ขุนโจรเหลียงซาน 229 อวสานเถียนหู่
เถียนหู่นำทัพหนึ่งแสนมาตั้งค่ายติดฝนอยู่ที่ทางใต้ของเขาถงตี 铜鞮山 ตั้งแต่ไท่หยวนยังไม่แตก ทหารสอดแนมมารายงานว่า พระมาตุลาอูหลีป่วยถึงแก่กรรม องค์หญิงและราชบุตรเขยจึงถอยทัพกลับมาเซียงหยวนเพื่อจัดงานอวมงคล เถียนหู่ได้ฟังก็ตกใจ ให้คนไปยังเซียงหยวนมีบัญชาให้ฉยงอิงอยู่รักษาเมือง ให้เฉวียนหวี่มาเข้าเฝ้า ทั้งจะได้สอบถามด้วยว่าเหตุใดคนที่ใช้มายังเซียงหยวน จึงไม่มีกลับมาทูลตอบสักคน
วันถัดมา ฝนซาฟ้าใส ม้าเร็วมารายงานว่า ซ่งเจียงให้ซุนอัน หม่าหลิงนำทัพมารับศึก เถียนหู่ได้ฟังก็โกรธจัดว่า
“ซุนอัน หม่าหลิงข้าให้ทั้งลาภและยศหนักหนา กลับมาคิดคด ผิดหลักธรรมทั้งปวง ข้าต้องจับตัวมาไต่สวนเอง พวกท่าน ใครจับตัวสองคนนี้ได้ มีรางวัลทองคำพันศักดินาหมื่น”
เถียนหู่นำทัพประจัญหน้าทัพซ่งด้วยตัวเอง พอเห็นธงขุนพลกลับกลายเป็นวี่ฉืออมโรคซุนลี่ เซียนขลุ่ยเหล็กหม่าหลิน ไม่ใช่ซุนอัน หม่าหลิง อีกทั้งทัพนี้ซ่งเจียงนำทัพมาเอง ผู้ติดตามยังมีอู๋ย่ง ซุนซิน กู้ต้าเส่า หวางอิง หู้ซานเหนียง จูถง เอี้ยนซุ่น
พอรู้ว่าซ่งเจียงนำทัพมาเอง เถียนหู่ก็กระเหี้ยนกระหือรือจะจับตัวซ่งเจียงให้ได้ พลันมีม้าเร็วมารายงานว่า
“กวนเสิ้งตีหวีเส้อ ต้ากู่แตกทั้งสองแห่ง หลูจวิ้นอี้ตีได้ผิงเหยา เจี้ยซิว แล้วทดน้ำท่วมไท่หยวนเข้าเมืองได้ เสนาขวาราชครูเปี้ยนเสียงตั้งทัพยันกันอยู่กับฮวาหยง หลูจวิ้นอี้ยกทัพจากไท่หยวนมากระหนาบแตกทัพยับเยิน ราชครูเปี้ยนเสียงถูกหลูจวิ้นอี้จับเป็นเชลย บัดนี้ทัพหลูจวิ้นอี้สมทบกับกวนเสิ้งยกมาล้อมชิ่นหยวน 沁源 ไว้อย่างแน่นหนา”
เถียนหู่ได้ฟังก็ตกใจ สั่งให้รีบถอยทัพกลับมารักษาเมืองเวยเสิ้ง หลี่เทียนซี 李天锡 ระวังหลังให้ เซวียสือ 薛时 หลินซิน 林昕 หูอิง 胡英 ถังชาง 唐昌 คุ้มกันเถียนหู่ล่วงหน้าไปก่อน พลันมีเสียงปืนใหญ่ดังขึ้นทางเหนือของเขาถงตี หลู่จื้อเซิน หลิวถัง เป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่นนำทัพพลเดินเท้าปรากฏตัวขึ้นแล้วแยกเป็นสองขบวนล้อมสกัดหน้าไว้ เถียนหู่ให้ทหารองครักษ์เร่งออกรับมือ
ทันใดนั้น มีทัพมาจากทางตะวันออกนำโดยหม่าหลิง ซุนอัน หม่าหลิงเหยียบล้อลมไฟใช้อิฐทองว่อนซัดทหารฝ่ายเหนือ ซุนอันใช้กระบี่คู่ไล่ฟัน เหมือนดังกับตลุยที่ว่างไร้ผู้คน ทัพฝ่ายเหนือหนึ่งแสนจึงถูกตัดกลางเป็นสองส่วน เป็นไปตามแผนของอู๋ย่งให้ทั้งสามทัพไล่สังหารทัพฝ่ายเหนือจนดาวร่วงเมฆกระจาย แตกพ่ายยับเยิน
หลี่เทียนซีคุ้มกันเถียนหู่หนีไปทางตะวันออก หลู่จื้อเซินนำพลโล่ หอกซัด มีดบินเข้าสกัดสังหาร พวกหลี่เทียนซี เจิ้งจือยุ่ย จึงต้องรบเปิดทางให้เถียนหู่หนีไปทางตะวันตก
ข้างกายเถียนหู่ตอนนี้จึงมีเพียงหูอิง ถังชาง เย่ชิงนำทหารเดนตายห้าพันหนีมา พลันมีทัพหนึ่งปรากฏขึ้นทางตะวันออก เถียนหู่เงยหน้ามองฟ้าถอนหายใจ “สวรรค์ทิ้งข้าให้ตายเสียแล้ว”
เย่ชิงมองดูธงแม่ทัพเขียนว่า “ราชบุตรเขยแม่ทัพหน้ากอบกู้ทักษิณเฉวียนหวี่ 中兴平南先锋郡马全羽” จึงรีบบอกเถียนหู่ เถียนหู่จึงให้เฉวียนหวี่เร่งมาพบ
เฉวียนหวี่มาถึงลงจากม้าคุกเข่าทูลว่า “เรียนท่านอ๋อง ด้วยสวมชุดเกราะ มิอาจกราบคารวะ กระหม่อมสมควรตาย”
เถียนหู่ว่า “ให้อภัยท่านพ้นผิด”
เฉวียนหวี่ว่า “สถานการณ์คับขันยิ่งนัก ขอเรียนเชิญไต้อ๋องเสด็จลี้ภัยที่เซียงหยวน ให้กระหม่อมและองค์หญิงขับไล่ทัพซ่งกลับไปก่อน แล้วค่อยหาทางกอบกู้เวยเสิ้ง”
เถียนหู่ชอบใจ เร่งให้ทหารมุ่งหน้ามาเซียงหยวน มีเฉวียนหวี่นำทัพคุ้มกันหลัง พอมาถึงเมือง ทหารรักษาประตูเร่งเปิดประตูทอดสะพานรับเข้าเมือง
หูอิงรั้งท้าย เพิ่งจะผ่านเข้าประตูเมืองมา มีเสียงกรับดังขึ้น ทหารที่ซุ่มอยู่ทั้งสองฟากกรูกันออกมาล้อมทหารทั้งสามพันของหูอิง แล้วใช้ทวนยาวแทงตายสิ้นไม่เหลือสักครึ่งคน แล้วก็มีเสียงตะโกนว่า
“เถียนหู่ ให้จับเป็น”
เถียนหู่ได้ยินก็รู้ว่าต้องอุบายเสียแล้ว รีบชักม้าหนีไปทางเหนือ จางชิง เย่ชิงควบม้าไล่ตาม ม้าเถียนหู่เป็นม้าพันธุ์ดี จางชิง เย่ชิงตามไม่ทัน ระยะห่างเริ่มทิ้งกันหนึ่งช่วงธนู
เกิดลมหมุนขึ้นหน้าม้าของเถียนหู่ เงาร่างสตรีนางหนึ่งปรากฏกลางลมหมุนตะโกนลั่นว่า
“โจรชั่วเถียนหู่ มีความแค้นของเราสองผัวเมียที่เจ้าก่อ วันนี้เจ้าจะหนีไปไหน”
ลมยะเยือกหอบหนึ่งก่อตัวข้างเงาร่างสตรีนั้น กรรโชก มาปะทะหน้าเถียนหู่ แล้วเงาร่างสตรีนั้นก็หายไปไร้ร่องรอย ม้าของเถียนหู่ร้องแล้วยกตัวขึ้น ทำให้เถียนหู่ตกลงจากหลังม้า จางชิง เย่ชิง กวดมาถึง โดดลงจากม้าช่วยกันกับทหารจับตัวเถียนหู่ ถังชางนำทหารตามมาถึง ชูทวนควบม้าเข้ามาช่วย จางชิงจึงรีบขึ้นม้าหยิบหินซัดใส่แสกหน้าถังชางตกม้าไป
จางชิงตะโกนเสียงดังว่า “ข้าไม่ใช่เฉวียนหวี่อะไรนั่น ข้าเป็นผู้ใต้บัญชาท่านแม่ทัพซ่งแห่งราชสำนักสวรรค์ ศรไร้ขนจางชิง”
หลี่ขุย อู่ซงนำพลเดินเท้าห้าร้อยที่ซุ่มอยู่ในเมืองปรากฏตัวขึ้น คำรามลั่นแล้วเข้าไล่สังหารพวกทหารองครักษ์ของเถียนหู่ทั้งสองพันตายเป็นใบไม้ร่วง จางชิงแทงถังชางตาย จับเถียนหู่มัดนำเข้าเมือง แล้วสั่งปิดประตูเมือง รอท่าซ่งเจียงขับไล่ทัพฝ่ายเหนือแล้วค่อยนำตัวเถียนหู่ไปส่ง
หลู่จื้อเซินนำทหารตามล่ามาถึงเมือง เห็นเถียนหู่ถูกจับเข้าเมืองไป จึงเบนกลับมารบต่อลุยมาทางตะวันตกจนถึงเขาถงตี
ขณะนี้เป็นเวลายามอิ่ว 酉牌 (18:00 น.) พวกซ่งเจียงรบมาแล้วทั้งวัน สังหารไปแล้วสองหมื่นกว่าศพ ทัพฝ่ายเหนือขาดผู้นำ แตกหนีกระจัดกระจาย นางสนมฟ่าน 范 รวมทั้งเหล่านางกำนัลที่เถียนหู่พามาก็พลอยถูกสังหารสิ้นระหว่างรบชุลมุน หลี่เทียนซี เจิ้งจือยุ่ย เซวียสือ หลินซินนำพลสามหมื่นขึ้นไปตั้งหลักบนเขาถงตี ซ่งเจียงให้ไพร่พลตั้งล้อมเขาเอาไว้
หลู่จื้อเซินรายงานว่า จางชิงจับเถียนหู่ได้แล้ว ซ่งเจียงกุมมือจรดหน้าผากขอบคุณสวรตค์ แล้วให้ทหารถือคำสั่งมายังเมืองเซียงหยวน สั่งการให้อู่ซงปิดเมืองคุมตัวเถียนหู่ไว้อย่างแน่นหนา และให้จางชิงนำทัพไปหนุนฉยงอิง
ก่อนหน้านี้ ฉยงอิงได้รับบัญชาลับให้นำเซี่ยเจิน เซี่ยเป่า เยว่เหอ ต้วนจิ่งจู้ หวางติ้งลิ่ว วี่เป่าสื้อ ไฉ้ฝู ไฉ้ชิ่งนำพลห้าพันแต่งชุดใช้ธงแบบทัพเหนือไปซุ่มอยู่ที่เขาสือผาน 石盘山 นอกเมืองอู่เซียง 武乡 พอเกิดการรบติดพันกับเถียนหู่ ให้ฉยงอิงรีบนำทหารไปยังเวยเสิ้ง มาถึงในตอนค่ำ จันทร์เสี้ยวเริ่มขึ้น ฉยงอิงเรียกทหารให้เปิดประตูว่า
“ข้าคือองค์หญิง คุ้มกันไต้อ๋องกลับเมืองมา รีบเปิดประตู”
ทหารรักษาประตูรีบรายงานเข้าวัง เถียนเป้า เถียนเปียวจึงรีบขึ้นม้ามายังกำแพงเมืองเห็นว่ามีฉัตรเหลืองจริงมีไต้อ๋องขี่ม้าทรงเครื่องครบ ขุนพลหญิงด้านหน้าใช้ธงเขียนว่า “องค์หญิงฉยงอิง 郡主琼英” ด้านหลังมีพวกตูตู
ฉยงอิงตะโกนบอกมาว่า “พวกหูตูตู 胡都督 รบแพ้ทัพซ่งเจียง ข้าคุ้มกันไต้อ๋องกลับมา รีบเปิดประตูเมืองรับเสด็จ”
เถียนเป้า เถียนเปียวจึงเปิดประตูเมืองแล้วออกมาต้อนรับเถียนหู่ พอขี่ม้ามาถึงเบื้องหน้าพระพักตร์ ไต้อ๋องตวาดสั่งว่า
“ทหาร จับโจรสองคนนี้ไว้”
ทหารจับทั้งสองไว้แล้ว เถียนเป้า เถียนเปียวตะโกนว่า
“ข้าทั้งสองไม่ผิดอันใด”
แล้วพยายามดิ้น ทหารจึงมัดมั่นด้วยเชือก
เถียนหู่ผู้นี้ อู๋ย่งให้ซุนอันคัดทหารที่มีลักษณะคล้ายมาแต่งเป็นเถียนหู่ พวกแต่งเป็นตูตู คือพวกเซี่ยเจิน เซี่ยเป่า ชักอาวุธกันออกมา แล้วให้หวางติ้งลิ่ว วี่เป่าสื้อ ไฉ้ฝู ไฉ้ชิ่งนำพลห้าร้อยกุมตัวเถียนเป้า เถียนเปียวไปยังเซียงหยวน
ทหารบนกำแพงเห็นทั้งสองถูกกุมตัวไปทางใต้ จึงรู้ว่าต้องอุบาย รีบพากันออกมาชิงตัวกลับ ฉยงอิง เซี่ยเจิน เซี่ยเป่ารีบเข้าเมืองมา ฉยงอิงซัดหินใส่ทหารรักษาประตูบาดเจ็บไปหกเจ็ดคน พวกเยว่เหอ ต้วนจิ่งจู้ที่แต่งเป็นทหารฝ่ายเหนือก็แห่กันเข้าเมืองมายึดประตูทิศใต้เอาไว้ได้ เยว่เหอ ต้วนจิ่งจู้ถือดาบพอเตาไล่สังหารทหารบนกำแพงแล้วปักธงกองทัพซ่ง
ในเมืองเกิดโกลาหล พวกเชื้อพระวงศ์ ขุนนางคุมกำลัง พากันนำทหารมาช่วย ทหารฉยงอิงมีเพียงสี่พันตั้งท่าจะรับมือไม่ไหว จางชิงก็นำทัพหนุนแปดพันมาถึง เห็นฉยงอิง เซี่ยเจิน เซี่ยเป่ารบอย่างดุเดือด จึงซัดหินใส่สี่ขุนศึกที่แวดล้อมอยู่ ขับทหารฝ่ายเหนือให้ถอยไป แล้วบอกฉยงอิงว่า
“ไม่ควรเข้ามาในที่คับขัน ในเมื่อมีกำลังน้อยกว่ามาก”
ฉยงอิงว่า “เพื่อล้างแค้นที่ฆ่าพ่อ แม้ตายก็ยินยอม”
จางชิงจึงบอกว่า “เถียนหู่นั้นข้าจับตัวได้แล้ว อยู่ที่เซียงหยวน”
ฉยงอิงยินดียิ่งนัก
จางชิง ฉยงอิงเตรียมถอยออกจากเมืองเนื่องด้วยกำลังมีน้อยกว่าพวกในเมือง แต่เป็นคราวถึงฆาตของพวกโจรโฉด หลูจวิ้นอี้ตีเมืองชิ่นหยวนได้แล้วยกทัพใหญ่มายังเวยเสิ้ง เห็นธงทัพซ่งบนประตูทิศใต้จึงนำทัพเข้าเมืองมาสมทบกับจางชิงไล่สังหารทหารฝ่ายเหนือ
ฉินหมิง หยางจื้อ ตู้เชียน ซ่งว่านนำทหารเข้ายึดประตูเมืองตะวันออก
โอวเผิง เติ้งเฟย เหลยเหิง หยางหลิน ยึดประตูเมืองตะวันตก
หวงซิ่น เฉินต๋า หยางชุน โจวทงยึดประตูเมืองทิศเหนือ
หยางสยง สือสิ้ว เจียวถิ่ง มู่ชุน เจิ้งเทียนโซ่ว โจวยวน โจวยุ่นนำพลเดินเท้าใช้ง้าวและขวาน พังประตูหน้าบุกเข้าวังไป
กงว่าง ติงเต๋อซุน หลี่ลี่ สือหย่ง เถาจงว่างนำพลเดินเท้าเข้าทางประตูหลัง สังหารพวกนางสนมนางกำนัลมหาดเล็กทั้งหลายสิ้น รัชทายาทเถียนติ้งชิงเชือดคอตายเอง
จางชิง 张清 ฉยงอิง จางชิง 张青 ซุนเอ้อเหนียง ถังปิน เหวินจ้งหยง ชุยเหย่ เกิ่งกง เฉาเจิ้ง เซวียหย่ง หลี่จง จูฟู่ สือเชียน ไป๋เสิ้งแบ่งกำลังกันไปยังจวนส้างซูอุปโลกน์ เตี้ยนส้วยอุปโลกน์ ซูมี่อุปโลกน์ และจวนเชื้อพระวงศ์อุปโลกน์กำจัดจนสิ้นซาก
金阶殿下人头滚，玉砌朝门热血喷。
莫道不分玉与石，为庆为殃心自扪。
หัวกระเด็นบันไดทองผองตำหนัก
เลือดทะลักอาบทวารกำแพงหยก
ไม่แยกหยกแยกหินไม่สาธก
จักยกย่องจักย่ำยีอยู่ที่ใจ
ผลงานการเข่นฆ่าของทัพซ่ง ทำให้ทั่วทั้งเวยเสิ้งกลาดเกลื่อนด้วยซากศพตามถนนและบ่อ เลือดนองคูคลองท้องร่อง ถึงแม้หลูจวิ้นอี้จะออกคำสั่งห้ามทำร้ายราษฎร ทหารก็ยังสาละวนตามล่ากันถึงยามห้า ทหารฝ่ายเหนือที่รอดตายด้วยยอมจำนนก็ยังอักโข หลูจวิ้นอี้ให้นำข่าวชัยชนะไปรายงานแม่ทัพซ่ง
พอฟ้าสาง หลูจวิ้นอี้ให้สำรวจดูเหล่าขุนพล นอกจากเสธ.เทวะจูอู่ที่อยู่รักษาการณ์เมืองชิ่นหยวน ขุนพลที่ตามมายังอยู่ครบ ขาดเพียงเกิ่งกงขุนพลสามิภักดิ์ใหม่ถูกม้าเหยียบตายระหว่างชุลมุน เหล่าขุนพลมารายงานความชอบ เจียวถิ่งลากเอาศพเถียนติ้งมาแสดง ฉยงอิงขบเขี้ยวเคี้ยวฟันชักดาบออกตัดหัวและแขนขาศพเถียนติ้งด้วยความแค้น
นางหนีสื้อเมียอูหนีบัดนี้ก็ตายแล้ว ฉยงอิงเที่ยวหาตัวนางอันสื้อภรรยาเย่ชิงจนพบ แล้วอำลาหลูจวิ้นอี้กลับเซียงหยวนพร้อมกับจางชิง มากุมตัวเถียนหู่ไปส่งให้ซ่งเจียง
หลูจวิ้นอี้กำลังสะสางงานอยู่ พลันมีรายงานว่าฝางเสวียตู้ 房学度 ขุนศึกฝ่ายเหนือยกทัพมาล้อมสว่อเชา ทังหลงไว้ที่หวีเส้อ จึงสั่งการให้กวนเสิ้ง ฉินหมิง เหลยเหิง เฉินต๋า หยางชุน หยางหลิน โจวทงนำทัพไปแก้วงล้อม
วันรุ่งขึ้น ซ่งเจียงซึ่งล้อมเขาถงตีไว้ ก็จับตัวหลี่เทียนซีสังหารได้ จึงรายงานไปยังเฉินอันฝู่ว่า
“ทลายรังโจรได้แล้ว จับหัวหน้าโจรได้ ขอเชิญท่านอันฝู่มายังเวยเสิ้งเพื่อเป็นธุระจัดการต่อไป”
ซ่งเจียงยกทัพมายังเวยเสิ้ง หลูจวิ้นอี้ออกมาต้อนรับ แล้วนำตัวเปี้ยนเสียงมัดมาส่ง ซ่งเจียงเห็นท่วงทีเปี้ยนเสียงองอาจ จึงแก้มัดให้ด้วยตัวเองแล้วรับรองตามมารยาทอย่างดี เปี้ยนเสียงเห็นซ่งเจียงมีคุณธรรมน้ำใจ จึงยอมสามิภักดิ์
วันรุ่งขึ้น จางชิง ฉยงอิง เย่ชิงกุมตัวเถียนหู่ เถียนเป้า เถียนเปียวมาถึง ซ่งเจียงให้คุมขังพวกเถียนหู่ทั้งสามเอาไว้เพื่อนำส่งราชสำนักต่อไป ส่วนพวกขุนนางอุปโลกน์อื่นนั้นให้ประหารสิ้น
ในวันนั้นฟางซุ่น 方顺 เจ้าเมืองอู่เซียง 武乡 นำบัญชีคลังและครัวเรือนมาขอยอมจำนน ซ่งเจียงรับมอบแล้วแต่งตั้งให้ฟางซุ่นกลับไปรักษาเมืองดังเก่า
สองวันต่อมาม้าเร็วมารายงานว่าพวกกวนเสิ้งที่ยกไปช่วยสว่อเชาที่หวีเส้อ ได้ชัยสังหารฝางเสวียตู้ตายในสนามรบ ทหารฝ่ายเหนือที่เหลือยอมจำนน
ฉยงอิงขออนุญาตไปยังเขาสือสื้อ ที่ไท่หยวนเพื่อหาศพมารดามาทำการฝังใหม่ ซ่งเจียงให้จางชิง เย่ชิงไปเป็นเพื่อนด้วย
สามสี่วันต่อมา เฉินอันฝู่มาถึงเวยเสิ้ง กล่าวชมซ่งเจียงที่สามารถบรรลุภารกิจกวาดล้างเถียนหู่ได้เพียงภายในห้าเดือน ซ่งเจียงรายงานว่าได้เผาตำหนักราชวังอุปโลกน์ของเถียนหู่ไปหมดสิ้นแล้ว จึงจัดทำรายงานแก่ราชสำนักและซู่ไท่เว่ย แล้วให้ไต้จงใช้เวทเดินหนเดินทางไปส่งยังตงจิง
ตอนก่อนหน้า : จมเมืองไท่หยวน
ตอนถัดไป : อภิชาตบุตร
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
