ขุนโจรเหลียงซาน 221 สยบจอมขมังเวท
ทหารฝ่ายเหนือตามล่าสังหารทหารซ่งกำลังคับขันอยู่นั้น มีลำแสงสีทองสาดออกมาจากค่ายซ่ง ปะทะพายุกรวดทรายทำให้สงบลง ทหารเทพทยอยร่วงลงมาจากฟ้ากลายเป็นรูปตัดจากกระดาษห้าสี
เฉียวเต้าชิงเห็นมนตราตนถูกทำลาย จึงสยายผมถือกระบี่ร่ายเวทใหม่ แล้วตวาดว่า “จี๋ 疾” ใช้เวทสมาธิเทพวารีอีกคำรบ มีไอดำพันหมื่นสายม้วนตัวมาจากทิศเหยินกุ่ย 壬癸 (เหยิน 壬 น้ำหยาง กุ่ย 癸 น้ำยิน)
อาจารย์ท่านหนึ่งขี่ม้าออกมาจากค่ายซ่ง ถือกระบี่โบราณกู่ติ้งลายสน ปากร่ายเวทแล้วตวาดว่า “จี๋ 疾” กลางฟ้าปรากฎทหารเทพในชุดเหลืองเหาะไปทางทิศเหนือ ดับไอดำทั้งมวลสิ้น
เฉียวเต้าชิงตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก ซ่งเจียงเห็นอาจารย์ท่านนี้แก้ไสยเวทได้ เริ่มมีปากส่งเสียงด่าได้
“เฉียวเต้าชิง ไอ้พรตโจร นี่ไง คนดีมีฝีมือมาแล้ว”
เฉียวเต้าชิงอับอายจนหน้าแดงรีบหนีกลับค่าย
ผู้ที่แก้ไสยเวทได้ก็คือมังกรดั้นเมฆกงซุนเสิ้งที่พวกจางชิง หวางอิง เซี่ยเจิน เซี่ยเป่าไปรับตัวมาจากเว่ยโจวตามบัญชาซ่งเจียง เพิ่งมาถึงพอดีกับที่เฉียวเต้าชิงใช้เวทวารี วันนี้เป็นวันที่แปดเดือนสองเป็นวันอู้อู่ 戊午 ตามกฎกิ่งฟ้าก้านดิน 干支 กิ่งฟ้าอู้ 戊 คือธาตุดิน กงซุนเสิ้งจึงอัญเชิญเทพกิ่งฟ้าชุดเหลืองธาตุดินมาสยบน้ำทิศเหยินกุ่ย 壬癸 ของเฉียวเต้าชิง
ซ่งเจียง กงซุนเสิ้งขี่ม้ามาหน้าขบวนพยุหะเห็นเฉียวเต้าชิงกำลังนำทัพหนีกลับค่าย กงซุนเสิ้งจึงบอกซ่งเจียงว่า
“หากปล่อยให้เฉียวเต้าชิงหนีเข้าเมืองจักตั้งหลักได้ พี่ท่านควรรีบสั่งการให้สวีหนิง สว่อเชานำพลห้าพันกวาดจากทางตะวันออกมายังประตูทิศใต้คอยสกัดทัพเฉียวเต้าชิงเข้าเมืองทางด้านนี้ไว้ ให้หวางอิง ซุนซินนำพลห้าพันรีบไปทางประตูตะวันตกคอยสกัดตีทัพเฉียวเต้าชิงที่จะแตกหนีไปทางนั้นอย่าให้เข้าเมืองได้ แต่ไม่จำเป็นต้องรบแตกหัก”
ซ่งเจียงจึงสั่งการไปตามแผน
เวลาขณะนี้เป็นยามสื้อ 巳牌 (10:00 น.) ซ่งเจียง กงซุนเสิ้ง หลินชง จางชิง ทังหลง หลี่หยุน หู้ซานเหนียงเจ็ดขุนศึกนำทัพสองหมื่นตามตีเฉียวเต้าชิงซึ่งมีพวกเหลยเจิ้นรบคุ้มกันพลางถอยพลางมายังค่ายบนเนินเขาห้ามังกร
พวกซุนฉี เนี่ยซินที่อยู่ในค่ายบนเนินเห็นดังนั้น ก็รีบนำทัพออกมาสมทบกับเฉียวเต้าชิง
ซุนฉีว่า “ท่านราชครูรีบกลับเข้าค่าย พวกข้าจะรบสกัดไว้”
เฉียวเต้าชิงคุยโวไว้มากก่อนหน้านี้ ด้วยทนงตัวว่า ไสยเวทของตนไม่เคยมีคู่ปรับ มาบัดนี้ต้องหนีซ่งเจียงหัวซุกหัวซุนรู้สึกขายหน้าจึงบอกซุนฉีว่า “พวกท่านรีบถอยกลับไป ข้าจะสกัดข้าศึกไว้เอง”
แล้วให้ทหารแปรขบวนพยุหะ ตนยืนม้าหน้าขบวนมีพวกเหลยเจิ้นประกบซ้ายขวา
พอพวกซ่งเจียงตามมาถึง เฉียวเต้าชิงก็ตะโกนว่า
“โจรไพร่หนองน้ำ อย่าได้รังแกกัน มารบกันใหม่ให้รู้แพ้ชนะ”
เฉียวเต้าชิงพื้นเพเป็นชาวเมืองจิงหยวนซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือสุดไกลจากซานตงมาก จึงไม่รู้รายละเอียดวีรกรรมของผองพี่น้องซ่งเจียงมากนัก
ฝ่ายซ่งเจียงโบกธงสัญญานซ้ายขวาขึ้นลงไม่กี่ทีก็ตั้งค่ายพยุหะเสร็จ สองกระบวนประจัญหน้าประโคมฮว่าเจี่ยว 画角 ลั่นกลองศึกประชันกัน
กระบวนทัพฝ่ายใต้โบกธงเหลืองไปมา ธงประตูพยุหะเปิด สองคนขี่ม้าออกมาหน้ากระบวน หนึ่งคือเรียกเป่าอี้ฝนยามแล้งซ่งกงหมิงแห่งซานตง ด้านซ้ายคือมังกรดั้นเมฆกงซุนอีชิงถือกระบี่ชี้มายังเฉียวเต้าชิงว่า
“คุณไสยที่เจ้าใช้เป็นมนตร์ดำนอกรีต รีบลงม้ายอมจำนนเสียโดยดี”
เฉียวเต้าชิงว่า “เพียงร่ายเวทติดขัดบ้าง ทำไมข้าต้องยอมจำนน”
กงซุนเสิ้งท้าว่า “กล้าประลองเวทนกเขาของเจ้าไหม”
เฉียวเต้าชิงตวาดกลับ “ไม่ต้องมาดูแคลน คอยดูให้ดี”
เฉียวเต้าชิงรวบรวมสมาธิร่ายเวทแล้วโบกมือไปทางเฟ่ยเจิน ทวนเตี่ยนกังของเฟ่ยเจินเหมือนหลุดจากมือ พุ่งฉกเหมือนงูใส่กงซุนเสิ้ง กงซุนเสิ้งชี้กระบี่ในมือไปทางฉินหมิง กระบองเขี้ยวหลุดมือพุ่งขึ้นสกัดทวน ฟาดฟันกันไปมากลางอากาศ ทหารทั้งสองต่างตะลึงร้องชม
พลันเกิดเสียง “ตง” ดังสนั่น กระบองเขี้ยวฟาดทวนร่วงลงมาเสียบกลองศึกฝ่ายเหนือแตก ทำเอาทหารตีกลองหน้าซีดเผือด กระบองเขี้ยวกลับไปอยู่ในมือฉินหมิงดังเดิมเหมือนไม่เคยหลุดจากมือ เหล่าทหารซ่งหัวเราะร่าจนตาหยี
กงซุนเสิ้งตวาดว่า “ริสอนหนังสือสังฆราช”
เฉียวเต้าชิงร่ายเวทแล้วชี้มือไปทางทิศเหนือตวาดว่า “จี๋ 疾” เมฆดำลอยขึ้นมาจากเวิ้งเขาห้ามังกรหลังค่ายทัพฝ่ายเหนือ กลางกลุ่มเมฆมีมังกรดำพองเกล็ดกางเล็บเหาะออกมา
กงซุนเสิ้งหัวเราะก๊ากโบกมือไปทางเขาห้ามังกร มังกรเหลืองพุ่งวาบจากเวิ้งเขาเหมือนสายฟ้าฟาดเข้าสกัดมังกรดำ โรมรันกันกลางหาว
เฉียวเต้าชิงตะโกนว่า “มังกรเขียวรีบมา” มังกรเขียวพุ่งปราดมาจากยอดเขา ก็พลันมีมังกรขาวปรากฏตัวขึ้นสกัด
เฉียวเต้าชิงแกว่งกระบี่ตะโกนว่า “มังกรแดงรีบออกมาช่วย” มังกรแดงตัวหนึ่งพุ่งตัวจากเวิ้งเขาเข้าพันตู ห้ามังกรธาตุทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน ข่มธาตุเสริมธาตุ ฟาดฟัดกันเป็นหมู่อยู่กลางอากาศ เกิดเป็นพายุคลั่ง ทหารถือธงทั้งสองทัพถูกพัดกลิ้งกันไปหลายสิบคน
กงซุนเสิ้งเปลี่ยนถือกระบี่มือซ้าย มือขวาหยิบหางกวางโยนขึ้นบนอากาศ หางกวางกลิ้งหมุนแล้วกลายเป็นนกบินสูงขึ้นไป ยิ่งสูงตัวยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นพญาอินทรีใหญ่ 大鹏 สยายปีกคับฟ้า แล้วโฉบลงมากลางกลุ่มห้ามังกร ได้ยินแต่เสียงฉีกแควกควาก เหมือนสายฟ้าฟาดสนั่นอยู่กลางหาว เกล็ดมังกรกระจายว่อนอยู่กลางฟ้า
เขาห้ามังกรนี้มีตำนานเล่าขานว่ามักปรากฎเมฆห้าสีและมีพญามังกรมาเข้าฝันชาวบ้านอยู่เป็นประจำ จึงร่วมกันสร้างศาลบูชาพญามังกรทั้งห้าโดยตั้งเสาห้าต้นประจำทิศ ใช้ปูนปั้นพญามังกรทาห้าสีเดินทองพันเสาประจำตามทิศ
มังกรทั้งห้าถูกทั้งสองปลุกจากเสาขึ้นไปต่อสู้กันกลางอากาศ แล้วกงซุนเสิ้งก็โยนหางกวางแปลงเป็นพญาอินทรีเข้าฉีกพญามังกรกลายเป็นปูนเป็นชิ้นๆ ร่วงลงใส่หัวทหารฝ่ายเหนือจนหัวร้างข้างแตกเลือดสดไหลกระฉูด บาดเจ็บไปสองร้อยกว่าคน พวกทหารหลบกันจ้าละหวั่น
เฉียวเต้าชิงจนปัญญาแก้ ปูนหางมังกรเหลืองร่วงจากฟ้าตกใส่หัวจนมงกุฎยุบหวุดหวิดหัวแตก กงซุนเสิ้งโบกมืออีกที พญาอินทรีหายไปกลายเป็นหางกวางกลางอุ้งมือ
เฉียวเต้าชิงเตรียมร่ายเวทบทใหม่ กงซุนเสิ้งชิงใช้หัวใจคาถาเทพฟ้าห้าคำรณ 五雷天罡正法 ปรากฎเทพเกราะทองเหนือศีรษะตวาดว่า
“เฉียวเลี่ยลงม้ามาให้มัดตัว”
เฉียวเต้าชิงยังคงร่ายเวทไม่ขาดปาก แต่ไร้ผลไม่เกิดอันใดขึ้น เฉียวเต้าชิงหมดหนทางทำอะไรไม่ถูกได้แต่ควบม้าหนีกลับค่ายพยุหะ หลินชงถือทวนควบม้าไล่มาตวาดว่า “พรตปีศาจ อย่าหนี”
หนีหลินถือง้าวควบม้ามาสกัดหลินชง เหลยเจิ้นถือทวนจี่จะเข้ามารุม ทังหลงฝ่ายซ่งควบม้าถือตุ้มหัวแตงเข้ามาช่วย สี่นายรบกันเป็นสองคู่
หนีหลินสู้กับหลินชงได้ยี่สิบกว่าเพลงไม่รู้แพ้ชนะ หลินชงเห็นช่องโหว่ แทงทวนใส่ขาม้าจนม้าล้มลง หนีหลินตีลังกาตกจากม้า หลินชงตามเข้าแทงทวนที่อกออกรักแร้ตาย เหลยเจิ้นรบติดพันกับทังหลง เห็นหนีหลินตกม้า จึงอาศัยจังหวะชักม้าหนี ทังหลงกวดมาทันใช้ตุ้มเหล็กฟาดใส่กบาลจนหมวกศึกแหลกตกม้าตาย ซ่งเจียงยกแส้ม้าชี้ จางชิง หลี่หยุน หู้ซานเหนียง กู้ต้าเส่า นำทหารไล่สังหารทหารฝ่ายเหนือแตกกระจาย ตายไปเป็นอันมาก
ซุนฉี เนี่ยซิน เฟ่ยเจิน เซวียช่านคุ้มกันเฉียวเต้าชิง ทิ้งค่ายเขาห้ามังกร นำทัพหนีกลับเมืองเจาเต๋อ พอเลี้ยวลาดเขามาอยู่ห่างจากเมืองเพียงหกเจ็ดลี้ พลันมีเสียงกลองศึกสะเทือนแผ่นดิน ทัพหนึ่งปรากฎขึ้นบนทางน้อยตะวันออกนำโดยมือทวนทองสวีหนิง กองหน้าเลือดพล่านสว่อเชาตรงมาสกัดทางหนีเข้าเมือง ยังไม่ทันได้ปะทะกัน ไต้เหม่ย 戴美 เวิงขุย 翁奎 รักษาการณ์อยู่บนกำแพงเมืองเห็นดังนั้นจึงนำทัพห้าพันเปิดประตูเมืองทิศใต้ออกมาตีกระหนาบทัพซ่ง
สวีหนิง สว่อเชาเห็นศึกกระหนาบ จึงแยกกันรับศึกคนละด้าน สว่อเชาแบ่งทหารสองพันมารับทัพจากในเมืองทางเหนือ ไต้เหม่ยสู้กับสว่อเชาได้สิบกว่าเพลง สว่อเชาใช้ขวานกะไหล่ทองสับไต้เหม่ยขาดเป็นสองท่อน เวิงขุยจึงรีบพาทหารหนีกลับเมือง สว่อเชาไล่ตามมาสังหารทหารฝ่ายเหนือไปได้ร้อยกว่าคน เวิงขุยเข้าเมืองได้รีบปิดประตูเมืองระดมทุ่มหินทิ้งไม้จนสว่อเชาต้องนำทหารถอยกลับ
ทางด้านสวีหนิงนำทหารสามพันสกัดทางไม่ให้ทัพฝ่ายเหนือกลับเข้าเมือง แม้จะแตกทัพมาแต่ทัพฝ่ายเหนือก็มีกำลังสองหมื่น ซุนฉี เนี่ยซินนำทหารรบกับทัพสวีหนิง เฟ่ยเจิน เซวียช่านนำทหารห้าพันคุ้มกันเฉียวเต้าชิงหนีไปทางตะวันตก
สวีหนิงรบกับซุนฉี เนี่ยซิน ทัพฝ่ายเหนือมีกำลังมากกว่าจึงตีวงล้อมเข้ามาจนทัพสวีหนิงตกอยู่กลางวง ก็พอดีสว่อเชานำทัพกลับมาทางด้านเหนือ ซ่งเจียงนำทัพไล่ตามมาจากด้านใต้ เข้าแก้วงล้อมจนกลายเป็นฝ่ายซุนฉี เนี่ยซินต้องรับศึกสามด้าน
เนี่ยซินถูกสวีหนิงแทงทวนเข้าที่แขนจนตกม้า แล้วถูกม้าที่วิ่งไปมาเหยียบจนร่างแหลกเหลว ซุนฉีควบม้าหนี จางชิงไล่ตามมาทันใช้ทวนแทงเข้ากลางหลังตกม้าตาย ทัพฝ่ายเหนือแตกยับเยินล้มตายไปกว่าครึ่งจนซากศพเกลื่อนสนามรบ เลือดนองดังท้องน้ำ ที่เหลือหนีกระจัดกระจายไปทั่วทิศ
ซ่งเจียง กงซุนเสิ้ง หลินชง จางชิง ทังหลง หลี่หยุน หู้ซานเหนียง กู้ต้าเส่ารวมทัพเข้ากับสวีหนิง สว่อเชาเป็นพลสองหมื่นห้าพัน รู้ว่าเฉียวเต้าชิงกับพวกหนีไปทางตะวันตกจึงคิดจะไล่ตาม ขณะนั้นเป็นเวลายามเซิน 申牌 (16:00 น.) พวกทหารรบมาแต่เช้า ซ่งเจียงจึงคิดจะให้ทหารกลับค่ายไปพักกินอาหาร ก็พอดีมีทัพใหม่ยกมาถึง
อู๋ย่งเห็นพวกซ่งเจียงรบกันมาแต่เช้า จึงจัดทัพหนึ่งหมื่นคนพร้อมคบไฟให้ฝานยุ่ย ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อยกทัพมาหนุน ซ่งเจียงชอบใจยิ่ง
กงซุนเสิ้งกล่าวกับซ่งเจียงว่า “เมื่อมีทัพใหม่มา ท่านพี่ก็นำทหารกลับไปพักกินอาหาร ส่วนผู้น้องจะไปกับ ฝาน ซ่าน เว่ยสามขุนพลไล่ตามเฉียวเต้าชิง ต้อนให้ยอมจำนน”
ซ่งเจียงว่า “ได้อาศัยน้องเราแก้วิกฤตครั้งนี้ได้ น้องเราก็เหน็ดเหนื่อยไม่น้อย ควรกลับไปพักที่ค่ายด้วยกัน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ เฉียวเต้าชิงพ่ายแพ้หนีไปวันนี้ ยังไม่ควรกังวลนัก”
กงซุนเสิ้งว่า “เรียนพี่ท่านให้ทราบ ท่านอาจารย์หลอเจินเหยินเคยบอกผู้น้องไว้ว่า “มีคนผู้หนึ่งชื่อเฉียวเลี่ย 乔冽 เป็นชาวจิงหยวน 泾原 มีแววสำเร็จธรรม เคยมาฝากตัวศึกษาธรรม แต่ข้าปฏิเสธในเวลานั้น ด้วยว่าจิตมารยังหนาหนักนัก ยังมุ่งก่อกรรมทำเข็ญ กระทำปาณาติบาตมิลดละ แต่วันหน้าจิตมารเขาจะบรรเทา
机缘到来 遇德而服
ชะตากรรมชักนำ พบธรรมจึงสยบ
ชะตากรรมจะนำพามาพบกับเจ้า เจ้าคือผู้สามารถชักนำเขารู้แจ้งหลุดพ้น วันหน้าคนผู้นี้จะมีประโยชน์”
พอผู้น้องได้รับบัญชาจากพี่ท่านให้เดินทางมา ระหว่างทางได้สอบถามข้อมูลเบื้องต้นถึงผู้ใช้วิชามาร จางชิงบอกว่าเคยฟังจากเกิ่งกงว่า เฉียวเต้าชิง เดิมชื่อ เฉียวเลี่ย อยู่อำเภอชิงเสี้ยน 泾县 พอพบกันก็เห็นว่าวิทยาคมนั้นทัดเทียมกับผู้น้อง เพียงแต่ผู้น้องได้รับถ่ายทอดหัวใจคาถาเทพฟ้าห้าคำรณ 五雷天罡正法 จากท่านอาจารย์หลอเจินเหยินจึงปราบได้
เมืองนี้มีชื่อว่า เจาเต๋อ 昭德 (เจา 昭 คือ สำแดง เต๋อ 德 คือ ธรรม) ตรงกับคาถาธรรม 法语 ที่ท่านอาจารย์เคยกล่าวไว้ว่า “พบธรรมมารสยบ 遇德魔降” หากปล่อยให้เขาหนีไปได้ คงวนเวียนอยู่ในทางสายมาร ฝ่าฝืนคำสั่งสอนของอาจารย์ ผู้น้องจึงต้องนำทหารติดตามไปเพื่อสยบเอาไว้ให้จงได้”
ซ่งเจียงได้ฟังจึงกระจ่างใจยิ่งนัก กล่าวชมมิขาดปาก แล้วนำทัพกลับค่ายไปพัก กงซุนเสิ้งจึงไปกับฝานยุ่ย ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อนำทัพหนึ่งหมื่นติดตามเฉียวเต้าชิงต่อไป
ทางด้านเฉียวเต้าชิง เฟ่ยเจิน เซวียช่านนำทหารห้าพันหลบมาจะเข้าเมืองทางประตูตะวันตก พลันมีเสียงฮว่าเจี่ยวและกลองประโคมสนั่น เสื้อเตี้ยหวางอิง วี่ฉือน้อยซุนซินนำทัพออกมาจากชายดงตรงมาสกัดไว้ เฟ่ยเจิน เซวียช่านรบฝ่าพาทหารหนีไปทางเหนือ หวางอิง ซุนซินรับคำสั่งจากกงซุนอีชิงไว้ว่า เพียงให้รบสกัดไม่ให้เข้าเมืองได้ จึงไม่ไล่ตาม
ในเมืองเจาเต๋อพอรู้ว่าเฉียวเต้าชิงปราชัยและไม่สามารถกลับเข้าเมืองได้ จึงปิดเมืองแน่นหนาไม่มาออกรบ
ตอนก่อนหน้า : ปราชัยไสยเวท
ตอนถัดไป : ซ่งเจียงเข้าเมืองเจาเต๋อ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
