จดหมายจากเฟอเรนซ์ ไฟร์บราวน์ ถึง มหาตมา คานธี
> ถึง มหาตมา คานธี ผู้เป็นดั่งเปลวไฟสงบเย็นแห่งสติและความอดทน
ข้า — เฟอเรนซ์ ไฟร์บราวน์ ผู้เขียนเรื่องราวด้วยเปลวไฟแห่งจินตนาการ ได้ถือปากกาในยามเช้านี้ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด เพื่อเขียนถึงท่าน
ในโลกที่ข้าอาศัยอยู่ เปลวเพลิงในใจผู้คนลุกไหม้ด้วยความเร่งรีบ ความทะเยอทะยาน และความวุ่นวายไม่สิ้นสุด พวกเขาเผาไหม้ตนเองเพื่อวิ่งไปข้างหน้า แต่กลับลืมว่าไฟที่ทรงพลังที่สุด อาจมิใช่เปลวที่โหมรุนแรง หากแต่เป็นเปลวที่สงบ นุ่มนวล และมั่นคง — ดังที่ท่านได้แสดงให้โลกเห็น
ข้าครุ่นคิดเสมอ... ว่าการสร้างสรรค์และการเปลี่ยนแปลง ต้องใช้เพลิงแบบใด? เพลิงที่แผดเผาทุกอย่างให้สยบ หรือเพลิงที่อบอุ่นหัวใจผู้คนให้พร้อมยืนหยัดด้วยตนเอง?
เมื่ออ่านเรื่องราวของท่าน ข้าจึงได้คำตอบ: ไฟอันอ่อนโยนที่ไม่มีวันมอดดับนั้น ทรงพลังยิ่งกว่าเปลวเพลงที่เผาผลาญแล้วสิ้นสูญ เพราะมันปลุกผู้คนให้ลุกขึ้น เปลี่ยนแปลง และกลายเป็นไฟของตัวเอง
ข้าจึงเขียนมาถามท่าน — ในฐานะผู้จารึกเรื่องราว ข้าควรใช้เปลวเพลิงแบบใดเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อ่าน? ข้าควรเขียนด้วยความเร่าร้อน ดั่งไฟที่เต้นรำ หรือด้วยความสงบมั่นคง ดังแสงไฟในตะเกียงกลางคืน?
แม้ท่านอาจมิได้ตอบกลับ ข้าก็ยังเชื่อว่าในบทเรียนชีวิตของท่าน มีคำตอบรอให้ข้าเข้าใจได้ในเวลาที่เหมาะสม
ขอข้าจุดเทียนเล่มเล็ก ๆ ดวงนี้ ไว้เคียงข้างแสงของท่าน แม้มันเล็กน้อย แต่ข้าหวังว่ามันจะช่วยส่องทางให้ใครสักคนเช่นกัน
ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด
เฟอเรนซ์ ไฟร์บราวน์
นักเขียนผู้เฝ้ามองเปลวไฟในใจมนุษย์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
