เรื่องนี้พิสูจญ์ได้โดยเราทำจิตของเราให้เป็นอุเบกขาวางเฉยอยู่ถ้ามีความคิดของเราผุดขึ้นมานั่นแสดงว่าเราเป็นผู้คิด แต่ถ้าเราวางจิตเฉยอยู่แต่มีความคิดผุดขึ้นมาจากภายนอกนั่นคือความคิดที่มาจากผู้อื่นถ้าเป็นแบบนี้เขาเรียกว่าอารมณ์มาสู่จิต(มีความคิดมาจากภายนอกไม่ใช่ความคิดของเราแต่เป็นความคิดของผู้อื่น) การที่จะทำแบบนี้ได้จิตต้องมีความเป็นกลางอยู่เสมอและสังเกตุจิตอยู่ตลอดเวลาว่าความคิดนั้นเป็นของเราหรือเป็นความคิดที่มาจากผู้อื่น นี่ไม่ใช่อภินิหารนะครับแต่เป็นการใช้ความเป็นอุเบกขาของจิตมาสังเกตุ
สิ่งที่เกิดขึ้นกับจิตของเราซึ่งผู้ที่จะทำอย่างนี้ได้ต้องมีสมาธิที่มากระดับหนึ่งถึงจะใช้วิธีนี้ได้ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
