เมื่อเข้าใจความทุกข์ก็แทบไม่ต้องวิ่งตามหาความสุขเลย
มองย้อนชีวิตกลับไป
ผมพยายามมองหาสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุขเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นการเที่ยวในที่ที่ชอบ หรือการทานอาหารอร่อยๆ
ยิ่งในช่วงเวลาที่เจอปัญหาหรือความเครียด
การมองหาความสุขยิ่งกลายเป็นสิ่งสำคัญ
ผมเติมเต็มตัวเองด้วยกิจกรรมที่ช่วยผ่อนคลาย แต่...เรื่องจริงที่พบคือ
"ความสุขนั้นไม่เคยอยู่นาน"
เมื่อผ่านไป สิ่งที่เคยให้ความสุขกลายเป็นเรื่องธรรมดา
สถานที่เดิมๆ อาหารที่เคยโปรด ก็เริ่มจืดชืด
จนต้องมองหากิจกรรมใหม่ๆ เพื่อตอบสนองความสุขที่หายไป
ชีวิตกลายเป็นการไล่ล่าความสุขแบบไม่มีที่สิ้นสุด
วันหนึ่ง ผมเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง
"เราจะต้องวิ่งหาความสุขแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน?"
และถ้าในวันที่เจอความเครียดจนทุกข์
ความสุขจะต้องมาจากการทำสิ่งใหม่ๆ เท่านั้นจริงหรือ?
ผมเริ่มเปลี่ยนวิธีจัดการกับตัวเอง
แทนที่จะหนีไปหาความสุข ผมเลือกเผชิญหน้ากับความทุกข์
ด้วยการเขียนระบายความคิดของตัวเองออกมา
การได้เห็นปัญหาอย่างชัดเจน ทำให้รู้ว่า
หลายเรื่องที่เครียด...เรามีวิธีแก้ไข
และในบางเรื่องที่แก้ไม่ได้ การปล่อยมันไว้อาจเป็นคำตอบที่ดีที่สุด
เมื่อเริ่มเข้าใจและจัดการกับปัญหา
ผมสังเกตเห็นว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้น ทนทานต่อสถานการณ์มากขึ้น
มันไม่ใช่เพราะชีวิตไม่มีปัญหาอีกต่อไป
แต่เพราะเราเรียนรู้ที่จะ "อยู่กับมัน"
"ปัญหาทุกอย่างมีต้นเหตุ ถ้ามันเกิดได้...ก็ต้องแก้ได้"
แต่สิ่งสำคัญที่ช่วยให้ผ่านความทุกข์ได้คือ "สติ"
และผมจะเล่าเรื่องนี้ในโพสต์ต่อไป
เพราะถ้าการหาความสุขมันยากนัก
ลองหันมา "เข้าใจความทุกข์" ที่เกิดขึ้นแทนดูสิ
ไม่ว่าคุณจะเจออะไรอยู่ #เริ่มซักที
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
