มีพระท่านบอกมาว่า จะทำอะไร ก็รีบๆทำกันซะ เพราะนี่ ก็กึ่งพุทธกาลแล้ว ดินฟ้าอากาศก็จะลงโทษ หนุนนำให้จิตมนุษย์ .สร้างการเข่นฆ่ากันขึ้น แล้วยังมีโรคภัยไข้เจ็บอีก แผ่นดินต่างๆ ก็จะหวั่นไหวเกิดขึ้น ในที่สุดเราก็ทนไม่ไหว ก็ต้องลอยไปตามน้ำ จมน้ำ กายก็เป็น เหยื่อของปูปลาหอยต่อไป เพราะไม่มีมีที่พึ่งที่พิง คนที่มีบุ มันนึกยังไง ก็ไม่รู้ ฉันจะต้องไปหาวัดที่มีภูเขาอยู่ก็เดินไปวัดที่สีภูเขา พอดินฟ้าอากาศ มีแผ่นดินไหวบ้าง หรือ น้ำเจิงนองหรือ โรคภัยไข้เจ็บกำลังระบาดมาหมู่บ้านนี้
.เราก็ ..เราก็เป็นผู้มีบุญนี่ เราก็หนีพวกนี้ได้ แล้วก็มีชีวิตอยู่ต่อไป พอมันเกิดได้ มันก็ดับได้ มันก็เกิดได้ พอมันยังไม่ทันดับเลย เราดับไปเสียก่อน เพราะฉะนั้น การสร้างบุญบารมี พอฟังแล้ว ก็อนุเคราะห์สงเคราะห์ กันขึ้น คนที่พอ หรือ จิตที่เราพอจะบอกเรื่องต่างๆ บอกไปให้มากที่สุด เท่านที่จะทำได้ แม้แต่การสร้างบุญกุศลดี ภาวนา สวดมนต์ ภาวนาก็ดี สร้างต่อไป เพื่อเป็นสมบัติของ
สมมุติเราเปิดคนอยากจน แต่่เราก็บอกว่า ที่นั่นที่นี่ เค้าทำบุ ญ ก็พูดกันไป มีแต่บุญๆ บางที่ถามว่ามีเงินทำบุญมั้ย โอ้ว ..ฉันไม่มี ทำบุญ แต่ว่าไม่มีปัจจัย ไม่มีอะไร ฉันก็พูดเพื่อต้องการให้หูของฉันได้ยิน ก็อยากจะให้ธาตุทั้งสองของบิดามารดา พูดเหมือนกับข้าพูดอย่างนี้ วันหนึ่งข้างหน้า ไอ้คนที่..พอมีเงินมีทองย้าง กลับกลาย เราเป็นผู้ที่มีน้ำจิตน้ำใจอาจจะอยู่เหนือกว่าเค้าก็ได้ หรือ อาจจะ ไปบรรลุธรรมตามภูเข้าเลากา ไปกันเรื่อยเปื่อย เพราพไม่เสียดายชีวิตแล้ว
อาตมา ก็เหมือนกัน ทิ้งสมบัติไปบ้านช่องใหญ่โต พ่อแม่เค้าสร้างไว้ให้ ทำไว้ให้ หวังจะให้สืบเรื่องราวต่างๆ แต่อาตมาก็ไม่เอา เพราะว่ามีก็ต้องตาย ต้องแก่ เห็นพ่อแม่ต้องแก่ เราเป็นลูกของพ่อแม่เรา เราก็ต้องแก่ตามพ่อแม่ พ่อแม่เจ็บป่วยแล้วตาย เราก็ต้องเป็นเหมือนกับเค้า อาตมาก็ขิลาพ่อแม่ พ่อแม่ไม่ให้ไป เพราะว่า ทรัพย์สมบัติมันเยอะ อาตมาก็ต้องหนี แล้วในที่สุดก็ หาหนทางเหตุผลต่างๆ มาประพฤติ
..แต่อาตมา ..ได้สะสมมา สามอสงไขยชาติ จนมาสงไขยที่สี่จึงมาเจอองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เหตุผล เก็บหอมรอมริบ มามากมายก่ายกอง กว่าจะถึง จุดตรงนี้ได้ พอได้ก็ไม่ทิ่งไม่ขว้าง ก็นำ เรื่องราวของศาสนาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กระจาย เหตุ กระจายผลให้ ผู้ที่ทีเค้า ..ที่ปฏิบัติได้นะ ก็คนไหนที่เค้าไม่ทำ อาตมาก็ไม่ได้พูด ไม่ได้ไปดลใจ ไม่ได่มานั่งพูดอย่างนี้น่ะ อล้วบอกว่า อาตมาไปบิณฑบาต พูดอย่างนั้นอย่างนี้ อาตมาไม่บิณ..แล้ว ..เลิก เก็บแต่ใบไม้ผลไม้ อยู่ในถ้ำอันหนาวเย็นจับใจอยู่ที่นั้น
วันนี้ ก็มาสนทนา เรื่ิองของธรรม แล้วนำไปประพฤติปฏิบัติ ต้องใช้ความเพียร ความพยายาม ขันติ เรายังหนีแบบอาตมาไม่ได้ จงสร้างกัลยาณมิตรให้มากที่สุด เท่าที่ทำได้ ทำไป เพราะว่า ต่อไปเราก็ต้อง เกิดๆตายๆเรื่อย ..หยุดการเกิดให้มันสั้นลงๆ แล้วก็จะบรรลุธรรมต่อไป
หมายเหตุ มีพระมาจากทะเลตะวันตก มาสนทนาให้ฟัง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
