็ดทรายทีละเม็ดรับ
ประทับจุมพิตจากฟองคลื่นจนใจนั้นแสนเบิกบาน
เนี่ยม๊ะความสุข
ก่ะเหมือนมานุดนั่นแหละ
ความสุขอาจค่อยๆเรียงตัว
ก่อร่างสร้างความรู้สึกให้
รู้สึกเบิกบานใจจนรู้รับว่า
นั่นคือ“ความสุข”
เหมือนกับฟองคลื่นที่
ละเลียดถาโถมอย่าง
นุ่มนวลเข้าจุมพิตทราย
ทุกวันคืนนั่นแหละเนาะ
โฆษณา